Gözlerimi açıp beyaz tavana baktım neredeyim ben?
Gözlerimle etrafa baktım, hastane... neden kimse yok? Alp o nerede?
Kapı açılıp içeri biri girdi, Alp....
Alpay
"Araz uyandın mı?"
Yok hala uyuyorum. kafamı olumlu anlamda salayıp ona bakmaya başladım gözleri kırmızı olmuş
Alpay
"Beni korkuttun."
"Ne oldu ki?"
Alpay
"Hatırlamıyor musun?"
"Neyi? En son vuruşmuştum sonra..."
Gözlerimin içine bakıp durdu sonra kafasını olumsuz anlamda salladı...
Alpay
"Boş ver bir şey olmadı sadece bayıldın."
Alpay
"Babam uçak bileti aldı bugün gidiyoruz."
"İstanbula mı?"
Alpay
"Evet."
"Anladım."
Alpay
"Üzüldün mü?"
"Hayır mı demem gerekiyor?"
Ayağa kalkıp kapıya yöneldi...
Alpay
"Ben işlemleri halledeceğim bir saatimiz var."
"Ne?!"
Kapıyı arkasından kapatıp çıktı, bunu bilmiyordum...
"Bekle!"
İç geçirip yatağa uzandım biraz daha uyursam sorun olmaz değil mi? Hıh... çok istiyor salar taşısınlar beni. Gözlerimi kapatıp uykuya daldım...
. . . . .
"Hey hadi kalk."
"Uykum var!"
"Sabahtan beri uyuyorsun zaten kalk eve geldik."
"Ne evi yaa..."
Sinirle gözlerimi açtım ve önümde duran kuzeye baktım
Kuzey
"Mal mısın ıstanbula geldik. İn şu arabadan!"
"Şaka yapmayı bırak Kuzey."
Kuzey
"Ne şakası lan! İn arabadan."
Arabadan inip etrafa baktım gerçek mi bu önümdeki üç katlı eve baktım evden daha büyük olmasına ramen evdi sonra tekrar kuzeye döndüm
"Ben kaç saat uyudum"
Kuzey
"Yol boyunca uyudun..."
Nasıl ya okadarmı çok uykum vardı belkide ilaçların etkisiyle...
Alpay
"Ne bekliyorsunuz eve girin"
Alpin sesini duyduğumda ona baktım arabada bir şeyler yapıyordu Kuzey beni kolumdan tutup eve ilerletymeye başladı kapıya geldiğimiz de zile bastı ve beklemeye başladık...
Kapı bir iki saniye sonra hızla açıldı ve bir kol beni kendine çekip sıkı sıkı sardı
"Seni çok özledim ikizz!"
Bana sarılan çocuğa baktım ne oluyor bee
"Abi bıraksana ne ikizi?!"
"Ne nasıl ne ikizi?"
Benden ayrılıp yüzümü incelemeye başladı sonra benden hızla uzaklaştı
"Sen ikizim değilsin!"
"İkizim bu kadar kısa değil."
"Sensin lan kıza!"
Aral
"Ben burdayım araz!"
Araz
"İkizmm!"
Beni umursamadan Arala doğru koşup sarıldılar ıyy... iğrenç!
Araz
"Bekle biraz..."
Araz Aral dan ayrılıp bana baktı ve Miran beye döndü.
Araz
"Bu kim?"
Miran bey
"Araz... önce içeri girelim."
Araz
"Baba! Bu kim ve neden ikizime çok benziyor?!"
Miran bey
"Bak..."
Araz
"O Aral'ın ikizi değil mi?"
Miran bey susup yere baktı
Araz
"Biliyordum..."
Araz
"Biliyordum! Ben gerçek değilim biliyordum!"
Miran bey
"Araz bi dinle..."
Araz
"Hayır ben ikizimi bırakmak istemiyorum ikizim!'
Aral
"Araz..."
Araz hızla eve girip gözden kayboldu ve aral bana bir bakış atıp beşinden gitti, Miran bey nefeslenip eve girdi ve beşindende Ayşe hanım girdi dışarıda bir sesizlik oluşurken açık kalan kapıdan biri dışarı çıkıtı...
"Abi geldiniz mi?"
Alpe bakıp konuştu
Güney
"Yok daha yoldayız."
Alp güneye bir bakış atıp konuştu
Alpay
"Evet abim geldik..."
"Paki neden araz alıyor..."
Kuzey güzüyle beni işaret edip evin için girdi kapıda ki kişi bana bir bakış atıp eve girdi güney biraz bekleyip arka bahçeye ilerledi ve Alp bana doğru yürüdü...
Kollarını belime sarıp beni kendine çekti...
Alpay
"Onları mazur gör, zaman ihtiyaçları var..."
"Neyden bahsediyorsun? Ben burya beni sevmeniz için gelmedim."
Alpay
"Yapma..."
Alpay
"Bunu yapma!"
Alpay
"Kendini güçlüymüş gibi gösterme!"
Alpay
"Ağlamak istiyorsan ağla! Bağırmak istiyorsan bağır! Ama kendine kapanma!"
Alpay
"Herkesin bir zayıf noktası vardır Aras... kimse mükkemel değildir... olmaya çalışsalar bile onları güçsüz kılan bir şey vardır sevdikleri, geçmişleri, veya kendileri... mutlaka vardır..."
Onu bedenimden itirip arkamı döndüm, çok haklı konuşuyor...
Alpay
"Hadi içeri girelim."
O önden içeri girip salona geçti arkasından bakıp eve girdim...
Ben... Ben böyle olmayı seçmedim... istemedim
Bitti...
İyi okumalar...
Hatlarımı mazur görün...
Tanıtıma yeni şeyler ekledim bakarsanız sevinirim...
