MESAFE

ANİ FREN

EGE DEMİREL
1 SAAT SONRA...
Aradan tam tamına 1 saat geçmişti.Arabada deliler gibi eğlenmiş en son Selin uyuya kalınca müziği kapatıp sessizce yolumuza devam etmiştik.
"Abi beni eve bırakana hastanede kalabalık yapmıyayım." Dedi Efe , sölediği şeyden amacının ne olduğu çok belli olduğu için kısık sesle güldüm.

"Efe ciddi misin abi ya amacının ne olduğu çok belli oluyor." Deyip Efe'ye dikiz aynasından bakıp geri yola baktım.Efe ise kafası karışmış bir şekilde bana bakıyor ve ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. O anları yeni doğmuş hayatı anlamaya çalışan bir bebeğe benziyordu.

"Neymiş abi benim derdim aaa alt tarafı hastanede kalabalık yapmak istemediğimi söyledim" dediği anda ağzımdan küçük bir kahkaha savurdum. Efe ise bana gözlerini devirmekle yetindi.

"Abi emin misin bana sanki hastane korkunla yüzleşemediğin için gibi geliyor " deyip dikiz aynasından efeyi tekrar kontrol ettim. Efe bana cevap vermeyince küstüğünü anlamıştım.

"Tamam abi ya küsme hemen şaka yapıyorum." Desemde Efe omzunu silkip cama döndü. Bense daha fazla zorlamayıp arabayı Efenin evinin olduğu sokağa kırdım. Efe Camdan dışarı baktığı için sokağına vardığımızı anlayıp arabadan eşyalarını toplamaya başladı. En son arabayı Efenin evinin önüne getirince Efe arabanın kapısını hiç birşey demeden açıp inmişti.

Camı açıp "Görüşürüz Efecim" dedim. Efe ise bana dönüp arabada attığım kahkahayı tekrar taklit etti. O haline gülüp Selin üşümesin diye cami kapatıp arabayı çalıştırdım. Tam sokaktan çıkacakken araba ani bir frenle durdu. Selin ise yaşadığı tranvadan dolayı dolayı korkarak uyanmıştı. Fark edip Selini sakinleştirmeye koyuldum.

"Sakin ol Selin kaza yapmadık sakın ol"diyerek Selini sakinleştirmeye çalıştım. Selin ise eli kalbinde nefes almaya çalışıyordu.Arka koltukta su olduğunu fark edip arkaya doğru uzandım. Suyu alıp Seline uzatıp içmesini sağladım. Yavaş yavaş sakinleşmeye başlayınca arabayı tekrar çalıştırmayı denedim fakat çalışmıyordu.

"Hay sikim" diyerek kafamı direksiyona çarpıp ötmesini sağladım. Ne olduğunu anlamıştım ama tam emin olmak için arabanın kapısını açıp arabadan indim. Arabanın ön kısmına gidip kaputunu açtım. İçini kontrol etmeye başlamıştım ki hemen gözüme çarpan detayla ağzımdan küfürü savurdum ve kaputu sinirle kapattım. Arabaya binmek yerine sokakta yavaşça yürümeye başladım bı süre sonra arkamdan gelen sesle irkilip duraksadım.

"Selam" diye seslendi Selin arkamdan ona karşılık verecek şekilde gülümsesemde bundan tatmin olmayıp eliyle yüzümü yüzüne çevirdi.

"Ege noldu iyi görünüyorsun " dedi bende yavaşça gözlerimi Selinin gözlerine çevirdim. O an Selin'in gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. Gözlerimi hayranlıkla gözlerinden yere çevirip

"Araba , olası bir durumda ani bir uyarı verip duruyor a önce baktım cidden bir sıkıntı var fakat babana söz vermiştim seni hastaneye götürücektim diyerek başımı elinden mahcubiyetle çekip yavaş adımlarla Efenin evine yürümeye başladım. Selin ise arkamdan tepkisiz şekilde bana bakıyordu. En son arkamı dönüp Seline seslendim.

"Selin hadi gel , Efenin evi bu sokakta onun evine gidelim." Diyip yanıma varmasını bekledim yanıma varınca Selin önüme geçip

"SEN AKLINA KOYDUĞUN HERŞEYİ BAŞARIRSIN ÇÜNKÜ SENİN İNANILMAZ BİR GÜCÜN VE SEVGİN DE VARR" diyip beni omuzlarımı güle güle sarstı. Bende bir anda dayanamayıp gülmeye başlayınca ikimizde gülme krizine girmiştik. O sırada ikimizde yere çömelip kaldırıma oturmuştuk fakat gülmemiz bir türlü kesilmiyordu.