Sabah apar topar konaktan çıktığımız için birşey yememiştik dolayısıyla acıkmıştım.
"Kahvaltı hazırlayayım mı?"
"Bugünlük dışarıdan çağıralım uzun süredir buraya ugramiyorum dolap boş."
Cevap olarak sadece Kafamı salladım.
Daha sonra telefonundan bireyler yaptığında yemek çağırdığını anlamıştım.
Telefondaki işi bittikten sonra yine salonda bir sessizlik oldu.
Aslında neden buraya geldiğimizi sormak istiyordum. Fakat tepkisinden korkuyordum ama sessizliktende sıkıldım.
"Kizmayacaksan birşey sorabilir miyim?"
"Kızmam sor."
"Neden buraya geldik bir sorun mu oldu?"
"Babam şirketin ceo'lugunu aramızdan birisine vericekti. Uzun süredir düşünüyordu. Gidip abime vermiş. Oysa abim şirkete doğru düzgün uğramıyor ugrasada bir iş yapmadan çıkıyor. Şirketin tüm işlerine ben bakıyorum. Toplantılara ben katılıyorum ben yönetiyorum ama ceo'luk ona veriliyor. Ben ortada yokken şirketin durumu ne oluyor görsünler diye geldik buraya."
Konuşmasını bitirdiğinde yine sinirlenmiş olacakki boyunundaki damarlar belli oluyordu.
"Anladım."
Aslında gerçekten haklıydı. Bu yaptıkları büyük bir haksızlıktı.
Kapının calmasiyla mazhar açmaya gitti. Daha sonra elinde sipariş ettiği kahvaltılarla geldi.
"Gel."
Tahmin ettiğim üzere yemek odasına gidiyorduk. Yemek odasına vardığımızda elindeki kahvaltıyı masaya bıraktı. Bende poşetten çıkartıp masaya koydum. Daha sonra bir kaç çekmece karıştırıp catallari buldum.
Oturup yemeklerimizi yemeye başladık. Yemekler bittikten sonra ise toplayıp çöp kutusuna atmak için ayağa kalktım. Ben Tezgahta çöpleri iç içe koyarken muhtemelen mazharda hemen arkamda duruyordu.
Nefes alış veriş seslerini rahatlikla duyabiliyordum. Daha sonra kolunu belime sardı beni kendisine döndürüp dudağımın kenarından öptü ve salona geçti.
Ben ise şokla arkasından baka kaldım. Bi anda böyle bir hareket beklemiyordum. Her ne kadar kendime itiraf etmekte zorlansamda bazı hareketlerinden etkileniyordum.
Başta her ne kadar sinir olmuş olsamda bi yandan o da haklıydı. İkimiz icinde zordu. Fakat bu yaptığından sonra anlamıştım ki ciddi anlamda birbirimize çekilmeye başlamıştık.
Bunları düşünürken aklıma zeren hanımın söyledikleri geldi. O da mehmet beyle berdelle evlenmişti zamanla sevdik birbirimizi demişti. Haklıydı.
Kendi kendime düşünürken fark etmeden işimi bitirmiştim. Yavaşça salona geçtim. Mazharda koltukta telefonuyla ilgileniyordu.
"Şey bavullar nerde çizim tabletimi alacağım da?"
"Koridorun sonunda sağda kalan oda da."
Kafamı salladım ve dediği odaya ilerledim. Bavulun içinden tabletimi aldım. Evin içi sıcak oldugu icin ve ben sevmediğim için üzerime serinleticek birseyler geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(
Cizmeleri vs görmeyin.)
Bunu giyip tabletimle çizim kalemini alıp salona geçtim. Yeni yaz koleksiyonu için tasarımlar yapmam lazımdı onlara başlıyacaktım.
Koltuğa ilerlerken mazharda konuşmaya başladı.
"Şortunun boyu baya uzunmuş 'karıcım' umarım başka kimse seni böyle görmemiştir."
"Yok 'kocacım' başka kim görecek bu kadar uzun giyinirken."
İkimizde gülmüştük.
...
İkimizde işlerimize dalmış saatin kaç olduğunu fark etmemiştik. Saat gerçekten geç olmuştu.
Dolayısıyla yatmaya karar verdik. İkimizde geceliklerimizi giydik.
Daha sonra ilk defa birlikte yatağa yattık. Uykuyla uyanıklık arasında iken konuştum.
