Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
🍁 අවසාන කොටස ......
🍁🍁🍁🍁🍁
පහුවදා දවසෙ එයයි මමයි දෙන්නම දවල් එකොළහ පහු කරල පානදුරේ යන්න පිටත් උනා....
ඇත්තටම අයියට නම් තිබුනෙ එයස්ගෙ අම්මයි අප්පච්චීයි මාව දකිනවට වත් තිබුන අකමැත්ත.... ඒත් මට ඕනේ නෑ එයාව අම්මගෙන් අප්පච්චීගෙන් සදහටම ඈත් කරන්න..... එයාලත් වැරදි කලා තමයි .... ඒක විදවන්නත් ඕනේ...ඒත් දෙපැත්තම එක සීමාවකට තියාගන්න ඕනේ......
එයත් අද මෙතන වැඩේට ඉදල එහෙන්මම ඔෆිස් එකට යනව කිව්ව නිසා යුනිෆෝම් ආවෙ.......මටත් දෙකට වෝඩ් එකට යන්න තිබුන නිසා මමත් ශර්ට් එකයි ට්‍රවුසර් එකයි ඇදගෙන ආවෙ.....
පුරුදු විදියට අවුරුදු ගානකට පස්සෙ කපිල අංකල් වාහනේ ඒ හුරුපුරුදු පාර දිගේ අරගෙන යද්දි මන් අයියගෙ මූණ දිහා බැලුවා..... මට මතක් වුනා එදා මම මේ පාරෙ අන්තිම වතාවට ගිය විදිය.....
මන් ගැඹුරු සුසුමක් පිට කලා...අන්තිමට මෙහෙ ආවෙ එයාගෙ වෙඩින් එකට..... මන් හිතුවෙ ඇත්තටම එදයින් හැම දෙයක්ම ඉවරයි කියල ....
අයියා මගේ උරහිස වටේ අත යැව්වෙ මාව එයාගෙ ළගට තුරුල් කරගෙන..... මාත් විනාඩියකට එයාගෙ උරහිසේ හිස රදවගත්තේ විනාඩි කීපයකින් අපි පානදුරේ ගෙදර ගේට් එක ඉස්සරහ ඉද්දි....
" වාහනේ එහායින් නවත්තගෙන ඉන්න කපිල..... අපි එන්න ටික වෙලාවක් යයි..."
" හරි සර්...."
එයා වාහනෙන් බහිද්දි මාත් වාහනෙන් බැස්සෙ බරම බරම හුස්මක් පිට කරමින්....
සුදු පාට තීන්ත ගාපු තාප්පේ.....තාමත් ඒ විදිහමයි...... විශාල ගේට් එකේ පියන් දෙපසට ඇරල තීද්දි වත්තෙ තැනින් තැනම වාහන කීපයක් නවත්තල සෙනග ඇවිත් ඉදියා....සෙනග කියල ඔය වැඩිපුරම ඉන්නෙ අයියලගෙ නෑයො තමයි ......
BẠN ĐANG ĐỌC
Hollow Spirit 🍁
Ngẫu nhiên🍁 ඊයෙ හවස් වරුවෙම මාව කන්න හදල මට වද දීලා එයා කොළ කෑල්ලක ලියාගත්ත පදපේලි ටිකක් පේරාදෙණිය කැම්පස් එකේ ළමයි ඉස්සරහ දිගහැරගනිද්දි ජිම්නිසියම් එකෙ ඉස්සරහම පුටුවක ඉදගෙන මන් එයාගෙ දිහා බලාගෙන ඉදියා...... මගේ පුංචි රෝස මලේ.... මමයි නුඹේ වියපත් බඹරා.... ...
