kanlı Ay

sel

amacımız çatı'ya çıkmaktı ancak kulaklarımızı dolduran bu çığlık sesi bir an durmamıza neden olmuştu. şaşkınlık içerisinde Gamze ile göz göze geldik.
"çığlık sesinin nereden geldiğini duydunuz mu?" diye sordum.
"hayır. Ya ses çatıdan geliyorsa? Bence biz ses'e aldırış etmeden devam edelim."dedi Fırat.
Merdiven'e doğru yöneldiğimde bir, iki adım attım. Adımlarımı olabildiğince sessiz ve yavaş atmaya çalışıyordum. Gerçi mermer zeminde ne kadar ses çıkabilirdi?

Suna arkamdan geliyordu, tabii diğerleride tedirgin bir şekilde geliyorlardı. merdivenden çıkmaya devam ederken sonunda çatıya varmıştım. çatıya açılan kapıyı zorladım. Arkadan Fırat, koşar adımlarla yanıma geldi.
"durun ağabeyiniz açsın kapıyı. siz boşuna uğraşmayın, zaten azıcık gücünüz var onu da kapı'ya zorlamayın."dedi ve kapıyı açmak için kapı kolunu tuttu. bir kaç defa zorladı, daha sonra ellerini cebine götürerek,
" kapı arkadan kilitlenmiş olabilir."dedi.
sinirlenmenin sırası değildi ama onun zeka seviyesini göstermenin sırasıydı.

"ağabeymiz zeka olarak geride olduğu öğrenildi. çünkü, eğer kapı dışarıdan kilitlenmiş olsaydı birisi oradan atlamış veya orada bekliyor olurdu. ancak her ikiside değil. çünkü aşşağıda bir ceset yok, dışarıda da birisi kilitli kalsaydı burada alarm öter çünkü burası bir okul. güç olarak kendini göstersende zekan olmadıktan sonra güç, zeka tarafından göreve hazırlanmasını engeller. "dedim.
kapıyı açmak için kapı kolunu tuttum ve sert bir şekilde kolu indirdim.
kapı sert darbem sonucu hızla açıldı.

" olay güç değil, zeka'dır. "dedim ve sert bir bakış attım. kendi kaşındı.

Çatı'ya adımımı attığımda fazla soğuktu. Eğer buradan kurtulamazsak ve gece'yi burada geçirmek zorunda kalırsak açık açık söyleyeyim:nane'yi yedik. Gece fazla üşürüz. Mont falan var ama nereye kadar ısıtır? Suna elimi tuttu,
"fazla soğuk değil mi?"
"evet."
İlk görevimiz etrafı komtrol etmek. Hızlı adımlarla teras'ın ucuna ilerledim ve etrafa bakındım.

"buradan bağırsak mı?" diye sordu Hilal.
"duyulacağını hiç sanmıyorum." diye yanıtladım.
"bu arada hikayede, etraf kararıyordu ancak şimdi, sadece biraz karanlık."
Dedi Hilal tekrardan.
"bence bodrum katta olan olayı es geçme."dedim.

Korkuluklara biraz yaklaştım. Etrafa bakındım. Ancak hiç bir ses, hareket yoktu. Neler oluyor? Ne yapmamız gerekiyor? Arkama dönerek,
" çığlık sesi nereden gelmiştir?"diye sordum.
" bence buradan deği... "
Sözünü bitirmeden bir çığlık sesi koptu. İçimde korkunç bir his oluştu.
" okul lanetlenmiş olabilir mi?"diye sordu Harun.

" bilmiyorum. Ama buradan kaçmalıyız, buradan çıkmalıyız. Yoksa hepimizin cesedi çıkabilir buradan. Selin öldü, o artık bizimle değil."dedim.
"ne yapacağız o zaman?" dedi Fırat.
"vallahi bende çığlık atacağım ama kafayı yememden dolayı."dedi Hilal.
Yoruldum, sabahtan beri koşuyoruz. Zaten Selin'in ölümünden sonra titredim dakikalarca. Şu anda bunlar,çığlık sesleri.
" bence buradan gidelim aşşağıya inelim."diye fikrini ortaya attı Cenk.
"bence de öyle yapalım. Çünki çığlık vahiy gibi mi gelecek?" dedim. Arkama döndüm ve korkuluklara tutunarak etrafa bakındım.

Bir hiçlik etrafı sarmıştı.
"bence bağıralım, belki duyarlar."dedi Gamze.
" dene. Denemekten zarar gelmez."dedim. Derin bir nefes aldı.
" yardım edin!yardım edin!"diye bağırdı. Buradan bakınca karşı sokak duymuştur.
Tekrar etrafıma bakındım, belki birisi duymuştur diye.
" sesini tüketme."dedi Zülal.

Bir kaç adım kapı'ya doğru attım.
" gidelim, burada işimiz yok."dedim.
Kapı'ya vardım ve arkama baktım.
"sence bizde ölecek miyiz? Sonuçta sesimizi duyan yok, ya açlıktan ya susuzluktan ölürüz."dedi Zehra.
Ne diyeceğimi bilemiyorum. Kapı koluna dokundum.
" Bade, ne yapacağız? Yaşayacağımız bile kesin değil, ya yarın, ya da yarından sonra ölürüz. Kimse sesimizi duymuyor."dedi ve ellerini yüzüne siper ederek yere çöktü ve ağlamaya başladı Zülal.
"Zülal haklı. Ne olacağız biz?" dedi Fırat.
"bilemiyorum."derken yanaklarımız ıslatan gözyaşlarının etrafı bulanıklaştırmasıya arkadaşlarıma baktım.