✨Part 10✨
မင်္ဂလာဦးညဆိုတာ တခြားသူတွေအတွက် စိတ်လှုပ်ရှား ကြည်နူးကြရတဲ့အချိန်ဆိုပေမယ့် သူ့အတွက်ဟုတ်မနေခဲ့ပါ ဒါ့အပြင် သူရဲ့လက်ထပ်ပွဲကလည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့မဟုတ်ခဲ့
ကျယ်ဝန်းလှသော အခန်းကြီး၏ခုထင်ထက်တွင် သူတစ်ယောက်တည်းသာ
"ဒေါက် ဒေါက်"
မှေးခနဲဖြစ်နေစဥ် အခန်းတံခါးခေါက်သံကြောင့် အိပ်ချင်ပြေသွားခဲ့သည်
"ဟိုလူတော့ မဖြစ်နိုင်လောက်ပါဘူး"
ဆော့ဂျင် တစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးအား သွားဖွင့်လိုက်စဥ်
"ဖိုးဖိုး~"
"ဟုတ်တယ် ကောင်လေး သူေဋ္ဌးလေးဂျွန်က ကောင်လေးရဲ့ တစ်နေ့တာ လုပ်ရမှာတွေကို အချိန်ဇယားဆွဲပြီး ပေးခိုင်းလိုက်လို့"
"အချိန်ဇယား"
"အေးကွယ် သူေဋ္ဌးလေးဂျွန်က ဒီထဲကအတိုင်း အချိန်အတိအကျနဲ့အလုပ်လုပ်ပါတဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်ကိုပေးထားခဲ့လိုက်ပါ ဖိုးဖိုး"
"အဖိုးသွားပြီနော် မစောတော့ဘူး နားတော့ ကောင်လေး"
"ဟုတ်ကဲ့"
အဖိုးထွက်သွားပြီးတာနဲ့ တံခါးပြန်ပိတ်ကာ ခုတင်ဆီသို့လျှောက်လာလိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည် ထို့နောက် လက်ထဲက စာရွက်ကို ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်
"၃နာရီမှာ ထရမယ်တဲ့လား ထမင်း ဟင်းချက်တာက ၅နာရီလောက်မှထချက် ရနေတာကို သူကျ ၃နာရီလောက်ဆို အာပုပ်ရေကျအောင်အိပ်နေလောက်ဦးမယ့်ဟာ"
ကျန်တာတွေကတော့ အကုန်လုပ်နိုင်ပေမယ့် ၃နာရီကြီးထတာကျတော့ ဟူး~~~ဘာဖြစ်ဖြစ် သူခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ရုံပေါ့ ငါက သူ့အရိပ်မှာနေရတော့မှာဆိုတော့
အတွေးထဲနစ်နေစဥ် ဖုန်းကောလ် တစ်ခု ဝင်သံကြားလိုက်ရသည် အင်း သေချာပေါက် မမဆောင်းမီဆီကဖြစ်လိမ့်မည်
"ဟယ်လို"
"မရှိပါဘူး"
"သူက တခြားခန်းမှာ"
YOU ARE READING
ပြည့်တန်ဆာ
Fanfictionကျွန်တော့်ကို ဘာလို့မချစ်တာလဲဟင်~ တန်ဖိုးမရှိတဲ့အရာတွေကို တန်ဖိုးမထားသလို ချစ်လည်း မချစ်တတ်ဘူး... ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို~~ ရွံတယ်....
