🎀🥟-Hyunlix-🐥🎀

Bölüm ✨~16~✨

*Bu bölüm Hyunjin'in ağzından yazılmıştır*

Artık servisle okula gelmek zorundayım.

FelixYongbokk

Felixx

Efendimmm

Ben artık servisle gelmek zorundayım o yüzden geç gelebilirim.

Tamamm sorun yok

Hadi görüşürüz yemeğe çağırıyorlar ben gidiyorum sevgilim.

Tamam askım görüşürüz.
(❤️)

Ertesi gün:

Hazırlandıktan sonra direkt servise gittim. Boş bir yer bulduktan sonra oturdum. Kulaklığım taktım ve müzik dinlemeye başladım.

Bir yandan Felix ile mesajlaşıyordum.

Yanıma bir çocuk oturdu. Mesajlarımı okumuş olsa gerek, "Gay misin?" diye sordu.

Sağ kulağımdaki kulaklığı çıkardım.

"Efendim?"

Fısıldayarak, "Gay misin?"

"Nereden biliyorsunuz?"

Diyerek onu suçlu çıkarmaya çalıştım. Eliyle telefonu gösterdi.

"Niye mesajlarımı okuyorsunuz?"

"Gözüm kaydı."

"Öyle olsun."

"Eee cevap ver."

"Evet, neden sordunuz?"

"Benden uzak dur diye. Aynı okuldayız da ondan."

"O kadar mesajlarımı okumuşsun, sevgilim olduğunu da anlarsın herhalde."

"Olsun, sağın solun belli olmaz senin."

"Neyimi biliyorsun sen benim?"

"Ailenden şiddet görüyormuşsun."

"Ee yani?"

"O psikoloji ile her şeyi yapabilirsin."

"Ben psikolojimi ayarlayabiliyorum. Neler neler yaşadım ben."

"Ne yaşadın?"

"Sevgilime zor anlattım sana mı anlatacağım?"

"İyi."

Okula geldikten sonra Felix'e mesaj attım. "Merdivenlerin ordayım."

Bahçede buluşmamız daha iyi olacaktı, sınıftakileri çekemzedim.

Minik bilgi: Seul Lisesi (Hyunjinlerin okulu) ve Seul Üniversitesi (Chanlarin okulu) aynı bahçeyi kullanıyor.

Felix'i beklerken Seungmin'in birisine doğru gittiğini gördüm. Büyük ihtimal Chan'dı.

Felix geldi, boyunma atladı ve bana sarıldı. Yüzümde minik bir gülümseme oldu.

Sınıfa geçince Minho yanıma geldi.

"Bir şey dicem Hyunjin."

"N'oldu?"

"Felix, Jisung'un arkadaşıydı değil mi?"

"Evet. Neden ki?"

"Şey,"

"Minho, biz sizi gördük yalnız."

"Nasıl gördünüz?"

Felix arkadan gülmeye başladı.

"Ortalıkta öpüşüyorsunuz nasıl görmeyelim?"

"Siz bizi mi takip ediyorsunuz lan?!"

"Yoo gördük sadece."

Yalan söylüyoruz tabii ki. Onları takip etmek bir zevk bizim için.

1 hafta sonra:
Artık her gün servisle gittiğim için o çocuk yanıma oturuyordu. Ve o kimdi biliyor musunuz? Seo Changbin.

Seungmin ile aynı sınıfta olduğumuzu biliyordu herhalde. Bütün yol Seungmin'den bahsediyordu zaten, ama garip bir şekilde bahsediyordu. Sanki Chan'ı yoka sayıyor, sadece Seungmin ve kendini anlatıyordu.

Bir gün merakımdan sordum:

"Ee siz Chan ile arkadaş değil misiniz?"

"Sen Chan'ı nereden biliyorsun?"

"Ben Seungmin ile aynı sınıftayım."

"Ee yani?"

"Sevgili olduklarını biliyorum yani. Sizin arkadaş olduğunuzu falan, her şeyi biliyorum."

"Anlattı değil mi?"

"Hayır, siz belli ediyorsunuz."

"Öyle mi?"

"Evet hatta sevgilim ile Seungmin arkadaş."

"Sen değil misin?"

"Daha tam tanıştık diyemeyiz."

"Ee aynı sınıftasiniz?"

"Aynı sınıftayız diye illa ki tanışmamız mı gerekiyor?"

"Evet?"

"Lan ben sınıfın yüzde yirmi beşini tanımıyorum."

"Tanışsana gerizekalı velet."

"Ağzını bozma istersen."

"Niye n'olur?"

"Disiplinlik olurum, sus o yüzden."

Dedim ve kulaklığımı taktım, Changbin'i dinlemekten sıkılmıştım.