|Karışan bebek klasiği.| | Yetimhane kurgusu.|
Mutlu son, aşk.
Lara Deniz, 10 yaşında yetimhaneye bırakılmıştı. Lara her zaman kırılgan, savaşçı bir kızdı. Her ne kadar kalbi ter termiz, saf olsada bir o kadarda intikam için yanıp tutuşuyordu.
Lar...
Aşağıdan gelen seslerle gözlerimi aralayıp banyoya girdim. İşlerimi halledip giyinme odasına girdim ve üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Çanta, küpü ve toka yok.)
Sarı saçlarımı açık bıraktım ve merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Sanki merdivenlerden indikçe Mert'in seslerini duyuyordum.
" Denizin burada olduğunu biliyoruz!" Kafamı yerden kaldırdım ve karşıma baktım. Mert ve Yiğit karşımda duruyorlardı.
" Deniz diye biri y-"Selim'in sözünü, " Mert?"diye bağırarak kestim. Hızla koşup ikisinede sarıldım. Çok özlemişim...
" Hah, bir değil iki tane sevgilisi varmış. Şahane!" Rüzgarın dediği şeyle Yiğit kahkaha attı ve," Biz onun ne arkadaşı, ne sevgilisiyiz. Biz Denizin abileriyiz."dedi. Mert'te Yiğiti onaylayınca Kaan bey yalandan öksürdü.
" Çocuklar, isterseniz beraber kahvaltı yapalım. Hem tanışırız." Mert, Kaan beyin dediği şeyle kaşlarını çattı ve, " Gerek yok, biz buraya Deniz için geldik. Şimdi Denizi alıp gidiyoruz." diyerek elimden tuttu, tam kapıdan çıkacaktık ki Selim önümüze geçti.
"Pardon ama sen nereden, kimi alıyorsun? Ve hangi sıfatla?" Selim'in dediği şeye göz devirdim. Tam Yiğit konuşacaktı ki sözünü kestim.
"Bu lanet evden, beni alıyorlar ve abim, dostlarım sıfatları olarak." Dedim.
Simay hanım, " Benim kızım istediği kişiyle istediği yere gidebilir.Bu kimseyi ilgilendirmez, ilk önce davranışlarınızı düzeltin sonra laf söylersiniz." Diyerek salona girdi.
"Bırakın şu ilgi manyağını,kesin önce ki aileside bunu sevmiyordur ve bunun bir sürtük olduğunu kabul ediyordur." Rüzgarın dediği şeyle gözlerim doldu. Sinirle Rüzgarın önüne geçtim ve yeşil gözlerinin içine baktım.
Söylememişler miydiler?
Yetimhanede kaldığımı bilmiyorlar mıydılar?
Simay hanım ile Kaan bey söylemediler mi?
"Evet, önce ki ailem beni sevmiyordu. Hatta nefret ediyorlardı. Ama şunu unutmayın seni, sizi asla affetmeyeceğim. Sizden nefret ediyorum! Çok pişman olacaksınız ama iş işten geçmiş olacak. İntikam soğuk yenen bir yemektir Korhan ailesi." Diyerek evden çıktım.
(...)
" Denizim, dök içini. Susma, sen susarsan kim bizim başımızı şişirecek? Yemin ederim ki asla çıtımı çıkarmayacağım. Sen yeter ki konuş. Bağır, ağla. Fakat gözlerini denizin dalgalarına dikip kendi içinde sorunlarını çözmeye çalışma." Mert'in dediği şeyle ona döndüm sonra ise Yiğite.
Yiğit boğazını temizledi ve,
"Denizim, seni böyle görmeye alışkın değilim. Sen benim, bizim tek kız kardeşimizsin ve bu hep böyle kalacak. Sen susarsan dünya bizim için bir hiç oluyor. Senin o güzel sesini duymadan ne yaparız biz? Şimdi kalk markete gidip çekirdek kola alalım!"
Yiğite gülümsedim ve ayağa kalktım.
Markete doğru yürürken telefonum çalmaya başladı...
Kaan bey bütün oğullarına sinirle bakıp, " SİZ NE DEDİĞİNİZİN FARKINDA MISINIZ? SÜRTÜK DEDİĞİNİZ KIZ SİZİN KIZ KARDEŞİNİZ! O KIZIN YAŞADIĞI ŞEYLERİN GRAMINI YAŞAMADINIZ. HELE SANA NE DEMELİYİM RÜZGAR? SEN NE DEDİĞİNİN FARKINDA MISIN? LARANIN ESKİ AİLESİ LARA 10 YAŞINDAYKEN YETİMHANEYE BIRAKMIŞ. BEN SİZE HİÇ Mİ ÖĞRETEMEDİM? Sakın, ama sakın kızımdan özür dilemeyin. Kızımın geçmişini yüzüne vurup hiç bir şey olmamış gibi özür dilemeyin." Diyerek karısının yanına yani salona gitti.
Kuzey hariç hepsinin kaşları çatıldı çünkü Kuzey biliyordu. Ama abileri ve kardeşi bilmiyordu.
" Hepinizi içtenlikle tebrik ediyorum. Nasıl bir insan,insanlıktan çıkar sizde görüyorum. O kızdan ne istediniz? Size ne yaptı ki böyle davrandınız?" Kuzeyin dediği şeyle hepsi- Karan hariç.- hepsi göz devirdi.
" Yetimhaneye bırakmakla haklılarmış. Kim sürtük bir kızı evlat yerine koyar ki?" Kuzey Rüzgar abisinin dediği şeyle sinirle ona baktı.
" Sakın, ama sakın. Laradan özür dilemeyin. Ben şimdi Laranın yanına gidiyorum ve ondan bir şans isteyeceğim." Kuzey tam evden çıkacaktı ki abilerine bakmadan, " Sizden iğreniyorum, Lara sizi affedene kadar benimle muhatap olmayın." Diyerek evden çıktı.
(...)
Kuzey bir saattir Laranın yetimhanesinde ki müdüre ulaşmaya çalışıyordu.
Son kere aradı, 7 çalışta açıldı.
" NE ARAYIP DURUYORSUNUZ? BELLİ Kİ ÖNEMLİ BİR İŞİM VAR."
" Laranın numarası sizde varsa atabilir misiniz?"
" Hangi Lara? Lara Deniz mi?"
" Evet."
" Tamam."
Müdüre numarayı attığı gibi Kuzey numarayı ~ Güzelim;)~ olarak kaydetti ve aradı.
LARA DENİZİN ANLATIMI-
Açtım.
" Alo?" Dedim.
"Lara ben Kuzey, sen neredesin?" Görmese bile göz devirdim ve, " Sanane? Merak mı ediyorsunuz? Etmeyin." diyerek suratına kapattım.
"Kim aradı?"
Mert'in dediği şeye kahkaha attım, " Biyolojik, mafya tipli, bipolar hastalarından bir tanesi." Dedim, benle beraber kahkaha attıkları sırada markete girdik. Ama gördüğümüz görüntü ile kaşlarımızı çattık...
