Periler Diyarı

HAYAT

Evet bugün fazlasıyla heyecanlıyım. Annemin asla kabul etmeyeceğini düşündüğüm bu kılıç eğitimi fikrinde annemin bana katılacağını hiç düşünmemiştim. Annem bu fikri Alexander' a söylediğinde oğlu Gahiwelle ' in bu konularda çok başarılı olduğunu ve bana hem yardım edip hemde tanışabileceğimizi  söylemiş. Adamın kızı olduğunu daha bana söylememişlerken oğlundan eğitim alacak olmam gururuma zarar veriyordu. Tamam buna dayanabilirdim . Ayrıca daha bugün değil yarın tanışacaktık. Ama o adamın eceli olmamak için kendimi gerçekten zor tutuyordum. Her neyse bugünümü  daha başına geçmemiş olduğum halkımın yanında geçirecektim.Hemen mor bir elbise giydim.Bu giydiğim en abartı elbise olabilirdi fakat o kadar güzeldi ki aldığıma pişman olmadım. Ayna da kendime baktım. Elbisem pahalı ve halktan biri değilmişim gibi hissettiriyordu. Aydınlık odamdan çıkmam ve yüzüme çarpan soğuk hava ile kendime gelmem bir oldu. Bu saray ne zaman bu kadar sessiz ve sevgiden yoksun olmaya başlamıştı.O an iliklerime kadar pişmanlık duygusunu hissettim. Neden böyle olmuştu ki ? Babamdan sonra korumam gereken sarayı neden koruyamamıştım. Aşağı indim . Elbisemin merdivenlerde oluşturduğu sürtünme sesinden başka hiçbir ses yoktu .Bu bile moralimi bozmaya yetiyordu."Günaydın kraliçem" annemin gözlerine bakarak söylediğim bu cümle annemin gözlerinin parlamasına sebep oldu . Mutlu olmuştu sanırım. " Ben dışarı çıkıyorum izninizle" dedim yalvarırcasına bakışlarım ile. " Tabii çıkabilirsin" bu cümle beni mutlu eden nadir cümlelerden di . Koşar adımlarla çıktım dışarı. Etrafta huzur vardı. En azından ben öyle hissediyodum . Birkaç saat dolaşıp etrafı izledim. Hatta bazı küçük perilerle sohbet bile ettim. Bu bana terapi gibi gelmişti.