စပိန်မြေသို့ခြေချကာ လာခဲ့သည် အိပ်နေသောကလေးကိုပွေ့ချီကာ အဖိုးအိမ်ရှိရာသို့ဦးတည်ခဲ့သည်
"မြေးလေး"
"ဖိုးဖိုး"
"သားရယ် လာမယ်ဆိုတာကိုမပြောဘူး"
"သားလည်း အားနာပါတယ် ဖိုးဖိုးရယ် မပြောမဆိုရောက်ချလာလို့"
"ကဲသွား အခန်းထဲသွားနားတော့ ဒါနဲ့ဒီကလေးက"
"သား ယောင်္ကျားခိုးလာတာ ဖိုးဖိုး"
"ဒီကလေးနှယ်"
ဖိုးဖိုးကိုကျတော်အရမ်းချစ်သည် ငယ်ငယ်ကတည်းကပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့တာမို့ ဖိုးဖိုးကိုသံယောဇဉ်မဖြတ်နိုင်ပါ အခုဆိုရင် နောက်ထပ်သံယောဇဉ်ကြိုးလေးတစ်ကြိုးထပ်ပြီးချည်နှောင်လာပါအုံးမည်
"မောင်!"
"ဒီမှာ ကိုယ်ဒီမှာရှိတယ်"
"ဘယ်..ဘယ်ရောက်နေတာလည်းဟင်"
"ကိုယ့် အဖိုးအိမ်ရောက်ပြီလေ"
ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးဖြင့် အိပ်ခန်းထဲသို့လျှောက်ကြည့်ကာ တစ်ဝါးဝါးလုပ်နေသေးသည်
"အိပ်ခန်းတောင်ဒီလောက်ကျယ်တာ အိမ်အပြင်ဘက်ဆိုဘယ်လောက်တောင်ကြီးနေမလည်းမသိဘူး"
"မောင့်ဟာလောက်တော့မကြီးပါဘူး"
"ဘာရီး.."
"ဒီဟာ"
ဂျွန်ဂျောင်ဂုဟာ သူ့ဘောင်းဘီထဲကိုလက်ညိုးထိုးပြလေသည်
"ရား...ဘာတွေလာပြောနေတာလည်း"
"ချစ်တယ် ထယ့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်"
"ထယ်လည်းမောင့်ကိုချစ်တယ်"
ထယ့်ရဲ့ခါးလေးကိုကိုင်ကာ ကျတော့်ဘက်ကအရင်အနမ်းတွေစတင်ခဲ့သည် လွမ်းခဲ့တာဒီအသဲပုံနှုတ်ခမ်းလေးကို အရမ်းလွမ်းခဲ့တာ
လျှာချင်းရှက်နွယ်ကာ အတော်အတန်ကြာအောင်နမ်းနေခဲ့သည်မို့ ထယ်ယောင်းဟာမောပန်းလာခဲ့သည်ကြောင့် လက်သီးစုပ်သေးသေးလေးဖြင့် ရင်ခွင်အကျယ်ကြီးအား ထုနေလေခဲ့သည်
"မောသွားပြီးလား မောင့်အချစ်"
"အင်း ဗိုက်ဆာတယ်"
