panelci çocuk//minsung

29

Jisung sabah bebek ağlaması ile güne başladı.

Kalkıp üstündekini düzeltti ve odadan çıktı bebek odasına girip ağlayan soobini kucağına aldı.

"Günaydın oğlum"

Minho çoktan işe gitmiş olmalıydı evde ses yoktu,bebek odasından çıkıp mutfağa ilerledi bu sefer.

"Ne yiyelim?"

"Havuç"

Bebek masasına yerleştirip dolaba yöneldi,telefonun çalmasıyla durdu "baba arıyor"

Telefonu eline aldığında minhonun görüntülü aradığını görünce telefonu masaya sabitledi.

Telefonu açtığında minhonun suratini görünce gülümsedi.

"Baba!"

"Oğlum günaydın jisung dosya orda kalmış bakabilir misin?"

"Banada günaydın bakarım"

Jisung içeri gidip salona baktı dosyayı bulduğunda mutfağa dönüp telefona gösterdi "bu mu?"

"Evet içini açıp fotoğraflari göster bana yakından"

Jisung denileni yaptı minho ekran görüntüsü alıp "teşekkürler güzelim"

"Kaçta gelirsin?"

"Geç kalırım gibi işler birikmiş"

"Akşama felixlere bırakıcam soobini"

"Niye?"

"Baş başa kalmak istemiyor muydun fırsat işte"

Yemeği yaparken minhoyla konuşmuşlardı,hyunjinin çağırması ile telefonu kapattılar.

Jisung soobine yemeğini yedirdikten sonra televizyon karşısına koyup bir çizgi film açtı.

Evi topmaya başladığında soobini ara sıra kontrol ediyordu.

Evi topladıktan sonra kendini tam soobinin yanına bırakmıştı ki soobin ağlamaya başladı.

"Şaka mısın"

Soobini kucağına alıp salonda gezinmeye başladı.

Akşam olmaya başlamıştı birazdan felixler gelicekti.

Bebek odasına girip çantaya eksikleri koydu,çantayı alıp kapıya koydu ve soobini bez değiştirme masasına yatırdı.

Üstünü değiştirdikten sonra kucağına alıp odadan çıktı.

Kapının çalmasıyla hiç oturmadan ilerledi kapıya,açıp karşındaki bedene baktı.

Minho jisungun dudaklarına bir öpücük konurup soobini kucağına aldı

"Çok mu yorgunsun sen?"

"Biraz yoruldum"

Minho içeri geçip soobini yavaş yavaş salladı "anneyi niye yoruyorsun?"

Soobin elini ağzına sokup etrafa baktı,minho artık hafif tombulasmaya başlayan yanaklarini öptü.

Jisung arkadan ikisini izlerken gözlerini kıstı,uzun zamandır onun yanaklarını bile okşamamıştı

Onları orda bırakıp odaya ilerledi telefonunu eline alıp felixle sohbetlerine girdi.

Jisung
Felix
SOOBİN DOĞDUKTAN SONRA
BENİM YANAKLARİMİ SEVMEDİ
HEP ONUNKİNLERİ SEVDİ