Herkese selamlar! Nasılsınız?
Bölümü aylar önce yazmama rağmen sırf son sahneyi yazamadım diye yayımlamamıştım. Bugün son kez bölümü düzenledim ama hâlâ son sahneyi yazmak içimden gelmedi. Bölümün devamını yazamadım sanki... Bu yüzden kısa bir bölüm oldu. Geçiş bölümü gibi düşünelim olur mu? İnşaAllah gelecek bölümü daha uzun yazmaya çalışacağım. Zaten aklımda olaylar var ama bir biri ile bağlantılı olaylar olduğu için bu bölüme eklemedim. :(
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. Benim en büyük ilham kaynağım sizin yorumlarınız. 💞
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! <3
KURGUDA GEÇECEK HER KARAKTER VE OLAY HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLER İLE HİÇBİR ALAKASI YOKTUR.
Kurgu şehit olan tüm askerlere ama özellikle kalbimde olan o şehit askere ithafen yazılmıştır. Her paragraf, her cümle, kalbimde olan o şehite ithafen yazılmıştır, haberlerde on, yirmi, kırk saniye konuşulan ve hatta hiç konuşulmayan, bilinmeyen şehitler için yazılmıştır. Unutmadık. Unutmayacağız.
VATAN SAĞ OLSUN.
•••
Melek'in dediği söz ile herkes donup kalmıştı. Ne diyordu bu kız? Ne abisi? Kim abisi? Yüzbaşı bu düşüncelerle bembeyaz kıyafetlere bürünmüş kadına döndü.
"Abi mi?" diye sordu. Melek taşın arkasından çıkarak abisine doğru ilerlemeye başladı. Emir, kardeşini gördüğü an kolunu kız kardeşinin beline doladı. İlk önce kardeşine sımsıkı sarıldı. Bir kaç saniye sonra ise kardeşinden uzaklaşarak kaşlarını çattı.
"Neredesin sen kaç saattir?! Seni bulana kadar ödüm koptu!" diye bağırdığında herkes onları izliyordu. Emir kardeşi için hem endişeli, hem de kardeşine sinirliydi. Kaç saattir kardeşini arıyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vatan İçin
Fiksi RemajaOperasyon için bir araya toplanan altı asker. Yarısı azerbaycanlı, yarısı türk. Bu operasyon için aileleri ile vedalaşmış, tanıdığı insanlardan helallik almış, tüm yaşama arkalarını dönerek insanlığı korumak için düşmanların önüne korkusuzca giden...