ჯონგუკის საიდუმლო🫠🤤🔞(დასრულებული)

🍼7🍼

ჯონგუკი ისევ ჩემში შემოვიდა და ბიძგების კეთება დაიწყო.იმიტომ რომ სპერმით სავსე ვიყავი მაშინვე გავათავე.ჯონგუკმაც არ დააყოვნა და ბიძგების შემდეგ ისევ ჩემში გაათავა.
-ააჰ აჰჰ ჯონგუკკ..-იმდენად კარგი შეგძნება იყო რომ ტირილამდე მივედი.
ჯონგუკმა ისევ ჩემში შეყო თავის ბიჭი,თუმცა ზედმეტი სითხე მაინც გადმოვიდა ჩემი ანისიდან.ამას არ გაუჩერებია ჯონგუკი პირიქით,ჩემში უშვებდა და უშვებდა თავის სითხეს და კვერცხებს იპატარავებდა.
-მაგრამ ამდენი არ შემიძლია..არ შემიძლია ჯონგუკ ასე მაორსულებ.არ მინდა ბავშვი მეც ჯერ ბავშვი ვარ.
-ჩუუ..მოკეტე..-ძალიან იყო თავისი საქმით გართული.მე აღარ ვადარდებდი.მხოლოდ ის რომ ჩემში უნდა ყოფილიყო მისი სპერმა და თან დიდი რაოდენობით.
ბოლოს.ფეხები კარგად ამაწევინა ანუსის ადგილას ხელები მო.კიდა და გადაწია ისე რომ შიგნით შეძლებოდა თავისი პენისის მოთავსება,თუმცა  ანუსის შესასვლელთან დამადო თავისი პენისი რამდენჯერმე.ისევ დაინძრია და ჩემს ანუსში ჩაღვარა.
მერე ისევ ფეხებში ხელი მომკიდა და ზემოთ ამაწევინა.
ისე გავათავე რადგან პირდაპირ მუცელში შევიდა მისი გათავებული სპერმა.
მორჩა..ალბათ რამდენიმე დღეში გავუგებდი ორსულობას და უარესი მოხდებოდა.მერე ჯონგუკმა ხელი გამიშვა.
ჩემი ანუსიდან სპერმა წამოვიდა დიდი რაოდენობით სა საწოლი მთლიანად მოისვარა.
-აბა პატარავ ისიამოვნე?
ენას ვერ ვატრიალებდი რიმ მეთქვა სასწაული მამაკაცი რომ არის.
-ჯანდაბა დავიღალე თქვა და  მხარზე წამომიკიდა.
-წამოდი შხაპი მივიღოთ და შენს საწოლში დავიძინოთ.
მართლაც შხაპი ერთად მივიღეთ და მერე შიშვლებს დაგვეძინა ჩემს საწოლზე.
გამთენიისას ისევ ჯონგუკის მკერდზე მედო თავი.
-ჯონგუკ გაიღვიძე.-შევანჯღრიე და გამოვაფხიზლე.
-ჰმმ გისმენ
-მართლა რომ დავფეხმძიმდე?
-ეჭვი გეპარება?
-მერე დედა მამა??
-გავიპარებით.მაგაზე ნუ დარდობ
მთავარია რომ დაორსულდე.
-გიფიქრია რას იტყვი მშობლებთან?
-არაფერს.საზღვარგარეთ სასწავლებლად წავალთ და ეგაა.
-რა მარტივად საუბრობ,ამ ორსულობაზეც
-აბა რა ვქნა არ მინდა შორს იყო ჩემგან.
-და რატომ?
-რა პატარა  ბავშვი ხარ ჯიმინ.იმიტომ რომ მიყვარხარ.შემიყვარდი გესმის?
-რა??
-ხო ამაში რა არის გასაოცარი.
-ის რომ მეგონაა..მეგონა მიყენებდი.
-როდესაც ალფები ომეგას იყენებენ არ ნიშნავენ,არც დენის დროს უვარდებიან ოთახში.
-დღეს სრულდება ჩემი დენა.
-ერთი თვე უნდა მოვიცადო..
-რისთვის?შენ მართლა გგონია რომ ორსულად დავრჩები?მე ამისთვის არ ვარ მზად ჯონგუკ.
-სამაგიეროდ მე ვარ.
-არაფერი იცი ბავშვებზე.
-და შენ იცი?
იმ დღეს ბევრი ვისაუბრეთ მე და ჯონგუკმა.ბევრი ისტორია მომიყვა.მეც ბევრი რამ მოვუყევი და ისიც ვუთხარი რომ მალე ჩვენთან თეჰიონი მოვიდოდა.
-ღიაა.-დავუძახე თეჰიონს, რომელიც კარებზე აბრახუნებდა.
-ვაიმე გარეთ ისევ წვიმს საზიზღარი ამინდია.
-თეჰიონ გაიცანი ეს  ჯონგუკია.ჯონგუკ,ჩემი მეგობარი თეჰიონი.
-სასიამოვნოა.
-ჩემთვისაც.
იმ საღამოს კარგად ვისაუბრეთ შემდეგ კი თეჰიონიც გავაცილე.
გასვლისას მიჩურჩულა.
-ჯიმინ ზედმეტი მოგივიდა მასთან.ასე მარტივად არ უნდა მიგეშვა.
-დენა დამეწყო და...მოიცა რას გულისხმობ?
-მართლა რომ დაორსულდე სად წახვალ.სულელო...კარგი კარგი ნუ გაქვს აცრემლებული თვალები.
-თეჰიონ ის სიყვარულში გამომიტყდა.
-აბა...ახლა უნდა ვიგებდე.მერე მერე?
-ცოტა ჩუმად..ხოდა მითხრა რომ ჩემგან შვილი უნდა მერე კი გაპარვაზე
მესაუბრა.
-რომ დაორსულდე და ვერ წახვიდე ეს ყველაფერი მამამ რომ გაიგოს რას აკეთებ მერე?
-მაგაზე არ მიფიქრია.
-ხოდა იფიქრე
თეჰიონი გავაცილე და სახლში შევტრიალდი.
-მე გავდივარ.
-საით ?-გამომძახა ჯონგუკმა.
-მეგობართან
-ახლახანს შენი მეგობარი წავიდა.შენ სად მიდიხარ რომელ მეგობართან?
-ახლა რა?ეჭვიანი ქმარივით უნდა მყავდე?
-სუნით მაინც გავიგებ სად იყავი.იცოდე რომ ცოცხალს არ დაგტოვებ.
-შენ გამკეთებელი ხარ. არ მივდივარ ალფასთან დაწყნარდი.ჩემი ერთაერთი ალფა შენ ხარ.
-მხოლოდ დღეს გიშვებ იცოდე.შემდეგ დღეებში გარეთ გასვლა არ გამაგონო.
-რომ დავბრუნდები ამაზე ვისაუბრებთ.
-აუცილებლად.
სუფთა ჰაერი ყველაფერს შველის,
დეპრესიას და ცუდად ყოფნას.
რამდენიმე ჩემს მეგობართან ერთად გავედი კაფეში და ყავის დალევა დავიწყეთ.
-თეჰიონიც წუთი წუთზე მოვა.-ვუთხარი დანარჩენებს და დავინახე როგორ მოდიოდა თეჰიონი თავის ალფასთან ერთად.
-გამარჯობათ.
-გამარჯობა თეჰიონ
მაგიდაზე ჩემი ორი მეგობარი და ასევე ჩემი მეგობრების შეყვარებულები იჯდნენ.
-ნახეთ,მოდის.ძალიან სიმპატიურია.ამბობენ რომ ალფაა.
-რა?აღნაგობას და სიარულს დააკვირდი, ნამდვილი ალფაა.
ისე ჭორაობდნენ მეც დამაინტერესა.
-ვინაა?ვისზე იძახით?
-ნახე ახლა ჩვენთან მოვა..ჩვენი ნაცნობი ალფაა ძალიან პოპულარული ბიჭია კიმ ნამჯუნი ქვია.ღმერთო,რა დაკუნთულია.-მითხრა მეგობარმა და გაიღიმა.
კაფეში საკმაოდ მაღალი და სიმპატიური ალფა შემოვიდა.დაკუნთული და გარუჯული სხეული ქონდა,ქერა ოდნავ გრძელი თმა ყურებს უფარავდა.ჩვენსკენ წამოვიდა.
-ჰეი ნამჯიმუნ.-გადაეხვია თეჰიონი.-მოდი დაჯექი.შენ ალბათ არ იცბიბ ჯიმინს.გაიცანი ეს ჩვენი მეგობარი ნამჯუნია.
ხელი გამომიწოდა და ცალი ლოყით გაიცინა.
-კიმ ნამჯუნი.-ბოხი ხმით მითხრა და ხელი ჩამომართვა.
-პაკ ჯიმინი.
-ულამაზესი ხარ.
-უჰ ნაჯუნ ნუ დააბნევ ჯიმინს.ჩამოჯექი რამე მოგვიყევი.
იმ საღამოს მის განათლებაში საკმაოდ კარგად დავრწმუნდი.
საკმაოდ კარგად იცოდა ყველა საკითხი და ჩახედილი იყო ყველაფერში.
-ნამჯუნს ერთი მინუსი აქვს,თავის ომეგა ვერ იპოვნა.
-ეგ მინუსი არაა,ეგ იმის მანიშნებელია რომ მის აზროვნებამდე ჯე ვერცერთი ომეგა ვერ მიდის.
მთელი ღამე ამკობდნენ ქათინაურებით ნამჯუნს და ის უბრალოდ იფერებდა.ბოლოს როცა დრო მოვიდა სახლში წასვლის საკმაოდ გვიანი იყო.
-ჯიმინ მოდი ნამჯუნმა გაგიყვანოს სახლში ჩვენ ცალკ-ცალკე მივდივართ.
-მითხრა თეჰიონმა.-რა იყო რა სახე გაქვს?
-არაფერი.
-გგონია ჯონგუკი იეჭვიანებს?
-არა.
-ხოდა გაყევი.
-კარგი.
გზაში ჩუმად ვიყავით ნამჯუნი გზას გასცქეროდა და წვიმაში მიმავალ მანქანებს თვალს ადევნებდა.
-დიდი ხანია ალფასთან ხარ?
-რა?
-დიდი ხანია ალფასთან გაქვს შეხება?ვიციბეს პირადულია,თუმცა იმდენად მძაფტად იგრძნობა სურნელი.
-კი მყავს ალფა,თუ ამის გარკვევა გინდოდა.
-სად გაგიჩერო?
-აი აქ.
-ანუ აქ ცხოვრობ?
-კი.
-კარგი აბა ღამემშვიდობის.
-მშვიდობიანი ღამე.მოცილებისთვის მადლობა.
ნამჯუნმა მანქანა დაძრა მე კი სახლში შევედი.
ნელა ფეხაკრებით ავიარე კიბეები და ოთახის კარები შევხსენი.შუქი ავანთე და შევხტი.ჯონგუკი სარწეველა სკამში იჯდა და მიცდიდა.
-ასეც ვიცოდი...სხვა ალფის სუნით ხარ გაჟღენთილი.
-მე უბრალოდ...
-უბრალოდ რა?
ჯონგუკის სახეს რომ დავაკვირდი ასე მეგონა ადამიანის მოკვლა შეეძლო.
-მან სახლამდე მომაცილა.ის თეჰიონის ნაცნობია.გზაში მკითხა ალფა თუ მყავდა და მეც ვუპასუხე რომ კი.
-და რა გგონია დაგიჯერებ?
-რა გინდა ჯონგუკ?
-კითხვაზე მიპასუხე.-მიღრიალა და მთლიანი ოთახის დალეწვა დაიწყო.
მე კუთხეში ავიტუზე და ვუცდიდი როდის დაასრულებდა.
მერე მეც მომწვდა,დაბლა იატაკზე დამაგდო ზემოდან გადამაჯდა და ორივე ხელით ყელში ჩამაფრინდა.
-იცი რა ხდება როცა მატყუებენ?
-არაფერი დამიშავებია გეფიცები.
-შენ ჩემი ხარ.
-გული მერევა
-რაა?
-ხელი გამიშვიიი.
პირდაპირ იატაკზე ამერია გული.მერე წამოდგომა ვცადე.
-როგორ ხარ?ჯიმინ როგორ ხარ ფერი არ გადევს.
-შემეშინდა.
-კარგი მოდი ჩემო პატარავ
ხელი გამომიწოდა ჯონგუკმა და უხეშად გავაწევინე.
-აღარ მომეკარო.-ვუპასუხე და ტანსაცმლის ჩალაფება დავიწყე.
-რა ჯანდაბას აკეთებ?
-მივდივარ.
-ვერსად ვერ წახვალ.
-წავალ.
-ჯიმინ ისევ დაგეკარგა ფერი.
-როგორმე მივხედავ თავს.
-ვერსადაც ვერ წახვალ.
-რა?
-აი,ასე.ვერ წახვალ.მამასთან ხომ არ გინდა ზარი გავუშვა?
-არა.
-აბა მაშინ დააყენე ეგ შენი ფუმფულა ტაკუცა და დარჩი იქ სადაც ხარ.შენ ჩემი ხარ და მაგას დამტკიცება არ ჭირდება,შემდეგში კი ჩემთან ერთად წახვალ კაფეშიც და ბარშიც და არანაირი ალფები შენს გვერდზე.გასაგებია?
-გავიგე.
- მხოლოდ ერთხელ გაგიშვი და მაშინაც სხვა ალფის სურნელით დაბრუნდი,მეორედ ეს აღარ იქნება.დღეიდან მუდამ სახლაში იქნები.სკოლაში მე მოგაკითხავ ხოლმე