Insanlar çocukken gezmek, parklara gitmek , sokaklarda top oynamak vb. şeyler ister bunları yapabilmek için onları koruyanlardan izin isterler ve bazen istediği cevap gelmeyince annelerin babaların onların özgürlüğünü kısıtladığını düşünür, aslında bu mesele özgürlüğünü kısıtlamak olan ömrünün yarısına kadar sürer okul tercihler , aile kurma şekli,meslek seçme gibi büyük adımlarda kısıtlanırlar yada kısıtlanırız . Ancak hayatlarımızı düşündüğümüz kişiler dünyayı terkettikten onlar için üzülür , ağlar ve arkasında bir takım sözler söyleriz tabi bu sözlerin arasında " Ben sensiz ne yapacağım " dır . Ne garip değil bu cümleyi söylemek, bunu hep düşünmüştün zaten onsuz bir şeyler yapmak istiyordun böyle özgür olucaktın hadi ol hadi .
Bizi koruyanları Demir parmaklıklar olarak nitelendirebiliriz ama bakış açısı çok önemli bu Demir parmaklıklar hapis yaşam içinmi yada bizi dışarıdan korumak için yapılmış olanlardanmı diye bir daha düşünün.
TOKİO HOTEL // run run run
