BROKEN CLOCK • TAEKOOK ✓

5

Haiii ben geldiiim!

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

1 hafta sonra|

Durmadan gözlerim kol saatime kayıp duruyordu. Saati kontrol etmek için hep kol saatime bakmaya alışmıştım, ama ne yazık ki bozuk saatimi tamir ettirmeyi bir türlü başaramamıştım.

Buna rağmen büyükannemden geriye kalan tek hatıra olduğu için onu çıkarmamak üzere bileğime takmıştım. 

Okul çıkışında psikiyatristim ile randevum olduğu için oyalanmadan randevuya yetişmiştim. Taehyung yanımda olmak istediğini söyleyip beni bırakmıştı ama ne yazık ki terapi için odaya yalnız girmek durumunda kalmıştım.

Beni hemen kapının dışında beklemişti. Psikiyatristime gördüğüm rüyalarıma Taehyung'un da dahil olmaya başladığını anlatmıştım. Genel olarak zaten beni dinleyip anlattıklarımı kavrayarak analiz yapıp yorumlarını katarak yardımcı olmaya çalışıyordu.

Bayan Cha iyi biriydi, tüm bu meşakkatli ve garip durumlarımı ona anlatmaya çalışıyordum ama Taehyung ile çok daha rahat konuşabiliyordum. Taehyung öyle ki... Sanki çok çok daha önce tanışmışız gibi hissettirecek kadar bana karşı sıcak ve yakındı. Bu sayede ben de ona karşı daha rahat olabiliyordum.

"İlaçlarını tekrar değiştireceğiz Jungkooksshi." diyerek bana elindeki kağıdı verdiğinde başımı salladım. Başka ilaçlar yazmıştı. "Bunlar da diğerleri gibi etki etmezse?"

Bu zamana kadar verdiği ilaçların hiçbiri işe yaramamıştı. "Adım adım ilaçların dozajını arttırıyoruz. Bünyene ağır gelmemesi için adım adım ilerlemek zorunda olduğumuzu sen de iyi biliyorsun. Ayrıca, durumun ne kadar karışık ve güç olursa olsun, ilaçlarını aksatmadan düzenli kullanırken olumlu düşünmekten geri kalmamaya çabala."

İç geçirdim. "Anlattığım bu kabuslardan sonra olumlu düşünerek uykuya dalmak gerçekten çok zor, ama denerim." diyerek gözlerimi kıstım. "Bayan Cha, bir şey daha var." diye eklerken elimdeki ilaçların kodlarını yazdığı kağıdı dizlerime bırakıp gözlerine baktım.

"Kabuslarıma daha önceden dahil olan hiç kimse yoktu. Ailemi görmedim hiç, ama Taehyung ile tanıştıktan sonra, onu da görmeye başladım. Beni kurtarmaya çalışıyor ama anlattığım gibi bir kabusumda ona da araba çarpıyor ve ölüyordu..." diye fısıldadım gergince. 

"Bunun sebebi tam olarak nedir? Yani buna dair bir şey söylemediniz, bahsettiyseniz de ben yakalayamadım sanırım." dediğimde elindeki kalemi masaya bırakıp dirseklerini masaya yasladı.

"Tanıştığın Taehyung adlı kişiye gerçekten güvenmeye başlamış ve ona yakın hissediyor olma ihtimalin yüksek. Onun sana yardım etmeye çalışarak yanında olması bu gibi durumlarda sonucu etkiliyor olabilir. Yani ona güvendiğin için kabuslarından seni kurtarabileceğini, yardım edebileceğini bilinç altında endekslemiş olabilirsin. Haliyle bu da kabuslarını onu dahil etmiş olmanı gösterir." dedi ve duraksadı.

"Zihnin kendine sürekli bir yeni kapı açabilir ve yolunu bulabilir. Nasıl ki, Taehyung kabuslarına dahil olup seni kurtarmaya çalışmaya başlamışsa, belki de zamanla bunu başarmaya adım adım yaklaştığının habercisidir bu. Taehyung gerçekten seni kurtarmayı başardığında, zihnini bu konuda yönetmeyi ve yönlendirmeyi başardığında belki de kabusların tamamen sona erecektir. Ama dediğim gibi, ilaçlarını aksatma Jungkooksshi."

-

Taehyung ile kareoke bara gitmiştik. Ona psikiyatristten çıktıktan sonra terapimden ufak ufak bahsettiğimde, iyi geçtiğini söylediğim için sevinmişti. Ama kafamı dağıtmamı sağlamak için çabalaması beni deli gibi mutlu ediyordu.