Gap the love _ ♡♥︎♡_

Chapter 12

'කලම්බන' ප්‍රසංගෙට තියෙන්නෙ තව මාසයයි.ඒක thurd year එකේ හැම ලමයෙක්ම එකතු වෙලා කරන වැඩක්.මේකට මුලු කැම්පස් එක වගේම විශේෂ ආරාධිතයොත් එනව.ඒක නිසා මේක ටිකක් ලොකුවට කරන වැඩක්.ඉතිම් දැන් ඒකෙ විශේෂාංග වලට දාන්නෙ මොනවද කියල ළමයි එකතු වෙලා සාකච්ඡා කරන එක තමා මේ දවස් වල කරන්නෙ.

"හරි අපි දැන් ඒ ඒ ෆැකල්ටි වලින් විශේෂාංග ටික ලෑස්ති කරගෙන ඉවරයි.දැන් මම ඒ ටික කියනවා.වෙනස් කිරීමක් කරන්න තියේනම් මට ඇවිත් කියන්න."

ප්‍රසංගෙ management එක බාර අරන් ඉන්න රුචිනි ලිස්ට් එක කියන් යද්දි මම ඒක වැඩිය ගානක් නැතුව අහන් හිටියෙ මම මොකකටවත් ඉදිරිපත් උනේ නැති නිසා.මොකද ඉතිම් මම නටන්නද..සිංදු කියන්න පුලුවන් උනත් මුලු කැම්පස් එකක් ඉස්සරහ කියන එකනම් මට අමාරු දෙයක් නෙවෙයි කරන්න බැරි දෙයක්...
නෙතූ නම් එයාගෙ ෆැකල්ටි එකේ අයත් එක්ක Dance එකකට ඉන්නව කිව්වා.

ඒත් රුචිනි අන්තිමට කියන් ගිය ටික ඇහුනම මට කැස්සකුත් ආවා.

"....ආශි රත්නායක Solo song එක...."

"ඇහ් මොකක් කිව්වා..ආශි රත්තානයක.යකෝ ඒ මමනේ..
මම කවද්ද සිංදුවක් කියනව කියල නම දුන්නෙ.රුචිනිට අමු කැවිලද නැත්තම් අමුවෙන් කැවිලද..."

"එයාට මුකුත් වෙලා නෙවෙයි.මමයි දුන්නෙ ඔයාගෙ නම."

නෙතූ මගෙ ලගට ඇවිත් එහෙම කිව්වම මම එයාගෙ පැත්තට හැරුනා.

"මොකක්..ඇයි මුලින් මගෙන් ඇහුවෙ නැත්තෙ?"

"ඇහුවම වෙන්නෙ මොකක්ද කියල දන්න නිසා තමයි නොකියම නම දුන්නෙ."

"අනේ ඒත් නෙතූ මම කොහොමද සිංදු කියන්නෙ.අනික මුලු කැම්පස් එකක් ඉස්සරහ..."

"ඔයා ලස්සනට සිංදු කියනව ආශි.ඉතිම් ඇයි බය වෙන්නෙ..."

"ඒත් නෙතූ...."

"ඒත් මේත් නෙවෙයි.ඔයා මේකෙ සිංදුව කියනවමයි."

"මහ නරකයි අනේ...නපුරුච්චි"

ඊට පස්සෙ තමයි මට ඒක කිව්ව එකේ ගොන්කම තේරුනේ.

"ආව් ආව් නෙතූ කන..."

"මොකක්ද කිව්වෙ ආ..."

"අයියෝ මගේ සූටි කන..ඕක ගැලවෙයි අනේ අතාරින්නකෝ..."