ჯონგუკის საიდუმლო🫠🤤🔞(დასრულებული)

💠4💠

დღეს ჯონგუკი გაცივდა.არ ვიცი  საერთოდ როგორ ახერხებს ხოლმე თუმცა ღამე მოსულა მთლიანად ოფლიანი,ასე თქვა ვივარჯიშეო და მერე ღია ფანჯარაში დაუძინია.
-ბულიონს გავუკეთებ.-ვთქვი და მზადება დავიწყე მერე კი ზემოთ ავუტანე.
-ჯონგუკ...ეს საჭმელი მე გაგიკეთე.ადექი ჭამე.
-უჰ თავი მისკდება მგონი სიცხე მაქვს.
-მანახე-ვუთხარი და მის შუბლს ვაკოცე.
-რას აკეთებ?-ჯონგუკს ჩაეცინა და გამომხედა.
-არა მე..მინდოდა.
მინდოდა...შემემოწმებინა მართლა გქონდა თუ არა სიცხე.
-ვხურვარ.შიგნიდან ვიწვი..
-ოფლი უნდა მოიდინო.ასეა საჭირო.
-ახლა შენი გათანგვის დრო არ მაქვს.
გადავხურდი.
მგონი მეც გადამედო სიცხე.
-ეგ არ მიგულისხმია.
-გაჩუმდი ჯიმინ.კარგად ვიცი როგორც გესიამოვნა გუშინდელი საღამო.
საჭმელი გვერდზე დავუდგი და ოთახიდან გამოვვარდი.
დებილი!!!!ნუთუ გონია რამეს წარმოადგენს.გუშინ მომანდომა,ყველაფერი გააკეთა რაც უნდოდა და კიდე მე მომინდა მასთან დაწოლა.
გაბრაზებულზე მაგიდაზე დამდგარი ბოთლი ვისროლე და სარკე გავტეხე.
-უი.
-ჯიმინ.-დაიყვირა ჯონგუკმა.
-არაფერია სარკე გატყდა.
რამდენიმე დღე ჯონგუკს ვუვლიდი და თან სკოლაში დავდიოდი.
თეჰიონი მეუბნებოდა რომ ჯონგუკს ჩემს მიმართ გრძნობები  ქონდა.
-მან მე გამომიყენა.ეს ალბათ ჭირდებოდა.
-რა დებილი ხარ ჯიმინ.ბიჭს უნდიხარ ვერ ხედავ?
-ის ჩემი ნახევარ ძმაა.
-თავს ნუ იშტერებ სულელო.ის შენი ძმა არაა.არანაირი სისხლით არ ხართ დაკავშორებული,მას კი ალბათ შენზე ფიქრებში ეძინება და ეღვიძება.ახლა წარმოგიდგენია გათავებისას რამდენჯერ წარმოგიდგინა ზემოდან რომ აზიხარ და მის სახელს ხმამაღლა კვნესი
-ეხლა მაგრად მოგხვდება თეჰიონ.
-რატომ ბრაზდები?
-არ ვბრაზდები ჯონგუკი იდიოტია.
-რატომ?
-იმიტომ...იმიტომ რომ...წავედი მე მეჩქარება
-მოიცადე მოიცადე.შენ რა?შეგიყვარდა?
თვალები გადავატრიალე და თეჰიონს ხელი გავაშვებინე.
-მეტი საქმე არა მაქვს ეგ იდიოტი შევიყვარო.ის მემუქრება დაგავიწყდა?
ამიტომაც მე ჩუმად უნდა ვიყო და ისიც.თუ მე ოდესმე უკან დავიხევ ის ადგება და ყველაფერს მშობლებს ეტყვის რაც არ მაწყობს,ამიტომ...
-არ გინდა მასთან მაგრამ მაინც უჩერდები.
-რაღათქმაუნდა თეჰიონ მასეა.
-აღიარე რომ გიზიდავს ჯონგუკი.
-რას გადამეკიდე.წავედი გაკვეთილზე მაგვიანდება.
-მალე ერთად იქნებით.-მიყვიროდა თეჰიონი.
თეჰიონს ჯონგუკზე თავის აზრები ქონდა და ზოგადად ის ადამიანებს სხვაგავარად აფასებდა და უყურებდა.თეჰიონის მუდამ მეშინოდა,თუ ის ადამიანზე რამეს იტყოდა,დამთავრებული იყო,ყოველთვის მართალი აღმოჩნდებოდა ხოლმე.
მამამ დარეკა და ვუპასუხე.ყველაფერი გამომკითხა.მეც ყველაფერზე ვუპასუხე.მალევე დაკიდა ყურმილი და ისევ ერთფეროვნება დაიწყო.
ჯონგუკი გამოკეთდა და ახლა დაიწყო ჩემი ჯოჯოხეთი.
დაბლა ვიყავი სამზარეულოში როცა ჩამოვიდა.
წელზე ხელების შეხება ვიგრძენი  და შევხტი.
-რას აკეთებ პატარა ჯიმინ?
მან სახე კისერში ჩამიდო და ჩემი სურნელი ხარბად შეისუნთა.
-ჯონგუკ ასე ნუ მეკვრები.
-რა იყო ჩემი სხეული არ მოგწონს?
რათქმაუნდა მე მის სხეულს ვგრძნობდი ისე ვყავდი მიხუტებული წინ.მის ყველა ორგანოს და ნაწილს,მის სუნთქვას ვგრძნობდი  და გულისცემას რომელიც ასე გახშირდა.
ვცადე მისი ხელების მოშორება, მაგრამ ძალიან გაბრაზდა და უარესად მომიჭირა ხელები.
-რატომ გგონია რომ გაბრძოლების გამო ხელს გაგიშვებ?
-მაცადე ჭურჭელს ვრეცხავდი.
-ძალიან ფუმფულა ტაკუნები გაქვს.-მითხრა და ტრაკზე მიჩქმიტა.
-იააჰჰ....რას აკეთებ მეტკინა.
-ეს პირველი ჩალურჯება ჩემგან.
-ეხლა დამეტყობა და განანებ.
-ვაა მანანებ?და ამას როგორ შეძლებ?
-განახებ.
-უჰჰ შემეშინდა.ხომ არ გინდა აქვე ამ სამზარეულოშივე გასწავლო გაკვეთილი.
-დავიღალე შენი მუქარებით.იცი რას გეტყვი?უთხარი მამას,მაგრამ შენ მერე მოგეხაზება,რადგან მერე ვეღარ მომეკარები.ხომ ასეა?
ჯონგუკმა მაშინვე ხელები გამიშვა მერე კი ხელში ამიყვანა.
-რას აკეთებ დამსვი.
-დაგსვამ,ოღონდ არა მიწაზე არამედ სხვა რამეზე.
-ხომ არ გადაირიე ხელი გამიშვი თქო.
ისე ვიბრძოდი სულ ჩამილურჯდა მთელი ხელები და ტანი,მაგრამ რას გავხდებოდი ჯონგუკთან,მაინც თავისი გაიტანა.
-ეხლა განახებ რას ნიშნავს შეშინება.
ზემოთ ჩემს ოთახში ამიყვანა და კარები ჩაკეტა.
-რას აკეთებ?
-მამასთან ვრეკავ..
-არა...ჯონგუკ.-ხელებში ვეცი და ტელეფონი ხელიდან გამოვგლიჯე.
-დამჯერი იქნები?-დამემუქრა და კარებთან მიმამწყვდია
-კი.
-ანუ ყველაფერს დამიჯერებ?
-კი.
-ასე აღარასდროს მოიქცე და არ გამაღიზიანო.
-კარგი.
-ახლა კი შეგიძლია შენს საწოლზე დაწვე.
-რაა?
გულმა დამარტყა ლამის.მას გონია რომ მე ამას გავაკეთებ,არადა ძალიან მეშინია ჯონგუკის.
-არსად არ დავწვები.
-აბა დაგიჯერებო?
-კარგი.რას აპირებ?
-ჩემს ოთახში დროზე.
მას გავყევი,მან კი კარადიდან გოგოს კაბა გამოიღო.
-ისევ კაბა?
-არ მოგწონს?იცი როგორ გიხდება?
მიდი პატარა ჯიმინ ჩაიცვი მამიკოსთვის.
-მასე ნუ მესაუბრები.
-ლოგოლ პატალა ჯიმინიკო?მიდი დროზე ჩაიცვი თქო ნუ მამეორებინებ.