Game of Gods

0 - Rüya

* MS 2025 - DÜNYA *

İnsanlar bana küçüklüğümden beri farklı davrandı, her zaman yaşıtım çocuklardan daha fazla beklentiyle karşı karşıyaydım. Bana 'deha' diyorlardı ancak emin değildim. Ben mi zekiydim yoksa onlar mı aptaldı? 

Doğduğumdan beri bana Jacob diyorlardı, Jacob Morwel . Ayrıca doğumumdan itibaren neredeyse tüm anılarımı hatırlıyordum. Aileme yada etrafımdaki çocuklara sorduğumda onlar hatırlamadığını söyledi. Hatta çoğu daha dün ne yediğini bile hatırlamıyordu...

6 yaşıma geldiğimde artık emindim, ben farklıydım. Etrafımda ki insanların sahip olmadığı mükemmel bir hafızaya sahiptim, etrafımdaki herkesten daha zekiydim. Ben kusursuzdum... Her açıdan. Ancak bazıları benim kusursuzluğumu bir kusur olarak gördü. Tüm okul hayatım boyunca zorbalığa ve ayrımcılığa maruz kaldım. Özellikle ortaokul ve lisede zorbalık iyice arttı. Bu ayrımcılık ve zorbalıkla başa çıkmak için kendimce bir çıkış yolu bulmuştum, bulduğum şey ise fizikti. 

Evrenin kuralları, yasaları, madde ve enerjinin özelliklerine şimdiye kadar hiçbir şeye duymadığım bir ilgi duydum. Lisede artık hayatım sadece okul - ev - fizik olmuştu. Okul saatleri dışında yemek vb. ihtiyaçlar dışında tek uğraştığım şey fizikti. Hatta bazen yemek yemeyi bile unutup kendi kafamda kurduğum projelerle saatlerimi harcardım.

Liseyi bitirip Harvard üniversitesinin fizik bölümüne bursla girdikten sonra projelerime iyice daldım. Bana sağlanan destek fonları sayesinde sadece kafamda olan projelerin gerçeğe dönüşmesini sağladım. Bulduğum şeyler dünyanın enerji sorununu çözdü, küresel ısınmayı durdurdu ve dünyayı kökten değiştiren daha bir çok şeyi yaptım. İnsanlar bana 'gelmiş geçmiş en büyük fizikçi' diyordu.

Ancak bildiğim her şeyin sadece bir rüya ile değişeceğini nerden bilebilirdim?

------------------------------------------------------------------------------

"Profesör Morwel deneyler sonuç verdi. Başarılı olarak fotonları bir bölgeden bir bölgeye ışınladık. Tüm fotonların başarılı bir şekilde kuantum alt odacıklarından geçtiği doğrulandı. "

"Çok iyi , şimdi atom altı parçacıklar deneylerine başlayalım. "

 Amerika Birleşik Devletlerinin sponsorluğu sayesinde son teknoloji eşyalarla donatılan bu yüksek tavanlı ve beyaz renginin yoğunlukta olduğu kuantum laboratuvarında uzun zaman önce teorileştirdiğim kuantum ışınlanması artık kanıtlanmıştı. Hem heyecanlı hem de mutluydum, hayatta yeni bir şey keşfetmekten aldığım keyif ve hazzı başka hiç bir şeyde bulamamıştım.

"Kuantum reaktörleri hazır profesör."

"Başlatın."

Elektronların kuantum alt odacıklarından geçişinin simüle edildiği ekrana bakarken görüşüm kararmaya başladı. Birkaç bağırış duydum ancak anlamadım. Tek yapabildiğim karanlığın derinliklerine doğru çekilirken beyaz tavanı izlemekti.

--------------------------------------------------------------------------------

Görüşüm netleşirken bembeyaz bir odanın belirsiz hatlarını seçebiliyorum, ayrıca bir masa ve sandalye. İçgüdüsel olarak sandalyeyi çekip oturuyorum. Oturmamla aynı anda karşımda bir figür beliriyor. Yüzü sanki sansürlenmiş gibi bulanık olan figürün üstünde klasik kesim bir takım elbise var. Mat siyah takım elbise beyaz odayla keskin bir zıtlık oluşturuyor. 

- Seçildin... Jacob Morwel .

Ben en son laboratuvar da olduğumu hatırlıyorum, bayıldım mı? Galiba vücudumu gene aşırı zorladım. Ayrıca gizemli bir rüya daha... Bazen rüyalarında bilinçli olmanın iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi olduğuna karar veremiyorum.

+ Bilinçaltımın rüyalar konusundaki yaratıcılığı bazen beni bile şaşırtıyor.

Karşımdaki belirsiz figürün yüzü net olmasa da yüzünde bir gülümseme oluştuğuna eminim. 

- Haklısın Jacob. Bu bir rüya... ancak yolculuğunun başlangıcı olacak.

Bu cinsiyetsiz sesin tınısı oldukça ilginç ve böyle bir ses duymadığıma eminim. Hatırladığıma göre bilinçaltı daha önce görmediğimiz şeyleri rüyamızda oluşturamaz?

+ İlginç, mükemmel hafızamla bile seninki gibi bir ses duymadığıma eminim. Belki de bu bir rüya değil? Dokunmamam gereken yerlere mi dokundum .

Bizden başka zeki yaşam formlarının olduğuna her zaman inanmıştım. Belki de bu bir kaçırılma vakasıdır. 

- Oyun başlama üzere Jacob... kendini hazırla.

Oyun? Neden her zaman şifreli konuşmak zorundalar...

+ Umarım bu oyun eğlenceli olur.

-------------------------------------------------------------------------------

Beyaz tavan ve bayat alkol kokusu, Galiba hastanedeyim. Tutulmuş gibi duran boynumu acıya rağmen hareket ettiriyorum ve asistanlarımdan birinin yatağın başındaki sandalyede uyuduğunu görüyorum.

"Günaydın Brown..."

Seslenmemle irkilen asistan Brown bir anlığına nerde olduğunu unutmuş gibi etrafına baktıktan sonra konuşuyor.

"Ah Profesör Morwel, deney sırasında birden bayılınca sizi hastaneye getirdik. Doktorlar tansiyonunuzun düştüğünü söyledi."

Gerçekten de bayılmışım, bazen işe dalıp diğer her şeyi unutuyorum. 

"Anladım , artık uyandığıma göre beklemene gerek yok. Bugünlük izinlisiniz yarın tekrardan çalışacağız."

"Kendinize iyi bakın profesör, yarın görüşürüz."

"Görüşürüz."

Asistan Brown gittikten sonra hastanenin beyaz tavanını izleyerek düşüncelere daldım. Gördüğüm şey saçma sapan bir rüya mıydı? Yoksa bazı gelişmiş varlıklar bana bir uyarımı verdi? Oyun dediği şey ne? 

Bunların hepsi şimdilik cevapsız sorular. Ama rüyamdaki kişinin dediğine göre 'oyun' yakın zamanda başlayacak. Merakla bekliyorum, bu bilinçaltımın bana bir oyunumu yoksa 'yolculuğumun başlangıcı' mı?

Benim yerimde başka insanlar olsaydı belki tanrının onlarla konuştuğunu söylerlerdi. Ancak ben tanrıya inanmıyorum, ben bilime ve akla inanıyorum. Benim tanrım aklım, eğer aklımı kullanırsam evreni anlayabilirim. Eğer aklımı kullanırsam sosyal açıdan ahlaki davranışların ne olduğunu belirleyip bunlara uyabilirim. Benim iyi bir insan olmak yada iyi bir insan gibi gözükmek için her yaptığımı izleyen bir tanrıya ihtiyacım yok.

----------------------------------------------------------------------------------------

Birkaç saat daha dinlendikten sonra evime gittim. Evimin tanıdık havası her zamanki gibi beni hoş karşıladı. Kuantum ışınlanması projem ile ilgili birkaç  belge okuduktan sonra bir şeyler atıştırdım ve uykuya daldım.