ჯონგუკის საიდუმლო🫠🤤🔞(დასრულებული)

🚧11🚧

საბუთები მზად იყო და მე მშობლებს ყველაფერი გავუმხილე.როგორც კი სემესტრი დასრულდებოდა მაშინვე წავიდოდი საზღვარგარეთ.
მამა ამაზე გადაირია,მაგრამ ჯონგუკის დედამ ის დააწყნარა.
-მე  გავყვები-თქვა ჯონგუკმა-არ მაწყენს მეც თუ მასთან ერთად ვისწავლი.
-შენ უკვე დაასრულე სწავლა.
-ახალმა სფერომ გამიტაცა.
-ორივე წასვლა გინდათ?
-კი-ვუპასუხეთ მე და ჯონგუკმა ერთად.
-რა გაეწყობა.-თქვა მამამ-თუ ასეა მაშინ ისწავლეთ საზღვარგარეთ.
ყველაფერი უკვე მზად იყო.ამ ლაპარაკიდან რამდენიმე დღეში ჯონგუკმაც ყველა საბუთი მოაგვარა.
მალევე გავფრინდით ამერიკაში.
-იცი ახლა ბედნიერი ვარ.-ვუთხარი ჯონგუკს.
-ახლა უკვე მეც.შენ თავისუფლად შეგიძლია გაზარდო შენი შვილი აქ.
-ჩემი შვილი?თუ უნდა გეთქვა ჩვენი?და თან ერთი კი არა ორნი არიან.ცოტა საწყენია ასეთი დამოკიდებულება შენგან
-ეს იმიტომ ვთქვი რომ მას მამაშენისგან მალავ.
-და შენ დედას არ უმალავ რომ მე დამაფეხმძიმე?
-კი,ეს მან არ იცის და არცერთმა არ უნდა გაიგოს ეს ფაქტი.
-ხო მაგრამ დიდი ხნით ხომ ვერ ვისწავლით?მაქსიმუმ ოთხი წელი.მერე კი ჩასვლა მოგვიწევს.
-რამეს მოვიფიქრებთ.
-და როგორ მივხედავთ ორ ბავშვს ჯონგუკ?
-ყველაფერს ავაწყობთ ჯიმინ რატომ ნერვიულობ?
-იმიტომ რომ არის რაღაც რაც მადარდებს და ეს ჩემი პატარებია.-მუცელზე ხელი დავიდე და მოვეფერე.-ნეტა როდის გაიზრდებიან?
-ბევრს თუ შეჭამ და ჯანსაღ კვებას გადაწყვეტ მალევე.
-მარწყვი მინდა
-დაიწყო წამება.
-ჩემი მოვლა ასეთი საშინელებაა?
ცოტა მიჭირდა მისი დამოკიდებულებების გაგება.
-არა უბრალოდ შუა აეროპორტში  როგორ მოგიტანო მარწყვი?
-მივიდეთ ბინაში და მერე მიყიდე.
-ჩვენ კარგად ვცხოვრობთ და ბევრი ფულიც გვაქვს ასე რომ რამდენსაც იტყვი ვიყიდი.
-გულიც მერევა.
ფრენისას 4ჯერ ამერია გული და სულ ტუალეტში ვიყავი.საშინლად გადავიტანე ყველაფერი.
ერთი სული მქონდა როდის ჩავიდოდი
და მოვწესრიგდებოდი.მალე ჩავაღწიეთ სახლში სადაც ახალ ცხოვრებას დავიწყებდით
-რა ლამაზი სახლია.