Ben yıllardır beni sevicek kişinin Nergiz olduğunu düşündüm
Ondan daha çok sevecek kişi ona en uzak kişiymiş
Benim için aşık olmak hem çok acı verici hemde çok heycan verici bir durum yani onun mutluluğunu görmek bana sarılması öpmesi bunlar çok güzel hissetiren şeyler
ama bi yandanda sorumsuz olması yada haklı olarak sorumsuz olması kalbimi kırıyor
ve bu insan beni korkutuyor benim içimdeki kötü ruhu tekrar ortaya çıkarıyor size yemin ederim öyle saçma sapan işleri tamamen bırakmıştım ama bu insanla beraber olduktan sonra ilk kez bu kadar ileti gittim kendime inanmadım ama yapabilirmisim demektir
küçüklük halimi düşünüyodurum beni görse benden iğrenmezdi bu duruma düşecek ne yaptığımı merak ederdi ailemin hayatta olup olmadığını sorardı fiziken hayatlar korkma küçük elina onlar maddisel çok olmasada yanındalar
"Hayatıma girdiğin günden beri ben çok değiştim sevgilim, sen yanımdayken huzur buldum, sen yokken huzursuz oldum. Sen benim bu hayattaki tek ilacımsın. Ölene kadar tüm gücümle sana sarılacağıma ve koruyacağıma söz veriyorum. Ayaktaysam en büyük sebeplerinden birisin sevgilim, seni canımdan çok seviyorum. Keşke sana daha iyi bir hayat sunabilsem diyorum çoğu zaman.. sana maddi olarak pek bir şey katamasam hatta eksiltsem bile manevi olarak her zaman yanındayım birtanem. Bir ihtiyacın olduğu zaman, benim hakkımda olumsuz bir düşünceye kapıldığında, en küçük şey bile canını sıktığında gel bana anlat sevdiğim, ben seni son nefesime kadar dinleyeceğim. Bazı günler nefes alamayacak gibi oluyorum ben, böyle kalbim sıkışıyor, kafamı yastıktan kaldırmaya gücüm bile olmuyor. Bu zamanlarda bırak elime telefonu almayı nefes almaya bile takatim kalmıyor. Bana sevginin ne olduğunu hatırlattığın için teşekkür ederim meleğim. Kusur saydığın her şeyinle kusursuzsun, her zerrene aşığım."
bugün kalp krıcı şeyler yaşadım öldüm belkide acıyla dirildim ama bu mesaj benim tüm gün aklımdan çıkmadı
ben sevilmeye değer mişim
bu adam bana bunu çok iyi öğretti ben yıllarca ezik muamelesi gördüm sırtımı dayıyacak duvarım bile olmadı çok ağladım ne yapıcağımı bilemedim şimdide evren bana bu kadar mükemmel bi adam veriyor bu benim için o kadar çok anlam ifade ediyor ki anlatamam
ben hiç birşeyi anlatamam ki "Kusur saydığın her şeyinle kusursuzsun, her zerrene aşığım." çok büyük bir cümle
bu kadar yıl ezilip itilip katıldıktan sonra bu cümleler imkansız gibi geliyor ama gerçek işte bu adamın ben tepkilerini görüyorum yüz ifadesinden anlayabiliyorum yemin ederim seviyor beni ben sırf bu yüzden bile çok acı çekiyorum ondan bahsederken gözlerim doluyor ağlıyorum
hiç bi insan bi insanı sevdiği için ağlarmı yok öyle bişi ama var ben varım işte amaçsız ruhsuz ruhunun tamamını bu adama harcamış ben varım bütün hayatında acı çekmiş birşeylere ağlamış
yıllar sonrada bu adama aşkından ağlayan ama ben gözyaşlarımla mutluyum kendimle barıştım ağlamak benim için mutlu olmakla eş değer bir farkı yok ama insanlar için var ben durmadan ağlamak istiyorum durmak istemiyorum sebebi olmak zorunda değil ağlamak istiyorum özgürce saatlerce günlerce çünkü ben doğduğumdada ağlayamadım babam beni öldürmeye çalıştı ezerek...
