Brave ZM

29

Dinleyin: Wiz Khalifa - See You Again

1 hafta sonra Cloe'nin ağzından;

‘’Biraz daha iyi misin? ‘’

Zayn koltukta biraz daha rahat bir pozisyon alırken ona yönelttiğim soruyla yüzüme baktı. Önüme düşen saçımı uzun ve kemikli parmaklarıyla kulağımın arkasına sıkıştırırken, gözlerine bakmayı sürdürüyordum.

‘’İyiyim. Her zamanki gibi. ‘’ 

Vurulmasının ardından tam bir hafta geçmişti. Yarası her geçen gün daha da iyileşiyordu. Bu bir hafta içerisinde tüm gün evde yatmaktan sıkıldığını ve iyi hissettiğini her gün dile getirsede onu yorup yarasının açılmasını istemiyordum.

‘’Buna sevindim. ‘’

Gülümseyerek söylediğim cümlemi bitirdiğimde eğilip yanağım ile dudağım arasındaki yere öpücük kondurdu. Ardından sıcak ve dolgun dudaklarını dudaklarıma bastırdığında tekrar gülümsedim. Pembe dudaklarını dudaklarımdan ayırıp bu sefer alnımı öpmüştü. Ardından alnımı çenesine yaslayıp beni yavaşça göğsüne yatırdı ve kollarıyla tüm gövdemi sarmaladı. Huzurla gözlerimi kapatıp kafamı sert göğsüne yasladığımda kalp atışlarını rahatlıkla duyabiliyordum. Çok hızlıydılar. Tıpkı benim kalbim gibi. Bana her dokunuşunda böyle oluyordu. Kalbim her zamanki ritminden kopup, sanki yerinde durmak istemezcesine atıyordu.

Tebessüm edip hayatımda duyabileceğim en güzel melodiyi dinlemeye devam ettim. Nefes alış verişleriyle birlikte ise harika bir senfoniyi sunuyordu bana.

‘’Sonsuza dek göğsünde yatıp bu eşsiz senfoniyi dinleyebilirim,Zayn. ‘’

Fısıltıyla konuştuğumda beni kollarıyla daha da sarmaladı. Ama nefes alış verişleri hızlanmaya başlamıştı. Derin bir nefes verdiğinde kaşlarımı çatıp sordum.

‘’Zayn, neyin var? ‘’

‘’Hiç, hiçbir şey. ‘’

‘’Emin misin? ‘’

Göğsünden kalkıp gözlerimi gözlerine diktiğimde gerildiğini hissetmiştim. Beni aniden üzerinden atıp ayağa kalktığında konuştu.

‘’Birkaç işim var. Geç kalmam. ‘’

Yanımdan uzaklaşıp sehpanın üzerindeki arabasının anahtarını alıp cebine attı. Koltuğun üzerinde duran, siyah ve ona çok yakışan, deri ceketini alıp giydi ve botlarını ayağına geçirip kapıyı ardından sertçe kapatıp evden çıktı. Tanrım bu da neydi şimdi?

***

Dinleyin: Selena Gomez - Good For You

Elimdeki kahve fincanından son yudumu da alıp sehpanın üzerine bıraktım. Pencereye biraz daha yaklaşıp son bir saattir yağan yağmuru izlemeye devam ettim. Yağmur damlaları tüm şiddetiyle cama çarparken yanaklarımdan süzülen yaşlar gibi camdan aşağıya süzülüyorlardı. Kollarımı göğsünün hizasında birleştirip yaşların akmasına izin verdim. Derin bir nefesi dışarı verdiğimde düşünmeye başladım.

Yorulmuştum. Savaşmaktan ve acı çekmekten yorulmuştum. Tüm kötülükler sanki etrafımızda toplanmıştı. Ve biz ne zaman bir şeyleri düzene sokmaya çalışsak bir anda ortaya çıkıp huzurumuzu bozuyordu. Derin bir nefes daha verdiğimde sessizliği bozan telefonuma gelen mesaj olmuştu.Koltuğun üzerine attığım telefonumu elime alıp mesajı açtım.

‘’On dakika sonra evin arkasındaki ormanlık alana gel. -Z ‘’

Mesaj Zayn'den gelmişti. Kaşlarımı çatıp neden ormana çağırdığını düşündüm. Gözlerimi devirip yağmurluğumu ve botlarımı giydim. Evin anahtarını ve telefonumu pantolonumun arka cebine atıp evden çıktım.