မနက်ခင်းလေးဟာ လှပနေပေမဲ့ ကံဆိုးမှုတွေကြရောက်လာခဲ့ပြန်တယ်
"Kim taehyung"
"omma ဒီကိုဘယ်လိုလုပ်"
"ငါနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ နင့်ကို ယောင်္ကျားလေးချင်းပေးစားဖို့မွေးထားတာမဟုတ်ဘူး"
"ဟင့်အင်းအမေ"
"အန်တီ"
"ဒီမယ်ကောင်လေး မင်းအဖေက ငါတို့ဂုဏ်သိပ်ခါ ကိုဖျက်စီးလိုက်သလိုပဲ မနက်စောစောစီးစီး ငါတို့အိမ်ကိုလာပြီး ပိုက်ဆံနဲ့ပေါက်ခဲ့တာ ငါတို့က အဲ့လိုလူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး"
"omma"
"လာနင် ဆိုးလ်ကိုပြန်လိုက်ခဲ့"
"အန်တီသားတောင်းပန်ပါတယ် babeကိုမခေါ်သွားပါနဲ့
Daddy အစားကျတော်တောင်းပန်ပါတယ်""မင်းလည်း မင်းDadyလို ငါ့သားကိုအနိုင်ကျင့်နေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလည်း"
"မကျင့်ပါဘူး omma"
"နင့်ပါးစပ်ပိတ်နေ Kim taehyung!"
"ကျတော် အန်တီသားအပေါ်ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက်အနိုင်ကျင့်ဖို့နေနေသာသာ လက်နဲ့တောင်တစ်ခါမှမရွယ်ဖူးဘူး"
"ငါကတော့ ငါ့သားကိုပြန်ခေါ်သွားမှာ"
"မိန်းမ"
"ရှင်တားဖို့မကြိုးစားနဲ့ ကျမသားကို ရအောင်ပြန်ခေါ်မှာ"
Kim taehyung ဆိုးလ်သို့ပြန်လိုက်ခဲ့ရသည် ကျောင်းကလည်းမပြီးသေးဘူးဆိုတော့ကျောင်းဆက်တတ်ရမည်
"Jungkook"
"Hyung"
"မငိုနဲ့ တစ်နေ့ကျမင်းသူ့ကိုပြန်ခေါ်နိုင်မှာပါ"
"ကျတော်သူ့ကိုသိပ်ချစ်တာဗျ"
"သူလည်းမင်းကိုချစ်ပါတယ် မိဘအမိန့်ကို ဘယ်သူမှမလွန်ဆန်နိုင်ဘူးလေ"
တကယ်ပဲ ကျတော်တို့နှစ်ယောက်ဝေးသွားကြပြီလား ဒါဟာအိမ်မက်လား ထပ်ကာထပ်ကာ ကိုယ့်ပါးကိုယ်တောင်ရိုက်လို့ ပါးနှစ်ဖက်ဟာနီရဲနေလေပြီ
တစ်နေ့ကျ babeကို ကျတော်ပြန်ခေါ်မည်တကယ်တမ်းပြောရမည်ဆိုလျှင် ကင်မ်ထယ်ရှင်းနဲ့ ဂျွန်ဂျောင်မင်းတို့ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘတွေ သဘောတူလာတဲ့ သူတွေပါ ဂျွန်ဂျောင်မင်းဟာ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့သူမို့ ကင်မ်ထယ်ရှင်းက သဘောမကျ။
အတိတ်က ဖြစ်ရပ်တွေရှိခဲ့တာမို့ ကင်မ်ထယ်ရှင်းဟာ ဂျွန်ဂျောင်ဂုနှင့်သူ့သားကိုသဘောမတူပေ သူ့သားလေးကိာတစ်ခုခုလုပ်လိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလည်း
မလုပ်ဘူးလို့သာပြောတာ ဂျွန်ဂျောင်ဂုမှာ ဖခင်၏ သွေးတစ်၀က်စီးဆင်းနေသည် ကို ကင်မ်ထယ်ရှင်းသိသည်"appa"
"appaသားလေးကို ဂျောင်ဂုဆီ ပြန်ရောက်အောင် appaပြန်ပို့မယ်"
"ဟင့် appa ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"appaသားလေးငိုနေတာကို appaမကြည့်ရက်ဘူး မနက်ခင်း၄နာရီထိုးတာနဲ့ ကားဂိတ်ကိုappaကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ သားလေးမငိုနဲ့တော့"
တကယ်ပဲ ကျတော့်မှာအားကိုးစရာappaဖြစ်လာပြီ အလွန်ပျော်မိတယ် ငယ်ငယ်ကတည်းကappaက ကျတော့်ကိုဆို အလွန်အလိုလိုက်သည် ကျတော်ငိုနေတာကို appaမကြည့်ရက်ပါ။
"ထယ်ရယ် ကိုယ်တို့ဒီလောက်နဲ့ပဲရပ်တန့်ရတော့မှာလား"မနက်စောစော သွပ်ပစ်ကလေးပေါ်ထိုင်ကာ လွမ်းဆွေးနေသော ဂျွန်ဂျောင်ဂုပါပင်
"မောင်"
ကွေ့ကောက်လမ်းလေးအတိုင်းပြေးလာ၍သူ့ကိုမောင်ဟုခေါ်သော ကောင်လေးငယ်အား ဂျောင်ဂုကြည့်ပြီး
"ထယ်"
"မောင့် ဟင့်"
"ထယ် မောင့်ဆီပြန်လာတယ် ပြန်လာတယ်ပေါ့"
"ဟုတ်တယ်မောင် ommaမသိအောင်ခိုးထွက်လာတာ"
"ထယ်ရယ် ကိုယ်ဘယ်လောက်၀မ်းနည်းရလည်း ထယ်သိလား"
"သိပါတယ် မောင် ထယ်လည်းမောင့်ကိုလွမ်းနေတာ"
(မတွေ့ရတာ24နာရီတောင်မပြည့်သေးဘူး လွမ်းတယ်တဲ့ ငါ့နှယ်)
"မောင်တို့ ဒီမှာနေလို့မဖစ်လောက်ဘူး ထယ့်ommaက ဒီနေရာကိုနောက်တစ်ခေါက်ထပ်လာလိမ့်မယ်"
"အဲ့ဆို ငါတို့ဘယ်သွားကြမလည်း"
"ကိုယ့်အဖိုးရှိတဲ့ စပိန်ကိုပေါ့"
ကိုယ့်ရဲ့accထဲမှာ The weekရေးထားတယ် ဖတ်ချင်ရင်တော့မန့်ခဲ့ပေါ့ကွာ
စာလုံးပေါင်းအရေအတွက် 639လုံး နောက်အပိုင်းတွေကြရင် ရှည်ရှည်လေးထပ်ရေးပေးမယ် ပျိုတို့ အခုတော့ GN
#Van
8:16 pm