KESAFET

Soğuk Baklava

Kahretsin peşimde Emre'nin adamları vardı. Planlarımı değiştirip başka yola saptım. Bu masada ya ben Emre'nin sonu olacaktım yada o benim....

Arkadan güçlü bir silah sesi geldi. Başka bir motor Emre'nin adamlarının işini bitiriyordu. Araba birden kontrolünü kaybetti ve uçurumdan aşşağıya uçtu. Bir anda yavaşlayıp durmuştum.

Motorcu yanıma yaklaştı. " Bana artık bir borcun var benimle geliyorsun". Bu ses biryerlerden tanıdık geliyordu hatırlayamıyordum.

"Sen olmasan da hallederdim ben,kendi başımın çaresine bakardım"

Kolumdan sıkıca tuttu."Sana halledip halletmediğini sormadım benimle geliyorsun SELEN LEYAL"sesi sert ve emir verir gibi çıkmıştı.

"Benden ne istiyorsun sen gerçekte kimsin. Beni bir aydır takip eden motorcu Yamaç benden ne istiyorsun?" Eli kolumdayken kurtulmaya çalıştım izin vermedi. Ama bir tuhaflık vardı dokunuşuda tanıdık geliyordu.

"Senin benimle çalışmanı istiyorum ve çalışacaksın da "

"Neden kim olduğunu bile bilmediğin adamların elimden beni kurtardığın için mi?"

"Hayır, bu gün yakın arkadaşının intikamını almak için öldürmek istediğin kişinin adamlarından kurtardım seni".

"Sen nereden biliyorsun?"

"Bak senin anladığın dilden konuşayım. Ya kendi sonun olursun yada embesillerin". Belinden çıkarttığı silahı alıp anlıma yasladı. Silahın rengi koyu yeşildi.

"Ben embesillerin sonu olmadan asla kendi sonum olmam". Silahı elinden yavaşça aldım  
"Tam olarak ne yapmam gerekiyor. Embesillerin sonu olabilmem için"

Motoruna yöneldi oradan bir kask alıp kafama taktı. " Bin arkama ". Diyerek bana motoru gösterdi. "Silah artık senin embesillerin sonu olabilirsin bu silahla."

Kaskı elinden alıp kafama geçirirken "koyu yeşil asıl şimdi benim dilimden konuştun Yamaç"

"Motorunu merak etme evine yani gizli yerine getirecekler" ikimizde motora binince gazı kökledi. Yarım saat sonra evimin önüne gelmiştik. Güneş yavaş yavaş uyanıyordu.

"Kül kediciğim senin kötü halinle işim var saf halinle değil o yüzden yarın senin mekanda ". Diyerek göz kırptı.

"Sen nerede...." Sözümü keserek.

"Ben herşeyi bilirim. Çok belli kişilik bozukluğun olduğu" son bir kez bana bakıp. "silahı güvenli bir yere sakla o bu anlaşmanın imzası silaha birşey olursa kendi sonun olursun". Ben tepki bile vermeden hızlıca gitti arkasında sadece motorun hızından dolayı çıkan toz bulutu ve sözleri kalmıştı....

Hemen eve çıkıp silahı sakladım. Not olarak sadece kül kediciğim  yazdım. Saf bene zahmet vermemek için pijamaları mı giydim. Uyudum....

Alarmın sesiyle uyanmıştım. Bu gün okula gidecektim. Hızlıca ayaklanıp üzerime baktım pijamalar vardı. Küçük bir çığlık attım. " Pijamalarım sizinle uyanmayı çok özlemişim canlarım"

Küçük sevincimden sonra dolabı açtım kimsenin resmi yoktu. Sevinç dansı yaptım. Ardından telefonuma yönelip ~dans etmem gerekiyor oğlum ~ şarkısını açtım. ". Dans etmem gerekiyor oğlum pijamalarla uyandım ve dolabımda kimsenin resmi yok"

Şarkıyı kapatmadan bonyoya yöneldim. Elimi yüzümü yıkayıp üzerime bordo tişört altıma siyah pileli dizime kadar olan eteğimi giydim.

Mutfağa gidip kendime kahvaltı hazırlamaya başladım. Buzdolabının kapağında sadece "kül kediciğim" yazıyordu. Onu diğer notların arasına koydum belkide bugün sondu birdaha not almayacaktım.