Chapter 17

109 13 8
                                    

තියෙන හදිස්සියට මට දැනෙන්නෙ දවස් ගෙවෙන්නෙත් හරි හිමීට කියලා.බලන් ඉදල බලන් ඉදල ඔන්න ඒ දවස උදා උනා.සමහර දවස් වලට අපි උදෙන්ම අවදි උනොත් දැනෙනෙ ඒ දවස හරි හිමීට ගෙවෙනෙව කියලා.පරක්කු වෙලා අවදි උනොත් දැනෙන්නෙ ඉක්මනට ඒ දවස ගෙවෙනව කියලා.අනිත් අයට නම් ඒක කොහොමද දන්නෑ.ඒත් මට නම් දැනෙන්නෙ එහෙමයි.ඉතිම් අන්න ඒක නිසා මන් අද උදෙන්ම අවදි උනා.මොකද අද දවස මට ඉවර උනේ නැතත් කමක් නෑ...

"ඇයි මේ උදෙන්ම නැගිටලා.
මලා...අද exam ද බන්.අනේ පාඩම් කරෙත් නෑ යකෝ..උබ කිව්වෙත් නෑනෙ."

"උබට දෝදුද බන්..exam එකට තව කල් තියෙනවා."

"අම්මෝ..ඇතියාන්තම්."

"ඇතියාන්තම් නෙවෙයි.මේ අවුරුද්දෙ අවසාන exam එක ඒක.ඊලගට අපි last year එකේ.දැන්වත් කම්මැලිකම පැත්තකට දාල පාඩම් කරහන්..."

"හරි හරි ඉතිම්.මන් දැන් වැඩ ටික කරගෙන යනවනෙ.දැන් අද exam නැත්තම් මොකෝ මේ උදෙන්ම අවදි වෙලා.."

"ඇයි මන් කිව්වෙ නෙතුයි මමයි ඩේට් එකකට යනව කියලා."

"ආ...ඒක තමයි ඊයෙ දමාගෙන බයික් එක හේදුවෙ නේ.."

"හී..ඔව් ඔව්."

"ඉතිම් බන් උදේ lectures වලටත් ඉදල හවසනෙ යන්නෙ.උදෙන්ම අවදි වෙන්නෙ මොන එහෙකටද.."

"මෙහෙමනෙ..සාමාන්‍යයෙන් අපි උදෙන්ම අවදි උනාම දැනෙන්නෙ දවස ගෙවෙන්නෙ හිමින් කියලා.ඒක නිසා මන් උදෙන්ම අවදි උනා.."

"උබෙත් තියෙන්නෙ මහ අමුතු තියරි බන්..."

"හී....හරි දැන් ගිහින් සනූ අක්කට උයන්න හෙල්ප් එකක් දීල ලෑස්ති වෙමු."

අපි දෙන්න එහෙම්ම කිචන් එකට ගිහින් අක්ක හදල තිබුන තේ එකත් බීල උයන්න පොඩි උදව්වකුත් දීල ලෑස්ති වෙන්න ගියා.

ලෑස්ති වෙලා බෑග් ඒවත් හදාගෙන අපි කෑම කන්න ආවා.ඉක්මනට යන්න ඕන නිසා කෑම ටිකක් බෙදාගෙන ඉක්මනට කාල යන්න කියල හැදුවෙ....

"මොකක්ද කලබලේ..හිමින් කන්න."

"බැංකුවට යන්න ඕන.ඒ නිසා ට්‍රැෆික් එකට අහු වෙන්න කලින් යන්න ඕන අක්කෙ."

Gap the love _ ♡♥︎♡_Where stories live. Discover now