-18 yıl sonra-

5 0 1
                                    

(Aden)
Yine korkunç bir kabus görüp uyanıyorum.Aradan 18 yıl geçmişti ama ben hala kanıyordum.Ranzadan kalktım,üstümde uyuyan Lolan'a baktım.Komodinin üzerindeki telefonumu aldım.Bugün 25 Şubat 2024. Lolanla benim doğum günüm. Kapıyı açıp mutfağa doğru gittim.Buzdolabını açtım.Hay aksi, yine yumurta bitmiş.Yumurtasız kahvaltı olmazdı ki.Odaya girdim.Lolan mışıl mışıl uyuyordu.
—Kalk bakalım uykucu,yumurta bitmiş.
Anca uyanan Lolan,gözlerini devirdi.
—Tamam da insan bir günaydın der yahu.
Gülümsedim.
—Gecenin üçünde uyuyan da ben değildim Lolan hanım.
Biraz homurdandıktan sonra uykucu hanımefendiyi kaldırabildim.Bir süre Lolan'nın saçını toplamasını izledim,sonra onu hemen apartmanın yanındaki markete yolladım.Lolan gittikten sonra bir süre düşündüm.Acaba gördüğüm rüya gerçek miydi, bilmiyorum.O sırada mutfağa gidip bir şeyler hazırlamanın iyi olacağını düşündüm.Lolan 15 dakika sonra elinde yumurta kolisi ile gelince şaşırmadım.Yüzünde korkmuş bir ifade vardı.Sanki karabasan görmüş gibiydi.
Elindeki yumurta kolisini tezgahın üzerine koyup masaya oturdu.Tabağını alıp biraz kahvaltı etmeye çalıştı ama gözü sürekli yan tarafta kalan marketteydi.
Dayanamadım.
—Yahu Lolan ne oldu sana gözünü sadece markete çevirmiş oraya bakıyorsun.
Kurduğum cümle ile gözünü marketten bana çevirmişti.
—Markette bir olay oldu da
Şaşırmıştım.
—Ne oldu ki¿
Lolan tabağındakileri yerken anlatmaya başladı.
—Yumurta kolilerinin nerede olduğunu hatırlayamadığım için depodan çıkan bir görevliye sordum.O an kadın öksürmeye başladı.Allahtan yanımda peçete varmış.Yere bir ağız dolusu kan kusmadan önce ona bir peçete verdim.
Lolan'nın son kurduğu cümle kulaklarımda yankılanmaya başladı..
"Yere bir ağız dolusu kan kusmadan önce."
"Yere bir ağız dolusu kan kusmadan önce."
"Yere bir ağız dolusu kan kusmadan önce."
O an gözlerim karardı. Bayıldım.Uyandığımda o korkunç yerde ve gündeydim.Görtürk Araştırma ve İnceleme Merkezi.Her korkunç deneyin örtbas edildiği kansere yakalanan kızların tedavi edildiği söylenen ama arkasında korkunç şeylerin olduğu o yer..
O lanet olası koridordayım. Kızların kaldığı odalarda geziniyorum.Yanımdan iki kişi geçiyor Müdüre Nergis ve  bir çalışan.O an kendimi gördüm.Küçük Aden'i.Bir minicik kız çocuğu baksana duruyor karşımda şimdi düşünüyorum.Acaba o kızın büyüğünde özgür kaldığını söylesem ne tepki verirdi ki¿Koridor denen cehennem tünelinden geçip ceza odasına geliyorum ve yeniden bayılıyorum.Yeniden uyanıyorum ve kendimi kanla kaplı koridorlardan birinde buluyorum.Küçük Aden orada. Ona yaklaşıyorum.
"Sen de kimsin?"diye soruyor bana.
"Ben büyük Adenim.Özgür Aden.."

BİLİNMEYEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin