Mandy
Chester bana niye bu kadar iyi davranıyor ki?
Sabah sabah yataktan onun yanından kalkmamak için bahane arıyordum.Uyuma numarası bile yaptım ama yok bir türlü uyanamadı.
Öpüp mü uyandırsam?
Yok lan biz sevgili bile değiliz.
Of Chester of bir uyansan.
****
On dakikadır yanımda uyuyan yakışıklıyı dikizliyorum biraz daha uyanmazsa dudağına yapışıcam.
M:Chester!
C:5 dakika daha...
Diye mırıldanıp huzursuzca daha da yanıma sokuldu.
M:Chester hadi sabah oldu.
Chester cocuk gibi huysuzlanırken bense annesi gibi yanında oğlumu okula kaldıracakmış gibi duruyorum.
M: Chester! Okul var hadi!
C:Öpmezsen kalkmam.
Uyanmış belli.Gozlerimi devirip alnına eğildim saçların elimle geriye atıp hafifçe alnını öptüm.
M:Oldu mu?
C:Olmadı.
M:Ne istiyorsun!?
Eliyle benim tarafımda kalan yanağını işaret etti.
Bu sefer de yanağını öpmek için eğildim.Yana doğru yatmış olan yüzünü bana doğru çevirdi.
Burunlarımız birbirine temas ederken nefeslerimizi ayırmak imkansız gibiydi.
Son anda durmayı başardım başarmasa mıydım?
Chester yüzümü örten saçlarımı eliyle kulağımın arkasına attı.
C: Domates Mandy
M:Bence bu durumda kızarmam gayet doğal ve bunları niye şimdi konuşuyoruz!
C:Böyle bir durumdayken bunları söylemenden daha garip birşey söylememi ister misin?
M:Evet
C:Hala beni öpmemiş olman
Sözleriyle eş zamanlı olmasına özen göstererek eliyle kafamı nazikçe kendine doğru itti.
Evet öpüşüyoruz.Bu durumdan rahatsızlık duyuyor muyum? Hayır.
Dudakları benimkilerle buluştuğunda affalamıştım ama dengemi korumak için kullandığım kollarım artık Chester'ın yumuşacık yanaklarındaydı.O ise bana sarılıyordu.
Bir saniye...
EĞER ŞU AN RÜYADA DEĞİLSEM VE GERÇEKTEN ÖPÜŞÜYORSAK O DA BANA AŞIK DEMEKTİR!
Bir kaç saniye sonra ondan ayrılmak zorunda kaldım.
Bana sırıtarak bakıyordu ben göz göze gelmemek için heryere bakıyordum.
C:Eee Mandycim?
M:Ne eee!
C:Uyandım işte hadi okula gidelim!
M: İstediğin öpücük bu muydu?
C:Evet?
M:Of Chester of!
C:Neyse Mandy'm hazırlanalım ve gidelim üzerine ceket almayı unutma tamam mı hasta olma!
M: Mandy'im mi?Ben senin değilim!
C:Başka seçenek mi vardı?
Bu çocuk bu kadar sahiplenici miydi yoksa güncelleme mi gelmiş.
M: Artık var!Biz sevgili değiliz!
C: Tamam.Benimle çıksana Mandy.
M:Ne-
C:Ne ne?
M: Böyle çıkma teklifi mi olur Chester!
C:Bir soytarıdan ne beklersin ki değil mi
M:Sen soytarı değilsin Chester.
C:Neyse ne evet mi evet mi?
M: Hayır!
C:Beni sevmiyorsun galiba?
Piç piç sırıtarak konuşması sinirimi bozuyor ama ona yakışıklılık katıyor...
M:Evet!
C:Peki.
Beni tekrardan kafamdan bastırarak burnunun dibine getirdi.
C:Emin misin?
M:E-evet!
C:Tamam!
Şimdi daha da yakınlaşıp öpüştük keşke diyebilseydim ama bir anda ayağa kalkması ile hayallerim mahvoldu.
O beni öpmüyor mu?Ben odun muyum burada!
Arkasından kalkıp peşinden gittim ellerimle yakasından tutup kendime çektim ve hırsla öptüm.Beni böyle bırakmazdı!
M:İyi!Svioyorm
C:Duyamadım?
Sırıtarak konuşmaya devam ediyordu.
M:Snej sviuirm
C: Biraz bağırsana ses gelmiyor!
M:BENDE SENİ SEVİYORUM!
Gıcık Chester senden nefret ediyorum.Ama çok seviyorum.
C: Biliyorum.
Deyip hazırlanmaya gitti.Bende hazırlanmak için banyoya gittim.
_______
Okul ne kadar boktan bir yer.
Dersler çok sıkıcı.
Hayat çok sıkıcı.
Sınavlar çok sıkıcı.
Cinayet kitapları bile zevk vermiyor o kadar sıkıcı.
Varoluşun sonsuzluğunu hayal etmek bile sıkıcı.
Ölümün gerçeğini,doğum ile aynı zamanlı olduğunu bilmek ve düşünmek sıkıcı.
Ölümümü hayal etmek sıkıcı.
İnsanlar düşünme kapasitelerini zorlamıyacak kadar aciz varlıklar olduğunu bilmek sı
(Pardon benim değil Mandy'nin düşüncelerinden bahsettiğimi unuttum da burayı yokmuş gibi farzetin silmeye üşendim)
§
Okula varır varmaz Janet hemen yanıma koştu.Nefes nefeseydi.
J:Kanka sordun mu?
M:Ha?Yok sorarım şimdi.
J:Şimdi?Siz gelmediğiniz gün naptınız da bu kadar yakın oldunuz.
M:Peki sormam!
Omzunu silktim ve arkamı döndüm Janet tabii ki hemen önüme geçti.
J:Tamam!Tamam lütfen sor!
Ellerini suçlu gibi havaya kaldırmış iki yana sallıyordu.
M:İyi.
C:MAAAANDYYYYY!!!!
Chester koşarak yanıma geldi ve hemen kollarını bana doladı.
M:Bende tam seni aramaya gelicektim.
C:Yayaya!
M;Neyse ne Janet senin Fang malından hoşlanıyor da Fang onu seviyor mu?
C:Ebet!
M:Ebet ne?
C:Evet işte Mandycik!
M:Peki.
Janet'e doğru döndüm.
M: Aldın cevabı?
Olumlu anlamda kafasını sallayıp gitti.
M:Git şu Fang'a söyle buna açılsın.
C:Niye?
M:Birbirlerini seviyorlar.
C:Niye?
M: Birbirlerinin aradığı kişiler
C:Niye?
M:Niyeni!
C:Niye
M: Chester!
C: Efendim!
M:Seni öldürürüm!
C:Niye-
Sözünü bitirmeden onu kovalamaya başladım.
Chester ben koşmaya başlayınca kaçmaya başladı.
Kedi ve köpek gibiyiz...
Okulun etrafındaki 5. turumuzun ardından koşarken birine tökezledim. İkimiz de yere düşmüştük.Özür dilemek için ayağa kalktığımda gözlerime inanamadım.
Onun burada ne işi vardı ki?!
Sizce Mandy ne gördü?
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Bu bölümde kısa oldu baya ama eve geç geldiğim için yazamadım özür dilerim.
686 kelime...
