Atın at bakıcısı İsmail'i öldürdüğü haberi tüm yurda yayılmıştı. Kimse bu habere inanamıyordu.
Köyde yaşayan,atları çok seven,Mithat adında bir kahveci vardı. 1.80 santimetre boyunda ve 70 kilogram ağırlığında bir insandı.Yaşı ise 45'ti. Aslında bir avukattı,ancak şehirden bunaldığı için doğup büyüdüğü topraklara geri dönmüştü. Nazlı adındaki üniversite arkadaşıyla evlenmişti ve Tarık adında 8 yaşında bir çocuğu vardı. Onlar şehirdeydi.
Mithat atların zombiye dönüşmesini büyük bir şok içerisinde öğrenmişti. Haberi öğrendiğinde hafif çekik gözleri koskocaman olmuştu. Onun da Şahlanan adında beyaz bir atı vardı,onun da zombiye dönüşmesinden çok korkuyordu. Bunun için yakın arkadaşları Sadık,Nihat,melis ile birlikte kimya mühendisi olan çocukluk arkadaşı Cevdet'in yanına gittiler. Amaçları atlara zarar vermek değil,bir panzehir oluşturarak onları iyileştirmekti.
-Mithat: Kardeşim nasılsın? Uzun zamandır görüşmüyoruz.
-Cevdet: Uzatma konuş dostum,senin sorunun ne ha anlatsana!
-Mithat: At.
-Cevdet: At mı? Atı alan Üsküdar'ı...
-Mithat: Hayııır,yapmaa yapmaa çok kullanıldı o. Yeni birşeyler bul,yenilikçi ol biraz!
-Cevdet: O zaman atı olan hızlı gider,hahaha!
-Mithat: Asıl konuya geçelim. Atları nasıl kurtaracağız?
-Cevdet: Panzehir ama bunu yapmak için bazılarından yardım almalıyız,iş birliği yapmalıyız.
-Mithat: Kim onlar? Konuş,bana gerçekleri söyle!
-Cevdet: Yarasa.
-Mithat: Kime yarasa?
-Cevdet: Öyle değil dostum. Vampirler dostum vampirler!
