Ανεκπλήρωτη Αγάπη

1ο κεφάλαιο

Κυριακή σήμερα και ξύπνησα, με το ζόρι, από της φωνες της αγαπημένης μου μητέρας.

Μαμά (κ Αλεξάνδρα): "Φαιηηηηηη, Φαιηηηηηη ξυπνά παιδάκι μου 12 πήγε η ώρα . Ξύπνα να με βοηθήσεις έχουμε και ετοιμασίες"

Πόσο πιο ωραία θα μπορούσε να αρχίσει η μέρα μου. Κάτσε, είπε ετοιμασίες; Τι ετοιμασίες; Εμένα με ρώτησαν ; Εννοείται πως όχι. Τι λόγο έχω εγώ εδώ πέρα; Κανέναν εννοείται.

Καλά όχι και κανέναν, ότι θέλεις τους κάνεις

Εγώ φταίω που είμαι η μονάκριβη κόρη τους. Αμα ήθελαν, να έκαναν κι άλλα παιδιά .

Τέλος πάντων, σηκώθηκα με βαριά καρδιά και πήγα στο μπάνιο να ετοιμαστώ. Έπλυνα δόντια, χτένισα λίγο τα μάλλια μου και πήγα πάλι στο δωμάτιο μου για να ντυθώ .
Ντύθηκα , βαφτηκα , έβαλα κολώνια και κατέβηκα κάτω για να βοηθήσω την μανα μου.

Μαμα:"Α μπα, θυμήθηκες να βοηθήσεις την καημένη την μάνα σου;"

Φαίη: "Ναι γιατί, δεν κατάλαβα, έχεις παράπονο; Δεν σε βοηθάω;" λέω και καλά θιγμένη.

Μαμά: "Όχι, εννοείται πως με βοηθάς παιδάκι μου , πρόσεχε μην πάθεις τίποτα από την κούραση." λέει ειρωνικά και αρχίζουμε να γελάμε.

Μετά από μια ώρα σκληρής δουλειάς
(το μόνο που έκανα ήταν να δοκιμάζω από τα φαγητά και να λέω άμα με αρέσουν. Καλά εντάξει έστρωσα και το τραπέζι)
χτύπησε το κουδούνι. Α καλέ ξέχασα ότι είχαμε καλεσμένους.

Πήγα να ανοίξω την πόρτα, όμως ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν ο Νίκος (το αγόρι με το οποίο τα έχω εδώ και 8 μήνες). Το σηκώνω και πάω κατευθείαν πάνω στο δωμάτιο μου για να του μιλήσω.

Φαίη:  "Έλα , έγινε κάτι ;"

Νίκος: "Τι να έγινε; Που είσαι;"

Φαίη: "Τι έπαθες πάλι ;"

Νίκος: "Άσε τις μαλακίες, πες μου που είσαι και αν θα βγεις."

Φαίη: "Σοβαρά τώρα, για αυτό με πήρες;"

Νίκος: "Ναι. Τώρα απάντησε μου"

Φαίη: "Ναι, σπίτι είμαι και όχι, δεν μπορώ να βγω. Σου το είπα και χθες που με ρώτησες. Σταμάτα να το κάνεις αυτό. Αμα μπορούσα να βγω, θα σου το έλεγα."

Νίκος : "Ναι, πες αλήθεια, έχεις κανονίσει με άλλον και εγώ ο μαλακας κάθομαι και σε παρακαλάω;"

Φαίη: "Είσαι ηλίθιος; Εννοείται ότι δεν έχω κανονίσει με άλλον. Τι ρωτάς ; 8 μήνες τα έχουμε ακόμα να με μάθεις; Έλεος!"

Του κλείνω το τηλέφωνο στα μούτρα. Έλεος ποια, με έχει πρήξει! Δεν μου έχει καθόλου εμπιστοσύνη!

Ναι λες και εσύ του εχεις

Άλλο εγώ 💅

Έτσι όπως είμαι χαμένη στην σκέψη μου και βγαίνω από το δωμάτιο μου, ξαφνικά πέφτω πάνω σε κάποιον.

Ωχ όχι, ας είναι ο μπαμπάς μου, δεν έχω όρεξη να μαλώσω με τους καλεσμένους (που εν τω μεταξύ, ακόμα δεν ξέρω ποιοι είναι.)

Φαίη: "Συγνώμη !"λέω και σηκώνω το κεφάλι για να δω πάνω σε ποιον έπεσα.

Σκατα, δεν είναι ο μπαμπας μου.