1

240 24 3
                                    

Dondurucu rüzgardan korunmak için hızla koşan jennie kim, seyrek yağan yağmurdan kaçacak kadar hızlı olmasa da, hastahanenin kapısından çabucak içeri süzüldü.

Binanın girişi hava soğuk olmasına rağmen yoğun ter ve ucuz parfüm kokuyordu. Yüzünü buruşturdu jennie. Ancak  katlanabileceğini düşünüyordu.
Hemen karşıdaki duvara, renkli bir poster asılmıştı. Genç kızın dikkatini çeken şey poster değildi elbette.
Hemen posterin yanında duran kırk beş yaşlarında, siyah kalın bıyıklı, yakışıklı bir güvenlik görevlisi.

Jennie adama doğru yöneldi, bu kalabalık ortamda soru sorabileceği tek kişi o görünüyordu gözüne
"merhaba acaba stajyer işleri  ne tarafta biliyor musunuz"

Adamın yüzünde bu soruyu bugün çok duymuşçasına bir ifade vardı. "4. Katta c bloğa gidin hemen sağ tarafta"
Jennie adama teşekkür edip ilerlemeye başladı

"acele et öğle arası olmak üzere"
Adamın dediğini duyar duymaz saatini kontrol etti 15 dakikası vardı. Yetişebilirdi. İşini son güne bırakmasa belkide bu kadar gerilmeyecekti ancak ona göre verilen görevler, ödevler her zaman son gün yapılır. Sınava bile son gün çalışılır bu yazılı olmayan bir kuraldır.

Sonunda asansörlerin olduğu yeri bulduğunda bekleyen bir yığın insan olduğunu gördü. Gözlerini devirerek merdivenlere yöneldi. Hala yetişebilirdi. Öğleden sonraya kalmak  istemiyordu. Bir saat onları bekleyemezdi. Erkenden evrakları teslim edip en sevdiği arkadaşı chaeyoung'un evine gitmek istiyordu.

Sonunda 4. Katta geldiğinde epey yorulmuş ve susamıştı.  Şimdi sıra C bloğu bulmadaydı. Bu hastahanenin çok büyük ve karışık olduğunu biliyordu. 

Genç kız en sonunda pes edip birilerine sormaya karar vermişti.
Renkli duvarları olan kapıdan geçti. İleride danışman yazan yeri görünce gülümsedi. Görevli ortalıkta gözükmesde kısa sürede döneceğini düşündü.

Bir yandan saatine bakıp bir yandan görevliyi bekliyordu jennie.
"sen yeni mi geldin?"

Kalın erkek sesini duyar duymaz arkasını dönmüştü. Karşında ki sesinin aksine genç ve epey yakışıklı bir gençti.

"evet" diye mırıldandı muhtemelen oda kendisi gibi stajyerdi.

Ellerini cebinden çıkarmış ona uzatmıştı "taehyung"

"jennie" dedi uzatığı eli kavrarken

"sana etrafı gezdirmemi ister misin?" tekrardan saatine baktı jennie beş dakikadan kısa bir süre kalmıştı.

"şey önce evrakları teslim etmeliyim son gün malum. Ama sonra gezdirebilirsin"

"ne evrağı? "
bu garip soru karşısında derin bir nefes aldı

"staj için"
Taehyung stajyer değil miydi? ' Doktora falan da benzemiyor' diye geçirdi içinden. Acaba hasta yakını falan mıydı?

"burası lösemi hastalarının kaldığı yer" öyle bir bakmıştı ki  hasta olmadığı için neredeyse suçluluk duymaya başlayacaktı.

"ben üzgünüm ilk defa geliyorum. Karıştırmışım" dedi saçlarını kulağının arkasına sıkıştırarak

"neden özür diliyorsun? Hasta olmamana sevindim. Ayrıca stajyer işleri karşıda sol tarafta "
Gözlerini esmer çocuğun yüzünde gezdirdi bir süre. Epey yorgun gözüküyordu. Hastalıktan  dolayı böyle olmuş olmalıydı.

"teşekkür ederim taehyung"
Diye mırıldanarak hızla oraya gitmeye hazırlandı ancak taehyung elini bileğine dolayarak durmasını sağlamıştı.

"jennie" meraklı gözlerle esmer çocuğa dönmüştü genç kız

"öğle arası oldu. Eğer istersen sana hala buraları gezdirebilirim. Hem o kadar  kaybolmazsın" dedi elini ensesine atarak

"ama daha üç dakika var"

"her zaman vaktinden önce çıkar bu memurlar" artık işinin öğleden sonraya kalması fikri jennie'ye o kadar da korkunç gelmiyordu

"pekala  kendi odanıda gösterecek misin?"
































                               +++










Herkese merhaba

Nasılsınız bakalım?

Cooook özlemişim 🥺

For Living Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin