TELEFONUMU KIRDIGIM ICIN BU BOLUMU BABAMIN TELEFONUNDAN YAZIYORUM APAR TOPAR YAZDIM YAZIM YANLIŞI ÇOK OLABİLİR ÖZÜR DİLİYORUM BIR SONRAKI BÖLÜMDE MUHTEMELEN GEÇ GELECEK NEYSE ÖPTÜM MUAH😘
Kitaptaki herkes gerçek karakterler olduğunu söylemiş miydim başrol dahil ve şey.. başrol benim (kişilik olsun davranışları olsun hepsi benim haraketlerimi diye bilirim yani).
~~~
"Bir öğrenci abi." Dolmuşta ki abi parayı alınca, koşarak arkadaki boş koltuğa oturdum. Allah'tan boş yer vardı yoksa okula gidene kadar ayakta bekleyecektim ve bu asla çekilmezdi. Çantamı koltuğa koydum ve kulaklığımı çantamdan çıkarıp rastgele bir şarkı açtım.
"Pardon çantanızı çekebilir misiniz lütfen?" Duyduğum sesle başımı otarafa çevirdim. Çantamı yanımdaki koltuğa koymuştum. Çantamı koyduğum yerden alıp kucağıma aldım.
"Tabi kusura bakmayın."
Çocuk "İki oldu. Neyse sorun yok."diyip gamzelerini belli edicek şekilde güldü.
Lan!
Bir dakika bir dakika...
Bu çocuk o çocuktu!
Dün AVM'de koluna girdiğim çocuk.
Çocuğun yüzüne şaşkınca baktım. Ve bende gülümsemeye çalıştım. Çocuğun yüzü çok tanıdıktı ama çıkarmıyordum.
"Hangi okulda okuyorsun?" Çocuğun sorusuyla kulaklıklarım çıkarıp tekrar çantama attım. Okulumun ismini söyledim.
Çocuk zaten biliyorum der gibi gülümsedi ve "bende." Dedi.
"Seni daha önce hiç görmedim. Yani çok tanıdıksın ama çıkaramadım."diye mırıldandım
"Sen sayısalcısın değil mi?"
"Evet."
"Ben sözelciyim. Yani normal beni çok görmemen."
Sözelcilerle binalarımız farklıydı.
"Anladım."
Dolmuş ineceğim durağa yaklaştığında ayaklandık.
Dolmuş durunca tam aşağı iniyordumki bir anda dengemi kaybettim. Dolmuş tam olarak durmamıştı ve ben peşimden at koşuyormuş gibi anlamıştım. Haliyle de dengemi kaybetmiştim.
Çocuk (ismini öğrensem iyi olucak) elini belime sarıp beni tuttu.
"Salak mısın öyle şak diye atlanır mi?!" Hafif sinirli çıkmıştı sesi.
Dolmustan birlikte indiğimizde elini belimden çekti.
"Ya ne biliyim durdu sandım."
"Neyse bir yerine bir şey olmadı dimi."
"Hayır, bir şeyim yok abartma."
Kendi kendine mırıldandı ama birsey anlamadım. Birlikte okula doğru yürümeye başladık.
"Ya... Şey... Eee... İsmin neydi acaba?"
Kıkırdadı.
"Can." Gülümseyerek yüzüne baktım.
"Elif bende."
"Biliyorum."
Ha!
Ne?
"Anlamadım."
"Bir şey yok"
Birlikte okula girdiğimizde üzerime doğru koşan eren ve Yusufu görünce Can'a dönüp "Görüşürüz ozaman."
"Görüşelim Elif." Arkasından bakakaldığım sırada üstüme atlayan Erenle Erenlere döndüm.
"Ya oğlum sıkıntılı falan mısınız Allah Allah!"
Koluna omzuma atıp "Çok konuşma da anlat."
"Neyi?"
"Neyi olabilir kızım salak mısın sen Canı."
"Ya bisey yok yeni tanıştık çocukla."
"Semihe diyeyim mi lan seni."
"Eren ciddi konuşmam senle."
"İyi hadi sınıfa gidelim."
Birlikte sınıfa çıktık ve merdivenlerden çıkana kadar beni darladılar.
~☆~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nazlieliff: ablan bin yaşınada gelse tastastas😘🤩🤪
4.263 beğeni 1.373 yorum
Ereneren:vayy >Nazlieliff:😝
Semihcelik:Sil kanka >basakkorkmaz:şu kiza karışma artık >Semihcelik:şaka yaptım canım karıcım
Yusufcukeren:vay oç >Nazlieliff:estağfurullah es es estağfurullah ah ah
