Perfect Decision

Chapter 02: Ikakasal

Mabilis naman ako nakarating sa cafeteria na lagi naming pinupuntahan, Agad ko naman nahagip kung nasaan siya kaya napangiti nalang ako at mabilis na lumapit sa kanya

  “Bulaga!!” panggugulat ko dito

  “Walang h*ya” inis siyang lumingon pero agad din yun naglaho dahil nakita niya ako

  “Nagulat ba kita” tanong ko sa kanya pero imbes na sagutin niya ako ay niyakap niya nalang ako na para bang takot na takot

  'Bat anyari sa kanya'

  “Buti dumating ka Luna akala ko hindi ka sisipot” ani niya habang yakap yakap niya ako

  “May isa akong salita noh! pwede bitawan mo na ako kasi hindi nako makahinga sa ginagawa mo” pagrereklamo ko sa kanya pero si mokong hindi man lang bumitaw “Ano ba kiel ang daming taong naka tingin saten” dugtong ko pa

  “I'm sorry masaya lang ako na dumating ka” ani niya at kumalas na sa pagkakayakap saken

  “Pwede nabang umupo napagod ako eii sa paglalakad kanina, Ang malas kasi nasiraan yung sinasakyan kong toxi kaya nagdisisyon nalang akong maglakad” mahabang paliwanag ko sakanya

  “Umupo ka muna at mag oorder lang ako ng maiinom natin” saad niya kaya tumango nalang ako

  ****

Tapos na kaming mag meryenda kaya tinanong ko na siya kung ano ba ang dahilan kung bakit niya ako pinapapunta doon

  “Ano ba ang sasabihin mo at gusto mo pa akong mag - absent sa work ko ahh!” tanong ko sa kanya

  Napayuko naman ito na tila may mabigat na iniisip

  “Uyy ano na” sabi ko sa kanya mukhang bumalik siya sa kanyang ulirat at humarap saakin

  “Ewan ko kung papaano ko uumpisahin ipaliwanag sayo Luna, Baka paglitan mo ako sa kagàguhàn ko” saad neto saakin na dahilan ng pagkakunot ng noo ko

  ‘May ginawa ba siyang mali'

  “Don't tell me may ginawa ka nanamang kagàguhàn Kiel aba magagalit talaga ako sayo” sabi ko sa kanya pero charot ko lang yun ayaw ko naman pagalitan ng sobra ang bebekes ko hehe

  “Nalilito na ako kung anong gagawin ko Luna” sabi nito saken

  Kaya agad ko namang itinaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya

  “Sabihin mo nga saken ano ba yung problema mo ha” tanong ko sa kanya pero si mokong napakagat lang ng pang ibabang labi niya

  “Luna ang hirap sabihin sayo” sabi naman niya saken

  “Ayaw mo sabihin” sabi ko sa kanya pero wala akong natanggap na sagot kaya naman inis akong tumayo sa ikinauupuan ko “Ayaw mo diwag, aalis nalang ako inaaksaya mo yung oras ko” galit kong sabat sa kanya

  akmang aalis na ako pero hinawakan siya ang pulsunan ko

  “Sandali lang wag mo naman ako iwan dito” pagpipigil nito saken.

  “so sasabihin mo na saken kung ano yung balak mong sabihin” pilit ko ito sa kanya.

  “Oo kaya umupo kana please dapat tayo lang makakaalam neto” ani niya kaya agad ko naman siyang sinunod

  “Spill it now” sabi ko sa kanya

  “Ikakasal na ako kay Veron” sabi niya saakin

  Parang nabuhusan naman ako ng malamig na tubig dahil sa narinig ko,

  “Is this a joke” hindi makapaliwanag na tanong ko sa kanya

  “Totoo ang sinabi ko Luna ikakasal na ako sa kanya” sagot niya nanaman saken

  Gusto kong maiyak dahil sa mga sinabi niya, palagi kong pinapangarap na pakakasalan niya ako pero hanggang pangarap nalang yata ako

  “Pe-pero pa-paano diba yo- you don't like her” nauutal kong tanong sa kanya

  “Wala nakong choice nabuntis ko siya at gusto ng magulang niya na panagutan ko kung batang dinadala niya” saad niya saken

  'wtf binuntis niya pa p*ta ang saket'

  “At pumayag ka naman, teka nga wala bang paraan para hindi matuloy ang kasal niyo diba hindi mo siya mahal so magpapatali ka nalang sa babaeng yun” sabi ko sa kanya “Nasisigurado kabang ikaw ang ama ng dinadala niya” dugtong ko pa sa tanong ko

  “Sigurado namang ako ang ama ng batang dinadala niya nakita ko yung dugo sa kama kung saan namin ginawa yun” explain niya

  “Eii Payag kabang pakasalan siya” tanong ko sa kanya

  “Oo nalang siguro naplano na lahat at para narin sa ikakatahimik ng lahat” sagot niya saken

  Hindi ko man tanggap yung lahat ng narinig ko galing sa kanya dahil siya kasi ang nag- miisang hinahangad ko pero sa iba din pala siya mapupunta ngunit mas kailangan siya ng batang dinadala ni Veron, ayaw ko namang maging desperada dahil kaibigan niya lang naman ako at hindi shota

  Mas importante na lumaki ang bata na may kinikilalang ama at lumaking may buong pamilya dahil ang hirap kaya pag kulang kayo gaya ko lumaki akong walang ama