Hanggang saan mo kayang mahalin ang isang taong nagbigay sayo ng mundo ngunit binigo ang mga pangako.
Ako ba o ang sarili niya
Paano mo kaya mahuhusgahan ang storyang ito?
I woke up early in the morning kasi excited na din pumasok. I look into the mirror.
Ang gwapo ko talaga!
Pinili kung suotin long sleeve na kulay itim at ibinagay ko ito sa black jeans with a pair of brown Oxford shoes. Inayos ko lang yung buhok ko and I'm done.
This picture was taken in Google. This is just an example of the outfit that describes in the story.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lumabas na lang ako para kumain ng almusal. I already prepared my things last night so that it won't Hard for me right now.
Well done!
Lumabas na ako at nag inilock ko yung room ko. Hinintay ko na lang sa labas si pamy. Ayoko kasing kumatok at baka ma pressure sa pagaayos. Kilala ko yung isang yun matagal matapos. Sinilip ko yung relo ko. 6:15am, hindi pa naman kami malalate. Hindi naman malayo yung school. Mga 10 minutes bago ka makarating don. At saka mga 7:00 am din naman yung klase kaya okay lang.
While I was waiting, napaisip ako na anong section kaya kami mapupunta. Hindi kasi kami iniinform. Hahanapin na lang daw namin yung names namin every rooms. Makikita naman yun sa harap ng pintuan. Kung sakaling hindi kami pareho ng rooms ay okay lang dahil may oras naman ako para dalawin siya. At kung kaklase ko lang din naman siya ay mas okay kasi palagi ko siyang makikita.
Naramdaman kung mag kumalabit sakin. "Uy ang lalim ng iniisip mo, alam ko naman na excited ka masyado ka lang talagang halata hahaha" kanina lang pala siya diyan. I give her a compliment of her looks right now. She's wearing a white long sleeve and a jeans with a pair of brown boots.
This picture was taken in Google. This is just an example of the outfit that describes in the story.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nasa school na kami ngayon at kasalukuyang hinahanap ang aming room. Bawat pintuan tiningnan na namin. Naghiwahiwalay kami sa paghahanap para hindi masayang ang oras. Umabot na ng dalawang minuto ngunit hindi ko pa rin mahanap. Kaya nag desisyon kung hanapin na lang si pamy at sumabay na lang sakanya. Nasa second flood na ako ng nakita ko si pamy na parang wala sa sarili sa harap mismo ng pintuan. Lumapit ako sa kanya. "Hoy okay ka lang?" Tinanong ko siya ngunit parang hindi niya narinig. Tiningnan ko rin kung saan siya tumingin.
List of students in this room . . 07 .fuerzas, Pamy T. . . 16. Almazon, Ronje D.
Masaya kung tiningnan yung papel na nasa pintuan. "Mahal mag kaklase tayoooo!! Yesss!" Masayang sabi ko sakanya. Pinagdasal ko lang ito kagabi ngayon nagkatotoo siya. Thankyou Lord, the best ka talaga!
"Mahal parang hindi ka masaya ehh, okey ka lang?" Biglang sabi ko sakanya. Ang tahimik niya kasi. "Ah eh masaya ako ano kaba" ngumiti siya sakin. "Tara na pasok na lang tayo sa loob" Sumunod naman ito.
Narinig kung tinatawag na ang mga pangalan namin isa-isa at pinapatayo upang magbigay ng mga detalye tungkol sa sarili.
"Ms. Fuerzas" tawag ni teacher. "Hi everyone I'm Pamy fuerzas 16 years old and I was looking forward of you all" maikling sambit niya. Now its my turn to say hello to them.
"Hello everyone! My name is Ronje Almazon I'm 17, I just move here weeks ago and still adjusting the environment here and I hope we can be friends".
