Gezegenimin çekirdeğini oluşturduktan sonra hemen diğer aşamaya geçmek yerine biraz ara verip düşünmeye karar verdim. Çünkü bunlar çok kritik adımlardı, bu kısımda yaptığım bir hata belki de gelecekteki gezegenimin ekolojisini temelden bozup değiştirebilir.
Uzun bir süre sonra ne kadar düşünürsem düşüneyim dünya dan çok da farklı bir yer yapamayacağımı anladım. Şimdiye kadar sadece dünyayı görmüştüm, bana dış bir yardım bir etki lazımdı.
Kafamı çevirip arkamda süzülen devasa çok renkli madde, enerji ve entropi kütlesine baktım. Aklımda bir şeyler oluşmaya başlamıştı.
Yaratma yeteneğini kullanarak kalıcı bir şey yaratmadan önce deneyler yapacaktım. Bu şekilde hata ihtimalini azaltırken mükemmele bir adım daha yaklaşırdım.
Öncelikle oluşturacağım gezegenin erimiş bir çekirdeği olmayacağı için işler çok daha kolaylaşacaktı. Yapmam gereken katman sayısı oldukça azdı.
Çekirdeğe en yakın katmanın hem koruma hem de bir temel olarak aşırı sağlam bir maddeden yapmayı planladım. Bu maddenin örnekleri için arkamdaki çok renkli karmaşadan bir topak aldım ve ardından hayal etmeye başladım.
Bu maddenin atomları arasındaki boşluklar o kadar az olmalıydı ki, neredeyse birbirlerine değecek kadar. Atomların elektromanyetik alanları birbirleriyle çatışmak yerine birbirini güçlendirip dayanıklılığını kat kat artırmalıydı. Ayrıca atomlar arasındaki bağlar çok güçlü olmalıydı.
Tüm bunları hayal ettikten sonra gözümü açtım ve elimdeki maddeye baktım.
"hakimiyet"
Mat gri ve oldukça yoğun bir maddeydi , etrafındaki elektromanyetik alan bir süper mıknatıstan kat ve kat güçlüydü. Atomlar arasındaki bağlar o kadar güçlüydü ki bir bağın kopması için gereken enerji nükleer seviyeleri çoktan aşmıştı.
Bunun gibi örnekler üzerinde çalıştıktan sonra isteklerime uygun bir madde tasarlayabildim. Kafamda bu maddenin taslağıyla tekrardan yeteneğimi etkinleştirdim.
"yaratma"
Tekrardan sonsuz madde, enerji ve entropi karmaşasından oluşan kaosa bağlandım. İsteğim doğrultusunda çekirdeğin etrafına koyacağım katman için bol miktarda madde , enerji ve az miktarda entropi çekmeye başladım. Bu sefer işlemin öncekilere göre çok daha rahat ve akıcı olması bir kez daha beni şaşırttı.
Bana bu güçleri veren yetenekler nereden geliyordu? GoG sistemini kim tasarladı? Bu sistemi tasarlayacak kadar güçlü biri neden bize ihtiyaç duysun? Tarzı sorular kafamda yeşerse de onları aynı hızla bastırdım. Çünkü bu düşünceler beni sadece yavaşlatırdı.
Yeterli miktarda topladığımı düşündükten sonra hayal etme aşamasına geçtim. Ortası boş 2 adet mat gri devasa yarım küreler hayal etim. Yaratılacakları madde için deneyler sonucunda ulaştığım en iyi sonucun taslağını kullandım. Birkaç küçük ayrıntı daha ayarladıktan sonra gözlerimi açtım ve önümde süzülen devasa yarım küreleri gördüm.
Ardından küreleri çekirdeğin etrafında birleştirdim ve iki parçayı kalıcı olarak birbirine yapıştırdım. Hemen ardından entropi kullanarak çekirdek ile madde arasında kuantum bağları oluşturdum. Bu sayede çekirdek maddenin oluşturduğu aşırı manyetik alanı düzenleyip fazlasını enerjiye dönüştürebilirdi. Kendi kendine yeten bir yapay zeka... Aslında eski dünyamda ki insanlar bunu görseydi çıldırabilirdi.
Göz kararı bir ölçümle çekirdek ve onun etrafında ki katmanı sayarsak yarıçap neredeyse 1000km boyundaydı.
"hmm"
Bundan sonrasını çekirdekten yüzeye yumuşaklaşan bir şekilde yapmak mantıklı olur. Ayrıca bir tür toprak da yapmam gerek.
"yaratma"
Tekrardan kaosa bağlandım ve oradan madde, enerji ve entropi çekmeye başladım. İstediğim miktarı elde ettikten sonra hayal etme aşamasına geçtim.
Öncelikle çekirdeğe en yakın katmanı aşırı sıkıştırılmış kayalar ve iç içe geçmiş tabakalar şeklinde hayal etmeye başladım. Yüzeye yaklaştıkça kayalar ve iç içe geçmiş tabakaların sıklığı azaldı. Tamamen rastgele bir şekilde değerli madenler ve diğer birçok madeni toprağın altına gömdüm. Bu şekilde yukarı çıkarak yüzeye yaklaştığımda bazı yerlerin yüzeye yakın bölgelerini kayalık yaparken bazı bölgelerinkini yumuşak topraktan oluşturdum. Gezegenin dört bir yanına farklı boyutlarda dağlar koydum ve çoğunun içlerine değerli madenler ve taşlar koydum.
Kaba taslağı hazırladıktan sonra bu gezegenin biraz fantastik bir ortamı olmasını istediğim için tüm gezegende enerjiyi etrafa dağıtacak kuantumsal yollar ve bağlantılar oluşturdum ve hepsini çekirdeğin olacağı yerde birbirine bağladım.
Ardından bazı özel bölgeler için farklı hava koşulları ve ortamlar hayal ettim. Entropiyi kullanarak oradaki yasaları tamamen değiştirdim. Arcanium'un 1/10'nu kaplayacak buzul bölgeleri, bazı volkanik dağların etrafındaki lav bölgeleri ve benzeri egzotik ortamlar hayal ettim.
Ayrıca toprağın içine benzersiz yapısı sayesinde evrenin her yerinde bulunan ama normal canlıların erişemeyeceği kozmik enerjiyi dönüştürüp dünyaya salacak sayısız kristaller oluşturdum ve bunları gezegenin her yerini kaplayan kuantumsal yollarla birleştirdim.
Arcanium'da okyanuslar ve nehirler için açtığım boşlukları sularla doldururken yüzeyin altından tatlı su akıntıları oluşturdum.
ve gözlerimi açtım.
Önümde süzülen Arcanium'a baktım. Ardından daha önceden oluşturduğum çekirdeği gezegenin merkezine koydum. Tüm kuantum bağlarının düzgün olduğunu birkaç kez kontrol ettikten sonra enerjinin akmasın izin verdim.
//Görev tamamlandı : hayallerinizdeki gezegeni tasarlayın.
Yaşama elverişli..
Yarıçap 6713km..
Değerlendirme : A+
Ödül yetenek: Ruhsal Alan(Pasif, içinde kendi kendine yeni ruhlar oluşturan ve ruh sayısı artıkça genişleyip güçlenen bir alan. Dışardan ruhlar eklenebilir. Alan tamamen isteğe göre şekillendirilebilir.)
Anında içimde bulunan küçük bir bölgeyle bağlantı kurdum. Bu bölge görünüşte birkaç metrekareydi ve tamamen beyazdı. Bağlantı sayesinde kazandığım bilgilere göre bu alan içinde ruhların ana maddesi olan bir tür sis yada benzeri bir şey oluşturacak . Bu sis benzeri ruhani yapı yeterince biriktiğine topaklanıp bir ruhu oluşturacak.
Dışardan ruh eklenebileceği söylendi... Burası bir tür ahiret mi? Galiba.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Game of Gods
خيال (فانتازيا)Ünlü bir fizikçi olan Jacob Morwel'in hayatı gördüğü bir rüyadan sonra değişir.
