I don't want //Yoonmin

29

Şimdi birşey söylemek istiyorum  ben şakasız bir yıl falan yoktum ve bu bir yıl içerisinde unutulmuşum eski bölümlerimin daha fazla okuma sayısı var demek ki unutulmak böyle birşeymiş yakında attığım bölüme baktığımda altmış okuma vardı çok üzücü

3 yıl sonra

"Ji-Yeon getir onları bana çabuk"

Kafasını olumsuz anlamda sallayarak koşuşturmaya devam etmişti bahçede üçüncü turumuzu atıyorduk sallanan bankında kitap okuyan Yoongi stem etmişti "Sizi izlerken ben yoruldum bir ara verin artık anladık gençsiniz ama yeter yani"

Yere serdiğimiz örtünün yanına gelince kendimi örtünün üzerine atmıştım "Bu çocuğun enerji kaynağı ne böyle yorulmuyor asla" Demiş nefeslenmiştim

Yoongi ile birlikte kitap okurken Ji-Yeon gelip gelip hep yarıda kesiyordu bende bir kez daha geldiğinde ona kitabın bitmesini beklemesini söylemiştim oda biraz bekledikten sonra kitabın bitmediğini görünce aniden elimden kitabı alıp koşmaya başlamıştı istediği tek şey oyundu o da haklıydı oyun oynamak istiyordu üç yaşındaki bir çocuğun isteyebileceği en doğal şeydi

Kitap okumaya dalmış onu tamamen ihmal etmiştik o da cezamızı vermişti örtünün üzerine yayılmış nefesleniyordum "Çocukla çocuk oluyorsun Jimin bırak götürsün"

Demişti birazcık keyfini yerine getirmek için koşuşturmuştum yoksa kitap önemli değildi

Gelen sesle aniden yanıma dönmüştüm Ji-Yeon çimenlerin üzerine düşmüştü elleri üzerinde duruyordu bizim gelmemizi istiyor gibi Yoongi'ye bakmıştı

Hep böyle yapıyordu düşünce ikimizden birine bakıyor eğer yanına gelmezsek ağlıyordu Yoongi hızlı bir şekilde yanına yürümüştü bende uzandığım yerden kalkıp peşinden gitmiştim ellerini sırayla kaldırıp altına bakıyordu kitapta hemen önündeydi Yoongi'nin yanına geldiğini gördüğünde ayağa kalkmaya çalışmıştı "Baba" Diye mızmızlanmıştı

Yanına gelmiştik Yoongi kolundan tutup ayağa kalkmasını sağlamıştı elini tutup altına bakmıştım sadece kızarmıştı "Başka neren acıdı" Demiştim bu sefer ağlamaya  başlamıştı

Ne zaman ağlayacağı belli olmuyordu hemen sarılmıştım "Tamam geçti korkma"

Ağlaması yavaşlamış yüzünü boynuma gömmüştü kucaklayıp ayağa kalkmıştım "İlerledikçe ağırlaşıyorsun" Demiş saçlarını okşayıp öpmüştüm seyrek ve cansız saçları vardı

....

Gözlerimi güneş ışığıyla açmıştım

Her zamanki gibi Yoongi'nin kollarındaydım gelen kapı sesiyle iyice ayılmıştım Ji-Yeon kapıyı açmaya çalışıyordu bir kaç kez daha uğraştıktan sonra pes etmiş kapıya yaslanıp ağlamaya başlamıştı başımı Yoongi'nin omzundan kaldırıp kapıya bakmıştım yataktan kalkmış kapıya yürümüştüm kapının kulpunu kavrayıp indirmiştim kapıyı araladığımda ağlaması durmuş hemen oyuncak ayısıyla kapının aralığından sıyrılıp içeriye akmıştı odaya girdiği gibi Yoongi'ye koşmuştu ama uyuduğunu görünce çok büyük hüsrana uğramıştı her sabah bizim odamıza gelip sabahın verdiği enerji ile Yoongi ile oynarlardı

Ayıcığını yatağın üstüne koymuştu kendisi ise arkasından çıkmaya çalışmıştı poposundan itip onun yatağa çıkmasına yardım etmiştim çıktıktan sonra ayıcığını kucaklamış Yoongi'nin yanına doğru yürümüştü önce saçlarını avuçlamış sonra uyanmasını beklemek için yanına oturmuştu

Üzerindeki yorganı alıp "Baba uyan" Demişti uyanmayınca bu sefer pijamasını avuçlamış çekiştirmişti "Uyan baba" Demiş bir dakika boyunca öyle durmuştu ama uyanmamıştı