Mikołaj biegnie przez miasto cały zapłakany, wyciera łzy i przybiega do mostu... wtedy zaczyna żałować miłości do Daniela... M: – co ja sobie kurwa myślałem to tylko mój kolega! – przybiega do mostu i zanim skacze boi się... częściowo chce skoczyć a częściowo nie chce przez Daniela, więc usiadł na krawędzi i tylko patrzy się na wodę, pozbawiony emocji ale pomimo tego miał 1 emocje, Kochał Daniela i tylko to było na jego myśli.
Pov. Daniela
Daniel wybiegł z mieszkania z po drodze zgarnął Klaudię, rozmawiali czy Mikołaj mógłby być nad mostem.
K: –ej.... A może ma moście... jest najbliżej D: –... dobra, ja przyspieszam najwyżej mnie dogonisz–
~Most~
Daniel dobiegł do mostu i widzi Mikołaja na jego krawędzi to odrazu wpada w lekki płacz
D: –.. M-Miki?— M: – odejdź bo skoczę.– D: –... Mikołaj proszę nie...–
Miki miał pocięte i świeże rany na rękach i dorabiał ich więcej
D: –... nie wyobrażam mówić do widzów że popełniłeś samobójstwo...– M: –....– Mikołaj milczał i skulił się przez ból na który sam sobie zrobił.. przesunął się bliżej krawędzi. D: – MIKOŁAJ NIE! PROSZĘ. –
Klaudia wreszcie dobiegła i tylko zastała obraz Daniela w łzach i Mikołaja który zaraz skoczy
K: – Mikołaj to naprawdę nie jest rozwiązaniem.. Daniel by stracił energię do nagrywania filmów...– D: – proszę.. Daniel... jesteś dla mnie jak Braciak. Spędziliśmy 4 lata razem jako przyjaciele... p-proszę..– M: – tylko to naprawi moje błędy.. – D: – a co niby takiego zrobiłeś!?... Mikołaj nie skacz!–
Mikołaj chwilę się zastopował i odpowiedział
M: – moim błędem jest to że zakochałem się w tobie, ty jesteś hetero a ja nagle se pomyślałem że mogę cię kochać. Co ja sobie myślałem... jestem głupi.–
Daniel zamilczał a Mikołaj się rozpłakał i podciął sobie żyły, aż je przeciął i następnie zemdlał. Daniel widząc powstającą kałużę krwi podbiegł D: – M-Mikołaj! Nie! –
Zdjął z siebie bluzę by chociaż trochę zatamować krwawienie a Klaudia patrząc na to wszystko zadzwoniła po karetkę
Po 8 minutach karetka przyjechała i zabrała Mikołaja w poważnym stanie.
Daniel patrząc jak karetka odjeżdża zapadł się w płacz i przytulił Klaudię
D: – a co jak on nie przeżyje– K– Daniel kurwa nie myśl tak.. przeżył tamtą próbę to tą też przeżyje... – D: –Mikołaj to mój Braciak... faktycznie nic do niego czuje... ale czasami... coś jest w tym uroczym blondynku... coś.... Czego nie umiem wytłumaczyć...–
Mieli obydwoje nadzieję że Mikołaj przeżyje.
Pov. Mikołaja w karetce a potem w szpitalu (L=lekarz) L1: -on traci krew! Mamy tu coś to zminimalizuje krwawienie w drodze do szpitala!?– L2: -można tylko zawiązać coś wokół ręki co spowoduje zatamowanie–
Lekarze robią to moją by zatamować, Mikołaj ciągle bladnieje i spada mu temperatura ciała.
Mikołaj jest teraz w stanie krytycznym, po 10 minutach jest już w sali i podpięli mu krew jego typu i zatamowali mu rany.
Mikołaj ledwo ale przeżył. Szpital dzwoni do Daniela.
Pov. Daniel
Wrócił do domu razem z Klaudią i on tylko płacze w łazience a Klaudia próbuje się do niego dobić
K: – Daniel napewno przeżyje– D: – a co jak nie!– K: –...ugh kurwa.. Daniel otwórz drzwi – D: –nie!!! –
Do Daniela zaczął dzwonić telefon ale on nie ma go przy sobie Klaudia patrzy i widzi że szpital do niego dzwoni K: – Daniel, szpital do ciebie dzwoni... chyba w sprawie Mikołaja
Daniel otworzył drzwi i odrazu wyrwał jej telefon z ręki
D: – Halo?!- Sz(szpital): – dobrej nocy panie Danielu, my w sprawie Mikołaja.– D: – tak!? Co z nim? Mówcie! – Sz: – Mikołaj... przeżył ledwo.. 10 minut opóźnienia to by już go nie było.– D: – ufff.... A... kiedy mogę przyjechać... – Sz: – najlepiej za tydzień lub 4 dni, wtedy Mikołaj będzie w sali dążących do wyzdrowienia, Na ten moment Mikołaj ma za mało krwi w ciele ale ma już podpiętą nową i jego stan wraca powoli do normy.– D: – szkoda że tak długo.. dziękuję za tą wiadomość... będę pamiętał, dobranoc– Sz: – dobranoc.– Wtedy Daniel się rozłączył i przytulił Klaudię.
D: – uff... dobrze że wezwałaś karetkę... – Daniel wyciera łzy K: – teoretycznie to ty uratowałeś Mikołaja. Wziąłeś mnie ze mną – D: – no tak... ale nadal jestem bardzo wdzięczny..– K: – nie ma sprawy–
Daniel puszcza Klaudię i mówi
D: – możesz już iść... chyba se poradzę dalej..– K: – dobra... to pa. Życzę ci wszystkiego dobrego. Pa– D: – pa..–
Klaudia wyszła zamykając za sobą drzwi Daniel, zaczął płakać z szczęścia a po chwili zaczął się zastanawiać, czy odwzajemnia miłość od strony Mikiego...
D: –kurwa... co jak ludzie to źle przyjmą... ale on jest po prostu uroczy... i jest niższy co daje mu do uroku ode mnie, choć sam nie wiem czy naprawdę go kocham czy nie.. jak mówiłem coś czasami w nim widzę....– Myśląc o Mikim, poszedł spać.
~~~koniec rozdziału 5~~~ Niestety krótszy jest od poprzednich ale myślę że bardziej intetrsujący. Niestety 6 rozdział będzie ostatnim i chyba najkrótszym jaki będzie.
Anyway goodbye życzę wam dobrych dni
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
