4 duvar arasında

her bitiş bir başlangıçtır

Merhamet ettiğim her şey, arkamdan gülmüş bana

Duygularım ve düşüncelerim karmakarışık ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Sürekli aklımda nasıl böyle bir şey yapar düşüncesi dolanıp duruyordu. Hem bir erkekle ol hem de gel beni isteğim dışı öp. Bu nasıl oluyordu? Nasıl bir midesizlikti?

Lavabodan çıktım. O sıra da arkadaşlarım da gelmişti. Hepsi endişeyle bana bakıp iyi olup olmadığımı sordular. İyiyim diye geçiştirdim. Beni onca olayın içine çekip üstüne de öpmüştü. Aklım almıyordu.

Bu öpücüğün ardından iki gün boyunca konuşmuştuk ve bir sorun yoktu. Ta ki onun bir kelimesinden soğuk yaptığını anlayana kadar.

-Sorun ne Elif?

*Bir şey yok

-Söyler misin sorun ben miyim?

*Hayır sen değilsin. Sorun Mert sorun ben...

-Ona mı döneceksin?

*Annemin bu konuda onayı var artık gizli saklı olmak istemiyorum.

Çok sinirlenmiştim. Kalbim kaç bin parçaya ayrdıldı bilmiyorum. O hissi göğsümde fiziksel acıyla hissetmiştim. Nefes alamıyorum. Onca şeyden sonra beni öptüğü halde iki günde nasıl fikri değişebiliyordu.

-Ne halin varsa gör!

O günden sonra bir daha asla konuşmadık. İletişimimiz olmadı. Sadece arkadaşlarımı okula almaya giderken (1 yaş var aramızda arkadaşlarımla) görüyordum.

Artık herkes kendi yolundaydı ama ben yanlış yola sapmış çıkamıyordum. Ne geriye dönebiliyordum ne de ileri ye gidebiliyordum. Çıkmaz sokağa girmiş üstüne üstlük baktıkça batıyordum. Kendime kızıyordum.

Arkadaşlarım endişeli gözlerle her gün beni kontrol ediyor ve art arda yaktığım sigaralara endişeli şekilde bakıyorlardı. Kafamdakiler susmuyordu. Yediremiyordum. Olmuyordu. Dersleri salmıştım. Yıkıldım ama nasıl toparlayacağımı bilmiyordum. Ev-dükkan-dershane üçlüsü arasında ruh gibi mekik dokuyordum.

*25 Nisan

Her sene iple çektiğim ama aslında bir bok olmayan gündü. Doğum günüm.

Sabah dershaneye gitmek için hazırlanmıştım. Annem babamı aramış beni de alıp dükkana gelmemizi söylemişti. Bir sorun vardı hissediyordum. Bir şey olmuştu ama ben belki süpriz yapacaklardır diye bu düşüncelerden kurtulmaya çalışıyordum.

Dükkana girmemle annemin üstüne atlaması bir oldu. Beni mutfak kısmına alıp tekme tokat girişti. Kulaklığımı kırdı. Telefonumu aldı. Olayları hala anlamamıştım. Neden şuan dayak yiyordum?

Meğersem Elifin annnesi dükkana gelmiş bağırıp çağırmış. Senin kızın benim kızımın okuluna gelip sürekli taciz ediyormuş diyip ağza alınmayacak onca iftirayı söylemiş annemi doldurmuştu. Kısacası Elif ile görüşmemizi öğrenmişlerdi.

Aslında şuan görüşmüyorduk. 3-4 ay olmuştu konuşmayı bitireli ama yine tüm olayı yaşım büyük diye bana yıkmışlardı. Ailem de zaten asla beni korumamıştı. Aklımdaki tek düşünce bunu nasıl öğrendiler? Sorusuydu

Elif Meteden ayrılmak isteyince Mete buna şantaj yapmış. Bu da işin içinden çıkamayınca ailesine söylemiş. Salak Mete de bir ara benimle görüştüğünü söylemiş. Her türlü kabak benim üstüme patlamıştı. Abisi dükkana gelip Elifle sigara içtiğimi aileme söylemiş ve yakın kız arkadaşlsrımla olan fotoğrafları gösterip sanki onlar benim sevgilim gibi ailemi doldurmuşlardı.

Her gün dayak yiyordum. Her gün orospu damgası yiyordum.
Kim ne olursa olsun bu cümleleri haketmiyordu. Her gün ablam, annem ve babam sırayla hakaret edip gidiyorlardı. Arkadaşlarıma bir şekilde ulaşıp durumu anlattım. Onları merakta bırakamazdım. Evi basarladı.

Doğum günüm yine mahvolmultu. Aslında ölüm günüm de olabilirdi. İnsanların mutlu oldukları, hediye aldıkları, sarılıp iyi dileklerde bulundukları gün ben dayak yemiş, hakaret dinlemiştim. Artık ağlamıyordum bile. Göz yaşlarım tükenmiş az daha zorlasam kan gelecekti.

Ailem beni derhanden almış. Evden asla çıkarmamıştı. Kendi başıma çalışmaya çalışmıştım ama tabiki bu psikolojide asla yapamıyordum. Benim kurtuluşum kesinlikle ölümdü. Allah kahretsin ki onu da beceremiyordum. Arkadaşlarımı bir daha görememek düşüncesi ve onları böyle bir durumun içine sokup gitmek bencilce geliyordu. Her gün dua ettim nolur canımı al diye ama işte almıyor illa süründürecekkk.

1 ay geçti geçmedi sınava girdim. Tabiki de kötü geçmişti. Ailemin de işine gelmişti bu durum. O yaz boyu dükkanda köpek gibi çalıştım. Hatta dizimde kist bile çıktı. Verdiğim kiloları demiyorum bile. İyice elden ayaktan kesilmiş, betim benzin atmıştı. Her şey bitti bir de sağlığımla uğraşacaktık...

Selam arkadaşlar ben geri geldim sanırım. Yazım hatalarım olabilir lütfen göz ardı edin. Umarım keyif alırsınız. Sizleri çok seviyorum. Desteğinizi bekliyorum.

Emin olun bu yaşanılan olayları detaylı anlatmıyorum. Söylenen hakaretler veya küfürler.... O yüzden bölümler kısa olabilir. Sormak istediğiniz bir şey olursa yazabilirsiniz.