far away/yeongyu

"And I know that u love me"

Elimde tuttuğum valizimle hiç tanımadığım bir evin önünde çaresizce duruyordum.Bir önceki evimden 'sıkıntı çıkardığım' gerekçesiyle kovulmuş bana verilen üç günlük sürede ise bu evi bulmuştum.Bir arkadaşımın arkadaşı -ki bu kişi Kai Huening oluyordu- bana sözde yardımcı olacaktı.Sözde diyorum çünkü yaklaşık 10 dakikadır ne gelen vardı ne de giden.

Apartmanın hemen karşısındaki banka geçip oturdum ve bekleyeceğim süre zarfında etrafı incelemeye başladım.Bordo taşlardan örülmüş ev,siyah demirlikleriyle modern;hemen yanındaki sokak lambası ile amerikanvari duruyordu.İşlek bir sokakta bulunmayan evin karşısında bir yürüyüş parkı bulunuyordu.Eski evimin olduğu sokağa kıyasla daha güzel ve tekinli bir sokaktı.

Apartmanın siyah kapısı açıldığında kafamı oraya çevirdim.Gördüğüm uzun boylu ve sarı saçlı çocuk etrafa bakınıp benimle göz göze geldiğinde bunun Huening Kai olduğunu anlamıştım.Benim olduğum tarafa doğru yürümeye başladığında bende ayağa kalktım.İyi bir izlenim bırakmak önemliydi çünkü başka kalacak yerim yoktu.

Karşımda dikilen çocuk iç ısıtıcı gülümsemesiyle konuşmaya başladı "Sen Choi Beomgyu olmalısın haksız mıyım?" Başımı olumlu anlamda salladım ve elimi uzattım. "Ta kendisiyim." Kai beni başıyla onaylayıp az önce kalktığım banka oturdu.Kaşlarımı hava kaldırırken "Yukarı çıkmayacak mıyız?" diye sormadan edemedim.

Bunun üzerine çocuk başını hayır anlamında salladı "Önce bir konuşalım.Evden ve kurallarından bahsetmem gerektiği söylendi."

"Söylendi dediğine göre emir büyük yerden sanırım.Dinleyelim baklım."Yanına oturduğumda ellerini ne yaparsın anlamında yukarı kaldırdı.Onun bu haline gülmeden edemedim. "Söyle bakalım neymiş kurallarınız?Kalacak başka yerim yok o yüzden her türlü kuralı zaten kabul edeceğim."

Bunun üzerine Kai konuşmasına başladı
"Bak şimdi Felix sana ne kadarını anlattı bilmiyorum ama bildiğini varsayarak bu evde 4 öküz yaşıyoruz.Ve 4 öküzle temizlik ve barınma bi hayli zor olabiliyor.O yüzden evin her üyesinin belli başlı görevleri olur.Mesela benim için pazartesi-perşembe çamaşır günü.Anladığını düşünüyorum.."Onay ister gibi baktığında kafamı salladım.

"O yüzden sana da temizlik ve ya yemek için günler ve işler vereceğiz.Yemeğe gelince evde sadece iki üye yemek yapabiliyor.Ben en son mutfağa girdiğimde tost makinesi alev almıştı.O yüzden benim girmem yasak.Eğer yemek yapabilirsen çok iyi olur ama yemekte iyi değilsen de sıkıntı yok."

"Aslında mutfakta oldukça iyiyimdir.Bana güvenebilirsiniz komutanım!"Verdiğim alaycı tepkiye Kaide gülünce devam etmesi için bekledim.

"Eve dışardan birini yatılı olarak getirmen yasak.Herkes için böyle.Evin üyesi olmayan kimse gece evde kalamaz.Bu kuralı Soobin Hyung koydu" biraz eğilerek fısıldamaya başladı. "Hırsızlardan korkuyormuş ama bunu kimsenin bilmemesini istedi o yüzden sır tamam mı?" Ellerimle ağzıma hayali bir fermuar çektim.

"Onun dışında belirli kurallarımız yok.Faturalar ortak ödenir,malzemeler de ortak alınır.Klasik öğrenci evi kuralları."

Kafamı salladım. "Tüm kurallar benim için uygundur hadi artık yukarı çıkalım duş almam lazım."Ben kalkıp valizimi alırken Kai bu sefer kolumdan tutup geri oturtturdu.

"Son olarak üyeleri tanıtmama izin ver sonra çıkacağız." Bi nefes verip dinlemeye başladım.Askere adam almıyorlardı sonuçta bu kadar kasmaya gerek var mıydı?

"En küçük üye benim,Hyunglarım hep şımarık olduğumu söyler ama ben genelde enerjik olduğum için böyle diyorlar.Onlar beni yanlış lanse ediyorlar. Ve çok unutkanım dün ne yediğimi bile hatırlamıyorum o yüzden bana sonradan yapılması gereken işler vermekten kaçın çünkü zaten unutacağım.Çok konuştuğumu söylüyorlar ama bu doğru değil hehe."Ellerini çırptı ve devam etti.