" ត្រូវការអ្វីឬបាទ? " ហ្វូតមកដល់មុខហាងឃើញមនុស្សប្រុសរាងខ្ពស់ស្រឡះម្នាក់កំពុងតែចុចទូរស័ព្ទកំឡុងពេលដែលរងចាំគេ។
" សុំឡាតេមួយមក " រាងក្រាស់និយាយឡើងសំឡេងគ្រឡរតែរូបរាងរបស់នាយមិនបានដូចសំឡេងនោះទេ នាយមានរាងខ្ពស់ស្រឡះ មានមុខមាត់មើលទៅមិនបានគួរអោយខ្លាចនោះទេ តែក៏មើលទៅមិនគួរណា៎ចូលជិតងាយដូចគ្នា។
" សុំសួរបន្តិចតើនេះជាហាងផ្កាឌេស៊ីឬអត់? " រាងក្រាស់ឃើញថានៅទីនេះក្រៅពីហាងការហ្វេដែលមានតុបតែងផ្កានេះមកគ្មានហាងផ្សេងដែលមានលក់ផ្កានោះទេ។
" អ៎ បាទនេះជាហាងផ្កាគ្រាន់តែលាយនឹងហាងកាហ្វេបាទ លោកចង់ការម៉ង់អ្វីឬ? " ហ្វូតសួរទៅកាន់អ្នកម្ខាងទៀតព្រោះនាយឃើញថារាងក្រាស់សម្លឹងមើលផ្កាជុំវិញនេះយូរហើយ។
" អ៎បាទ ខ្ញុំចង់បាច់ផ្កាឌេស៊ីជួយរៀបចំអោយមួយបាច់មក " រាងក្រាស់និយាយឡើងព្រោះផ្កាឌេស៊ីនេះទាក់ទាញជាគេទើបនាយកាម៉ង់ផ្កានោះ។
" ហ្វូតជួយបង.... " ដាំងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ឃើញមុខរបស់រាងក្រាស់ធ្វើអោយនាយភាំងតែម្ដង ចំណែករាងក្រាស់ក៏ភាំងដូចគ្នា។
" ដាំង ខានជួបគ្នាយូរហើយ " រាងក្រាស់និយាយឡើងជាការរ៉ាក់ទាក់បន្ទាប់ពីបែកគ្នាជាងមួយឆ្នាំមក។
" នាយមកនិយាយការងារឬ? " ដាំងសួរឡើងទៅកាន់រាងក្រាស់ដោយសំឡេងធម្មតា។
" ហឹម នាំគូដណ្ដឹងមករកបងប្រុសនាង " រាងក្រាស់និយាយឡើងព្រមទាំងទទួលបាច់ផ្កាព្រមទាំងកាហ្វេដែលហ្វូតហុចមកព្រមទាំងទាញទូរស័ព្ទមកគិតលុយ។
" មិនបាច់គិតទេ នេះចាត់ទុកថាជាកាដូដែរយើងជួបគ្នាទៅចុះ... " ដាំងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងមានមនុស្សស្រីម្នាក់ដើរចូលមកហើយនាងក៏មិនមែនជាអ្នកណា ក្រៅពីម៉ូលីត្រា រាត់ឆាវ៉ាឌីនោះទេ។
" ភីដាំង... " ម៉ូលីត្រារកនិយាយអ្វីចេញមកតែក៏ត្រូវដាំងនិយាយកាត់ជាមុន។
" អាវ!លីត្រាខានជួបគ្នាយូរហើយបងប្រុសរបស់ឯងយ៉ាងមិចហើយ បងខានទៅលេងគេយូរហើយ " ដាំងនិយាយឡើងព្រោះនាយមិនចង់អោយទំនាក់ទំនងរបស់គេនិងម៉ូលីត្រាត្រូវជនទីបីដឹងនោះទេ។
