Uyandığımda saat 03.40 idi. Yatağımdan kalktım ve şişmiş gözlerle mutfağa gittim. Mutfakta bir tane balkon vardı. Oraya çıktım. Niki de oradaydı.
Niki:Günaydın uyuyan güzel.
Dedi bana bakmadan.
Min-ji:Hı-hı
Niki:Ailen ve arkadaşların...
Min-ji:Beni istemediler.
Niki bana biraz yaklaştı.
Niki:Olsun biz seni seviyoruz ve daima yanındayız.
Hüzünle gülümsedim.
Min-ji:Teşekkürler Niki.
Niki:Aç mısın?
Min-ji :Hayır...
Dedim. Yataktan kalktım. Ve odamdan çıktım.
Niki:Nereye?
Min-ji:Biraz hava alacağım.
Niki:Tamam dikkatli ol!
Dedi. Ben kapıdan çıktım.
Malikane tam ormanın ortasındaydı. Bu yüzden dikkat çekiyordu. Ormanda yaşayan bir kaç insan daha var. Ama büyük ihtimalle hepsi bu malikanenin vampirlere ait olduğunu biliyor. Bilmeyen bir kişi var. Yani bir teyze. Buraya gelip sürekli yaptığı yemeklerden getiriyor. Biz de arada onu ziyaret ediyoruz. Evinde tek yaşadığı için kendini yalnız hissediyor. Bu yüzden onun yanına gideceğim.
Malikaneye yakın oturuyordu. Hemencecik evine vardım. Kapısını tıktıkladım. Ses gelmemişti. Yine tıktıkladım. Yine ses gelmemişti. Belki gezintiye çıkmıştır.
Ormanda gezmeye başladım.
Gezerken çalılıkların arasından bir ses geldi.
Min-ji:Orada birisi mi var?
Diyerek ses gelen yere gittim. Ellerimle çalılıkları çektim.
Gördüğüm şey ile gözlerim kırmızı olduğunu hissettim. Çünkü vampirler kan gördüğünde ve kızdığında gözleri kırmızı olurdu.
Ölü bir kedi vardı. Pençe izleri vardı üzerinde. Bunu malikaneye götürmeliydim. Çünkü kurt insanlar yeniden canlanmış olabilirlerdi!
Kediyi yemek istiyordum ama yapamazdım. Kedinin ölü bedenini elime aldım. Malikaneye gittim. Mutfaktan sesler geliyordu. Mutfaktalardı büyük ihtimalle. Mutfağa kedinin bedeniyle gittim. Herkes mutfaktaydı.
Min-ji:Çocuklar!
Niki:Hoş geldin elma iste- Dur bir dakika elinde ne var senin?
Min-ji:Ölü bir kedi!
Niki yanıma geldi.
Niki:Bu bize her gün yemek getiren teyzenin kedisi.
Lia:Üzerinde pençe izi var.
Chaer:Min-ji bunu neden getirdin?
Min-ji:Pençe izi yüzünden!
Jung:Kurt insanın yeniden canlandığını falan mı düşünerek getirdin?
Min-ji:Evet!
Jung:Pff, büyük ihtimalle bir kurttur. Buralarda kurt çok oluyor bildiğin gibi.
Min-ji:Ama kurtların pençeleri bu kadar büyük değil!
Jung:Min-ji saçm-
Min-ji:Ama Jungwo-
Jung:MİN-Jİ!
Min-ji:İyi!
Dedim ve ölü kedinin bedeni ile oradan uzaklaştım. Kapıdan dışarı çıktım.
Mutfağın önünden geçiyordum. Gelen sesle durdum.
