KESAFET

Magazin Haberi

Aras kapıyı kilitledikten birkaç saniye sonra kapı öfkeyle çalındı. Aras'ı apar topar mutfağa soktum. Kilitlediği kapıyı açtım açmam ile Ece'nin sert bir tokatı yüzüme geçirmesi bir oldu.

Aras hızlıca mutfaktan çıktı karşıma geçti. Ece Aras'a "çekil "Diye bağırdı. 

"Sakinleş öyle gel şuan çok sinirlisin" Aras beni arkasına daha çok aldı.

"Saklanma çık karşıma bana hesap vermek zorundasın"Ece sesini daha çok yükseltti.

"Ne hesabı ben sana ne yaptım?" Aras'ın arkasından çıktım Ece'nin tam karşısına geçtim "Ne yaptım ben sana seni korumaktan seninle üzülüp seninle sevinmekten ne yaptım ben sana "Bu sefer benim sesim yüksek çıkmıştı.

"Ne mi yaptın "Gözlerimin içine baktı devam etti "Benim sevdiğim adamdan senin yüzünden ayrıldım "

"Buğra ile aranızda ne geçti bilmiyorum ama benle bir ilgisi yok"

"Var kahretsin ki var. Buğra seni seviyormuş !" Yutkundu "Beni sana ulaşmak için kullanmış"

"Bunla benim ne alakam var"

"Senin suçun onun seni arzulaması senin suçun. O gün etek ve renkli şeyler giymiştin sırf onun gözüne girebilmek için değil mi?"

"Ece böyle düşündüğün için gerçekten pişman olacaksın "

"Hayır bu sefer değil bu sefer ben pişman olmayacağım ,itiraz etmedin demekki senin onda gözün varmış"

"Hayır ben enişteci değilim. O gün...."Gözüm daldı konuşmaya devam ettim "Mutluydum ve öyle giyindim"

"Yeter yalanlarını duymak istemiyorum.Bitti Selen bitti artık arkadaş değiliz sakın bir daha gözüme gözükme"

"Yapma lütfen Ece sadece sen kalmıştın. Benim senden başka kimsem yok lütfen " Gözümden yaşlar akıyordu ama o kararlıydı.

"Bu sefer değil Selen seni asla affetmeyeceğim"

"Gitme lütfen ne yaptıysam özür dilerim "

"Çok geç artık ölsen mezarına gelmem Selen Leyal " Hızlıca kapıdan çıkıp gitti. Gözyaşlarım hıçkırıklı ağlamaya dönüşmüştü.

Bir anda Aras'ın telefonu çaldı. "Hemen geliyorum. Kim yayınlamış bu haberi hemen araştırın"

Kapıdan çıkıp gitti artık yalnızdım tıpkı Ece hayatıma girmeden önceki gibi. Ağlıyordum hıçkırarak.....Ağlıyordum sesim evin içinde yankılanıyordu.....

Gece yarısı olmuştu. Saf halime veda ettim,gözyaşlarıma ,en önemlisi Ece'ye veda ettim. Gizli yere gittim üzerimi değiştirdim.  Koyu yeşil silahımı aldım,bu gün bu silahı kullanma vaktiydi.

Motoruma binip Yamaç'ın çetesinin gizli yerine sürdüm öyle hızlıydımki önüme taş çıksa kaza yapar ölebilirdim. Aldırış etmedim zaten ölmek istemiyorum uydum. Hayır şuan ölemezdim embesillerin sonu olmadan olmaz....

Çetenin yerine geldim. Motoru hemen dışarıya bırakıp içeriye daldım. "Siktir Yamaç olum bulamıyoruz lan "

"Nasıl bulamıyorsunuz amına koyduğumun insanını"Aras sinirliydi.

"Ne oldu?" Gözlerim ağladığımdan dolayı şişmişti. "Ne oldu ?" Sorumu tekrarladım.

Güz elinde bir tablet ile bana yaklaştı. Bir haberi gösterdi. Haberde Yamaç ve benim saf halim üzerlerinde forma ile öpüşüyorlardı. Resimin altında

~Ünlü doktar Mehir Aytun'un oğlu bir kız ile öpüşürken kameralarımıza yakalandılar. Kızın kim olduğu bilinmiyor. ~

"Kahretsin" diğer habere kaydırdım. Resimde saf benin üzerinde bornoz vardı ve Yamaç kapının önündeydi yüzüm çok belliydi. Resimin altında.