Gözleriniz diyorum bayım, bana bakan gözlerinize tutuldum ben.
Seninle ilk konuşmaya başladığımda nereden bilebilirdim ki benim için bu denli özel olup hayatımın merkezi olacağını? Nereden bilebilirdim yoluma yoldaş, kalbimin tek sahibinin sen olacağını?
"Elbet Bir Gün" diyerek çıktığımız yolda o kadar çok yol katettik ki..
Olmazları olduran Yaradana sığındık. İnandık ve buraya kadar geldik. Her satırıma yazdım seni, sana karşı hissettiklerimi..
Belki ileride okuduğumuzda 'Bunlar da geçti, geçirdik ve zafere ulaştık' diyebilmek için..
7 Haziran 2022'de başladı benim hikayem, hikayemiz..
Her yeni bir gün yeniden doğdum seninle, her gün yeniden uyandım seninle güzel sabahlara..
Seni düşünerek yazdığım her bir satırda yeniden bağlandım hayata, yeniden umutla doldu yüreğimdeki kelebekler..
Çoğu zaman ağlayarak yazdığım o satırlarda, gözyaşlarımla ıslanan kağıt parçaları doldurdu yüreğimdeki sana olan sevdamın her bir tohumunun günden güne büyümesini.
Kaybettiğim inancımı, hayata küsmemi sağlayan her şeyi bir yana bırakarak elimden tutman ve bugünlere ulaşmamız kaderin bize oyunu muydu? Yoksa hayatın gerçekleri mi? Sahi neydi?
Biliyor musun? O yolda, yan yana olamasak da attığımız her adımda ben çok öğrendim. Gerçek sevgiyi mesela. Nedir gerçek sevgi? Birini çok sevmek nasıl anlaşılırdı? Anlaşılmaz, sadece yaşanırdı. Yaşayıp seni satırlara anlattığım gibi..
M.B
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Sesi
PoésieYolların baharı mı olur? Evet benim oldu. Ona giden tüm yollarımın sesi var. Adım attıkça adını sayıklıyor tüm sokaklar, kulaklarımı çınlatıyor usul usul... Onu tanıdığımda ben, ben oldum. Ondan öncesi karanlık bir girdap gibiydi benim için...
