Artık sona doğru iyice yakalamışlardı.
Zira Kudüs'ün düşmesiyle tüm Hristiyanlara göre Hristiyan hacıların can ve mal güvenliğini sağlamak için kurulan Tapınak Şövalyelerine artık gerek yoktu. Müslümanlar karşısında kaybetmeye başladıkları için Tapınak Şövalyelerinin askerî ve dini vasıfları hristiyanlar için önemsiz hale gelmeye başlamıştı. Sadece güvenilir bankacılar olarak kalmaya devam ettiler fakat bu durumda fazla uzun sürmeyecekti. Zira tüm Avrupalı soylulara, krallara, imparatorlara ve hatta Papalara bile borç verdikleri için bu borçlar onlar açısından bardağı taşıran son damla olmuştu. Tüm Avrupalı soyluların ve din adamlarının gırtlağına kadar şövalyelere borcu vardı. Bu borçlulardan biri olan ve borçlarından kurtulmak için çareyi Tapınak Şövalyelerinin yok edilmesinde gören Fransa kralı IV. Philippe'in baskıları yüzünden 1312 yılında Papa Tarikatı resmî olarak dağıttı, tüm tarikat üyelerini aforoz etti ve mülklerinin birçoğunu Hospitalier Şövalyeleri Tarikatı'na geçirdi. Tapınakçılar için yolun sonu gelmişti. Bir zamanlar Avrupa'nın ve Dünya'nın en büyük askeri,dini ve ekonomik gücü olmuşlardı ama hızlı bir şekilde tarihin tozlu raflarında yerlerini almaları çok uzun sürmedi. 1312 yılında papa tarafından resmi olarak dağıtılan Tapınak Şövalyeleri artık Avrupa'nın en sevilmeyen insanları hâline gelmişlerdi. Tüm Avrupa'da adeta cadı avı gibi tek tek yakalandılar ve en sonunda son büyük üstatları Jacques de Molay'ın da yakalanmasıyla yargılanmaları başladı. Papa'nın görevlendirdiği Engizisyon mahkemesi tarafından yargılanan
Tapınakçılar korkunç işkencelere maruz kaldıkları için üzerlerine atılan her türlü suçlamayı kabul etmek zorunda kaldılar. Pek çoğu kabul törenlerinde Haç'ın üzerine tükürdüklerini, bastıklarını ve işediklerini, İsa'nın sahte bir peygamber olduğuna inandıklarını, eşcinsellik yaptıklarını ve Baphomet adlı bir puta taptıklarını da itiraf ettiler. Bu itiraflar neticesinde tüm Hristiyan dünyası ayağa kalktı ve tapınakçılara karşı inanılmaz bir kin kusulmaya başlandı. Yargılamalar sonucunda tarikat üyelerinin çoğu ve en sonunda 13 Ekim 1307 Cuma günü son büyük üstatları Jacques de Molay'ın da kazığa bağlanarak yakılması ile tarikat fiili olarak tarih sahnesinden silindi. Tarihî rivayetlere göre son büyük üstatları Jacques de Molay'ın yakılırken Papa'yı ve Fransa kralını lanetlediğine inanılır. 1314 yılında tarihi bir rastlantı olarak Papa ve Fransız kralı aynı yıl içinde şüpheli şekilde öldüler ve bu ölümler tüm tapınakçıların ve son büyük üstat Jacques de Molay'ın ettiği lanetin gerçekleşmesi olarak kabul edildi.
