Tangled in The Flames of Vengeance (Chronos Union Series 7)

6 | TRAP |

                 Rosella Dimitrea

DINALA na lang ako ng agos papunta dito sa loob ng cafe at napapayag na mag usap kami ni onse. Nagpaalam siyang lilinisin niya raw muna ang sugat at dugong kumalat sa mukha niya saglit bago niya ako harapin kaya heto ako ngayon, nakaupo at hinihintay ang kumag na ‘yon. He thinks I care? All I care about right now is his money, so that is I think the reason why I agreed to be here.

There are a lot of things going on my mind right now. Gaya ng paano niya nalaman na ako mismo ang kausap niya? How did he find out where I am living? How did he find my social media when it's private? At marami pang kung ano-anong katanungan ang bumabagabag sa isip ko.

“Did I take too long?” Tinapunan ko ng tingin kung saan direksyon nagmumula ang boses na ‘yon. It's onse, at papalapit siya sa pwesto ko. Nakaband-aid na ang sugat niya sa mukha. Ibinaling ko na lang sa ibang direksyon ang tingin ko pero ramdam ko pa rin na pumwesto at umupo siya sa harapan ko. Wala rin akong balak na sagutin ang tanong niya depende na lang kung pera ang pag-uusapan.

“Are you hungry?” Tanong niya uli na hindi ko pa rin sinagot. “I'll order something—!” I cut off his word by slamming my hand on the table. Kanina pa ako nagtitimpi dahil hindi kung ano ano lang ang pinunta ko dito.

“Where's the money?” Maririin kong tanong sakaniya. This guy was just looking at me like he is not giving a f**k for someone. Hindi ako nag patinag doon. “Give me the money and I'll give you my mustang car and then I leave.”

“We'll eat first before that.” Maawtoridad niyang sabi. Pagkatapos no'n ay tumawag na siya ng waiter at piniling balewalain ang sinabi ko.

Dahil sa inis na tinitimpi ko mula pa kanina sa lalaking ‘to ay sumabog na. Tumayo ako at ‘yon ang naging dahilan para mag-ingay ng malakas ang upuan ko. Sinipa ko ang mesa para makuha ko ang atensyon ni onse na busy sa pakikipag usap sa babaeng waitress. Nagtagumpay ako. Natigil siya sa pakikipag-usap sa waitress at tinapunan ako ng seryosong tingin. I looked at him too, annoyingly.

“Listen, bastard! Don't waste my time for this little sh*t! Marami akong ganap sa buhay. 'Wag mo ‘kong igaya sa'yo na puro pasarap lang ang alam! Let's just get straight to business, and we're done!’ paninigaw ko sakaniya habang masama akong nakatitig sakaniya.

Nagsalubong ang dalawang kilay ko nang bigla niya na lang akong lapitan at malamig na nakatingin sa akin.

“As i told you before,” he bent down a little, now we're on the same height. “Being impatient will not solve your problem. It'll get worse because of that kind of attitude.” He stood straight and grinned at me who's trying my urge to not hit this bastard. “Have a little patience, rosella, we'll get there.” He said coldly before he turned his back on me and focused his attention on the waitress he was talking to earlier.

Napaupo na lang ako sa inis ng dahil doon. Once this scumbag gave the money to me.. makikita niya kung anong kaya kong gawin sakaniya.

“Is that all, sir?” I heard the waitress ask him with her flirty voice. I rolled my eyes and let out a heavy sigh for what I just encountered.

“That's all. Thanks.” he answered in a boring way.

“Coming right up, sir!” The waitress then left.

Akala ko ay makikipagbangayan pa siya sa akin nang makaupo na siya pero hindi, he is busy with his phone. Mabuti naman dahil nakakapagod magpupuputak.

Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa dumating na ang in-order niyang mga pagkain. Nakamasid lang ako sa kanila habang inilalapag nila ang mga pagkain sa lamesa. Natuon ang atensyon ko sa paglagay ni onse ng isang kaha ng sigarilyo niya at lighter sa lamesa bago niya kinuha ang iba pang pagkain. Agad kong kinuha ‘yon at walang pag-aalinlangan na magsindi ng sigarilyo sa lugar. Batid kong napansin nila ang ginawa ko. Ang waitress ay may panik na reaksyon sa mukha niya habang nakatitig sa ginagawa ko, while onse had that tired reaction written on his face.