DİLDÂDE

0.4

"Temel ilke, türk milletinin haysiyetli ve şerefli bir millet  olarak  yaşamasıdır.Bu ilke,ancak tam istiklale sahip olmakla gerçekleşebilir."

"Hayattaki yegane üstünlüğüm, Türk  doğmaktır!"

Selamm uzun zamandır bölüm gelmiyordu bunun için üzgünüm, lakin çok yoğun  bir süreçten geçtim  okul, sınavlar derken halendaha geçiyorum . Pek içime  sinmese de bölum yazdım sonunda umarım bölümü  beğenirsiniz...

Keyifli okumalar dilerim.

                              ***

Esen  hafif rüzgarla kollarımı  birbirine doladım hava iyice kararmıştı. Etrafta böcek  ve baykuş sesinden başka birsey duyulmuyordu.

Gözlerim ateşin önünde oturan komutana takıldı düşünceli duruyordu,en son konuşmamızdan sonra bidaha tek bir kelam etmemişti.

"Komutanım  bizimkiler etrafın sakin olduğunu söylüyorlar,  bir sıkıntı yokmuş merkez taraflarında."

Yasir'in konuşmasıyla ortamda'ki derin sessizlik bozulmuştu.

herseyin  yolunda olmasına sevinirken derin bir nefes alıp oturduğum  yerde gerindim.

Barlas Komutan ağır ağır başına sallarken konuştu

"Yinede tedbiri elden bırakmasınlar Emrah'a söyle Turan'la beraber etrafı gezsinler."

Yasir kafasını ağır ağır sallarken dişlerini sıktı.Bir şey canını sıkmış gibiydi ,gerçi   içinde olduğumuz  durum yeterince can sıkıcıydı zaten .

"Doktor ateşe uzak oturursan ısınamazsın yaklaş biraz ."

Barlas'ın konuşmasıyla bakışlarımı ona çevirdim fazlasıyla  üşümüştüm lakin ortam o kadar gericiydiki oturduğum yerden kalkamamıştım .

Ağır ağır kafamı sallarken oturduğum yerden kalkıp ateşe daha yakın biyere geçtim. Tenime  değen sıcaklıkla gözlerimi yumdum bedenim anbean gevşerken ateşe biraz daha yaklaştım.

"Komutanım  karnımdan açım açım diye  sesler geliyor  sizde duyuyormusunuz?"

Yasir'in saçma sorusuyla huzurla yumduğu gözlerimi bıkkınlıkla açtım.

Komutanın sert ve bezmiş yüzü Yasire dönerken konuştu.

"Git biseyler ye Yasir dır dır konuşma başımda."

"Ama Komutanım konserve fasulye yemekten fasulye çıkacak biyerlerimden .Nolurdu söyle güzel  bir raķı balık yapsak komutanım, çokta güzel  olmazmıydı üstüne de güzel bir helva ölmüşlerim ruhuna  ohh ohhh..."

Sanırım böyle bir ortamda yemek düşünmeyen tek kişi bendim. Gerginlikten bisey yiyemez ,yesem bile kusardım gerçi  hiç bir zaman aşırı yiyen de bir insan olmamıştım.

"Kuş sütü de  istermisininiz Yasir Bey güzel ballı kaymaklı ekmekte koyarız yanına severmisiniz ?"

Yasir'in gözleri anbean parlarken komutanın yanına ilerledi.

"Vallah mı Komutanım  ballı kaymaklı ekmek  mi yapacaksınız bana? Ben hiç yememişimdir ha çokta merak ederim balın tadı nasıldır."

Duyduklarımla yutkundum gerçekten hiç bal yememismiydi 20 yaşından büyüktü bu adam.

"Sağ salim dönersek sözüm olsun asker ballı kaymaklı kus sütlü bir masa kurduracağım sana."

Yasir duyduklariyla gulumserken gozleri dolmustu, hic sevgi gormemismiydi bu adam?Komutanın yanındaki yere oturmuş ellerini ateşe doğru uzatmıştı.