Şimdi sıra Kenan bey ve Hilal hanımdaydı ama onlardan önce Gül'ü görmeliydim ...
###
" Kalbi kırık bahtsız meleğim , keşke seni daha erken bulabilseydim .
Seni kalbimin en kuytu yerine saklasam kimse alamasa , zarar veremese sana "
Bir insan nasıl bu kadar güzel olabilir aklım almıyordu depodan ayrıldıktan sonra Gülün olduğu evime gelmiştim .
Güzel bir duş alıp hemen kaldığı odaya geldim hala uyuyordu , serumu bitmişti sanırsam birazdan uyanacaktı
Yanına geldim yatağın yanına
Baş ucunda oturmuş öylece onu izlemeye başladım .
Çok güzeldi.. çok masumdu ..
Hayatımda annemden sonra ilk defa biri için bu kadar endişelendigimi fark ediyorum Gül artık benim için vaz geçilemez bir ihtiyaç . Onsuz olmak düşüncesi bile kalbimin sıkışmasına neden oluyor .
Kim bilir belki daha bana anlatamadığı ne acılar çekmiştir.
O küçük yaşlarında nelerle yüzleşmiştir.
Elimle yüzüne düşen kahve saçlarını çektim , güzel yüzünü okşadım narin bir bebek gibi usulca benim yatağımda uyuyordu . Onu anlatmaya kelimeler bile yetersiz di benim için .
Gül'ün anlatımında devam ;
Gözlerimi açtığımda karşımda Uraz vardı hemen baş ucumda oturmuş beni izliyordu
" Günaydın "
" ne oldu bana , en son senle uçurumun
kenarında değilmiydik "
" Evet öyleydik , ama sen kollarımda uyuya kalınca bende seni bura getirdim "
Uraz'ın söyledikleriyle aklıma geldi bir bir herşey evet onun kollarında ağlamaktan bithap düşmüş ve uyuya kalmıştım
Bir anda Uraz'a döndüm ve
" Ayça ve Mert nasıllar neredeler onlarla konuşmam gerek " dedim telaşlanmıştım
Ben onlara bu olanları nasıl açıklayacaktım . Uraz yanıma geldi yatağın yanına oturdu ve elinin biriyle elimi tutu diğer eli ise yüzümde yerini almıştı, yüzüme düşen bir kaç tutam saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırırken bir yandan bana cevap veriyordu
" Sakin ol , acele etme önce kendini topla sonra konuşursun . İstersen yanında olurum , olanları onlarla ben bile konuşabilirim eğer istersen " dedi gözlerimin içine en içten şekilde bakıyordu
Bu adamı çok seviyordum . Kısacık zamanda her şeyim olmuştu resmen
" şimdi hanım efendi kalkıyorsunuz güzel bir duş alıyorsunuz ,bende size kendi ellerimle yemekler yapıyorum ve beraber yiyoruz"
Bu dedikleri yüzümü güldürmüstü
" Sen mi yapacaksın yemeği ? " dedim alay veri bir sesle . Böyle konuşmam hoşuna gitmemiş olacak ki kaşlarını çattı hemen
" Ne o beğenmediniz mi hanımefendi , ben çok güzel yemek yaparım "
Dedi kendini över bir tonda
Bu sefer gerçekten gülmüştüm
" Sen mi ? Güldürme beni Uraz en son babamla yemek yap- " yüzüm düştü bir anda o anlar aklıma gelmişti
Bana yemek yapmak için kavga ettikleri anlar gözümün önüne geldi o zamanlar ne de güzel rol yapıyormuş ,
Uraz'ın ellerini yanaklarimda hissedince gözlerimi ona kaldırdım
İçi gider gibi bakıyordu bana
Uraz'ın anlatımından
" seni seviyorum
her şeyden çok , senin üzülmen demek benim ölümüm demek Gül asma o gül yüzünü . Ben varım artık , belki acılarını dindiremem ama yerine güzel anılar koyabilirim . "
O güzel gözleri bana bakarken boncuk boncuk olmuştu içim cız etti sıkıca sarıldım içime saklamak ister gibi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARMAŞIK
Short Story" İnsan yaşar ve ölür . Hayat bu kadar basittir işte , ama önemli olan ne yaşadığındır , nasıl yaşadınğıdır . Belkide en önemlisi , kiminle yaşadığındır . Ben yalandan.. çok korkunç nedenlerden dolayı kötü bir hayat yaşadım . Ama kim bilir belki d...
