-_Eşkiya_-

Babam

Sonunda babam aramıştı.Dorukla ayrıldığımızın üzerinden tam 10 gün geçmişti babam öyle aramıştı.Yani gittiği günden sonra yaklaşık 20 gün sonra biricik kızını aramaya tenezzül etmişti.
-Kızım nasılsın?
-Kötüyüm(Oha yanlışlıkla kötüyüm dedim.Şimdi nedenini soracak.Ne diycem şimdi)
- Telaşlı bir ses tonuyla:Neden kötüsün kızım?
-Şey,çünkü seni özledim..yani evet,seni özledim.
-Babasının bitanesi!Bende seni çok özledim canım benim,yarın geliyorum inşallah.
-Aa olley!
-Kapı çalıyo kızım birşey söylemeyeceksen kapatıyorum.Yarın yola çıkmadan önce arayacağım söz!
-Tamam babacığım hadi öptüm mup mup!
-Bende kızım hadi bye bye!
-Bye!

Babamda yarın gelecek.En başa dönmeye karar verdim.Artık hiçbirşey düşünmeyeceğim.Herşeyi,Doruğuda geride bırakacağım.Bunları yapmak için o günlerle alâkalı herşeyi değiştireceğim.

Kıyafetleri zaten atmıştım.Sıra kendimi değiştirmeye geldi.Saçlarım...güzel sarı saçlarımdan vazgeçecektim.onları kestirip rengini değiştirecektim.Daha fazla beklememeliydim.Hemen bir yukarı mahalledeki kuaföre gidecektim.Kalan son paralarımdan 50 TL aldım.Altıma bir pantolon taktım ve yola koyuldum.

Yolda giderken kendi kendime düşünüyordum;Evde çok canım sıkılıyor yaa.Kendime oyalanacak birşeyler bulmalıyım.Her gün AVM'ye veya cafeye gidemeyeceğime göre..Buldumm!Ozaman çalışırım.Hem yakında yurtdışına çıkacağım.Neden birikim yapmayayımki?

Kuaföre geldim.Biraz sıra vardı.Bende bekliyordum.Beklerken Feride Abla'nın kızı Ayça'yı gördüm.
-Aa Ayça naber?
-İyidir Asya senden naber?
-Bende iyi saol :-) Sen burayamı geçtin bir otelde çalışıyordun?
-Evet canım maalesef ya otelde ingilizce bilen eleman arıyorlarmış.Benimde ingilizcem yok.Çıkmak zorunda kaldım işte.
-Birşey olmaz ya hayırlısı böyleymiş.
-Aynen.
-Bende işte bu zamanlar iş arıyorum.Çook sıkıldım evde otur otur.En azından okulum başlayana kadar.
-İngilizcen iyimi senin?
-Evet.Çok iyi hemde dil okuyacağım bu sene.
-Sûper!Benim atıldığım yerle bir konuş.Hem onlarda geçici birini bulacaklardı.
-Aa!Gerçekten mi ?
-Evet.İstiyorsan arayayım.Yarın görüşmeye git.Müsaitsen tabii.
-Müsaitim.En azından 17:30'a kadar falan.
-Arıyorum ozamann.Sende koş bak sıran geldi.
-Tamam! Saol.

Sandalyeye oturdum.Saçımın nasıl yapılacağını söyledim.Yaklaşık 15 dakikada kesti,25 dakikada boyadı.Şimdide boyanın kurumasını bekliyordum.O sırada Ayça geldi.

-Canım yarım saat önce konuştum otelle.Seni yarın saat 2de görüşmeye çağırıyorlar.
-Öylemi.Çok teşekkür ederim Ayça'cığım.
-Ne demek Asya,ben birşey yapmadım.
-Yaptın yaptın saolasın.
-Rica ederim canım benim.
- :-)
- :-)

Saçım kurudu.Yıkandı.Evin yolunu tuttum.Yarın için çok heyecanlıydım.

Eve geldiğimde ingilizcede bazı unuttuğum şeyleri hatırlamak için biraz ingilizce çalıştım.
Huzurlu,mutlu olmaya çalışıyordum.Azda olsa kafam dağılacaktı işim sayesinde.

Gece olduğunda tam uyuyacaktımki bir çığlık koptu.Buna alışkındım artık.Yine mahalle karılarının ettiği sebepsiz kavgaların gürültüsüydü.Yattım uyudum.

Başımda telefon çalıyor.Arayan babamdı.Saat 10:30.Telefonu açtım.
-Uykulu bir sesle;Alo
-Alo kızım tam 4 kere aradım niye cevap vermiyorsun?
-Uyuyordum baba.
-Tamam kızım.Ben yola çıkıyorum.Haber vereyim dedim.
-Tamam babacığım.Bende bugün iş görüşmesine gideceğim.
-Ne iş görüşmesi kızım?
-RYS Otel ile görüşmeye gideceğim babacım.Güvenilir biryer,korkma.Geldiğin zaman ayrıntılı bir şekilde konuşuruz.
-Peki kızım görüşmeden çıktığın zaman beni ara,merakta bırakma.
-Tamam babacım.Haydi iyi yolculuklar.
-Saol kızım.Haydi kapattım.
-Tamam kapat.

Kalkıyım bende.Daha duş alıp kendime kombin bulacağım.

Kahvaltımı yaptım.Duşumuda aldım.Saat 2 ye çeyrek var.2 de çıkmam lazım.

10 dakikada kombin buldum kendime.Saçım kısa olduğu için bir şekle girmiyor ,hızlıca fön çektim.Düz beyaz dizlerimin üstünde,sade bir elbise giydim.Altına kahverengi bir sandalet ve kahverengi bir çanta..Ve saat ikiye iki var inanamıyoruuum !! . Koşarak evden çıktım,bir taksiye atladım.Trafik yoksa iyidir. Takside resmen heyecandan öluyordum.Eyvah çişim geldii,
yandım yaa :( En önemli şeyi unuttum nasıl unuturum lanet.Her neyse öyle ya da böyle atlattım yolu.

Otele girdim. Allah'ım yardım et şu iş olsun..Görüşmeye on dk kaldı.Neyse bende hemen tuvalete gidiyim.

-Pardon lavabo ne tarafta ?
-ilk sola dönün ,hemen karşıda
-Teşekkürler

Sanki bi ton yük kalktı.Neyse görüşmeye 3 dk kaldı gidip görüşeceğim kişiyi bulayım.

Görüşme odasında geldim.Gerekli makâmlarla görüştüm.Ve işe alındım!Üstümden bir ton yük daha kalktı.İki günlük stresi attım üstümden.

Eve geldim.Kendime cips ve içecek aldım.Televizyon izliyorum.
-Ayy uçak düşmüş,yazık.. Allah yakınlarına sabır versin.

Aa babamı arayacaktım.
-Alo babacım müsaitmisin
-Pardon,siz Kenan ÖZALP'in kızımısınız ?
-Evet,siz kimsiniz?Babam nerde?
-Babanızı Londra-İstanbul saat 10:35 uçağının düşmesi sonucunda kaybettik.Cenazesi memleketine getiriliyor.

-N-nee ha-hayır yani nasıl ? Ciddimisiniz olamaz,baba.babamı verin bana lütfen yalan olmalı babam birazdan gelecek..yani lütfen yapmayın!söylemeyin öyle,babam yaşıyo benim.Babamı verir misiniz lütfen?
Bütün bunları söylerken hıçkırarak ağlıyor ve bağırıyordum.

-Bakın hanımefendi-
-Susun!Lütfen söylemeyin öyle.Babamı getirin bana!
-Babanızın cesedi getiriliy-
-Suuuuuusss! Diye bir çığlık kopardım.
-Getiriliyor.Saat 7 gibi ... Hastanesi,Morg bölümünden babanızı alıp gerekli işlemleri biran önce yaptırmanız gerekmektedir. Tekrar başınız sağolsun.

Babaaa aaaaaa baabaaaaa..Canım babaaammm babaaamm olamaaaaaazzzzz!!Babam birazdan gelecek! Gel babam gell lütfenn..

...Bir Ay Sonra..

Bu acı hiçbir acıya benzemiyordu.O gün çığlık ve ağlama seslerime Feride Abla yetişmişti.Cenaze kalktı.Mevlütler okundu.Bende öldüm artık.Yaşayan bir ceset gibiydim.Üniversiteye başlayacaktım.Tam bir ay vardı.İşimede yarın devam edecektim.Hayata ne olursa olsun sımsıkı tutunmalıydım.Başaracaktım.Her pahasına mutlu olacaktım..