Kırmızı Kurdale Lavin (Gerçek ailem)

5.bölüm

Sınavlara biraz ara verildi bundan istifade bir bölüm yazavereyim dedim.

Hadi bakalım...🪐🌌

.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

Bu büyük kirli ve rutubetli odada göz gezdirdim her gece korkup gözlerimi açıp ,attığım dehşetli çığlıkları hala duyuyordum.

Kapıdan "Lavin!?"diye bağırarak Ceylan girdi "nereye gidiyorsun? Beni bıracak mısın? " diyerek sarıldı elimde ki eşyaları kenara bırakıp , bende ona sarıldım.
"Merak etme bu pikachu dan çabuk kurtulamazsın "dedim derince bir oh çekti.
Bende ayrıldı ellerimi tuttu , yine gözleri benim yüzümde gezindi "senden tek birşey istiyorum sakın beni unutma olur mu?"dedi , unutmak şöyle dursun aklımdan çıkmayacaktı çünkü o çok sakin neşeli kırılgan biriydi ona benim yokluğumda zarar vereceklerine emindim ama birazda olsa kendini savunurdu.

Bende onu tembihledim "sende bana söz ver kendini asla ezdirme asla kimseye güvenme olur  mu? "dedim .

Artık gitmem gerekiyordu valizi ve kutuyu alıp dışarı çıktım Müdüre ile beni bekliyorlardı. Yanlarına gittim "tamamdır gidebiliriz artık"dedim o velet hala göz deviriyordu.

Şunu gözlerini oyupta kurtulsam.

Berfin hanım "çocuklar siz arabaya geçin bizim birkaç evrak işlemi kaldı onları tamamlayıp geleceğiz"dediler bizde velet ile tekrar arabaya binip oturduk.
Dışarıyı incelemeye başladım.

Umarım doğru bir karar vermişimdir ya bundan sonra çok iyi bir hayat sürecektim yada daha beteri olacak...

Telefonu açıp ablama mesaj attım
-napıyorsun?
Bir dakika sonra cevap geldi .
-Aynı kafedeyim,söz ne zaman geleceksiniz?
-birazdan orada oluruz
-tamam
Yazdı ve konuşmayı bitirdik.

🎀🦋

Şuan fikir değiştirip yeni evime gidiyorduk , evet size sadece bu kelime ile anlatabilirim.
Ablamda bizi takip ediyordu bir sokağa girdik ve heryerde kocaman konaklar ve evler vardı.
En sonunda büyük beyaz bir ev ,yok buna ev denmez maşallah saraya geldik.

Ve bahçeye girdik  araba durunca Berfin hanım gülümseyerek bana döndü "evine hoşgeldin kızım "diyerek arabadan indi bende onun arkasına indim.

Ev yakından devasa duruyordu , lan doğru ya benim 5 tane abim vardı.
Bahçeye bana tanıdık olan araba girdi Gökçe ablamın , arabayı bahçeye park edip yanımıza geldi.

Elini omzuma koydu , Barlas bey "Gökçe de geldiğine göre hadi eve geçelim "dedi eve girdik.

Lan ayakkabıları da mı çıkarıyorlar tüh ya! Ben ayakkabı ile gireceğiz sandım.

Kızım koca ev  normal temizliği bile bir hafta sürer , ayakkabıyla girsen 1 ay anca temizlersin.

"Ayla abla araba da valiz var onu yukarı taşıyın "dedi . Salon baya büyüktü koltuklar ise kocaman- dur lan bu mağra adamları kim lo?!

Tam 5 tane beni yiyecekmiş gibi bakan mağra adamı vardı hepsi de aynı benim gibi yeşil gözlüydü ikisi hariç sanırım o ikili de en büyük abiydi.

Kanks sakın taviz verme sert dur yoksa bunlar seni yer.

Şuan zaten suratım mahkeme duvarından farksızdı bir yere geçip oturduk Berfin hanım ve Barlas bey çok gergin duruyordu.
Oğulları nın önyargılı davranacağını anlamışlardı ve benim surat ifadem de buna katkı sağlıyordu.

"Evet bunlar abilerin , en büyük abin Kağan 29 yaşında kendisi asker  , ikinci abin Bertuğ 27 yaşında polis , üçüncü abin Yiğit 24 yaşında psikoloji okuyor , dördüncü abin Aras 21 yaşında hukuk okuyor, beşinci abin Berk 19 yaşında, son olarak kardeşin Yaman 13 yaşında "diyerek hepsini tek tek tanıttı , ve bunların içinde bana en sıcak olan Yiğit.

Sebebi ise kesin okuduğu bölümdü psikoloji olduğu için insanlarla empati kurmayı çok iyi biliyordu.
Ve ben bundan nefret ediyorum...

İnsanların benim hayatımı  sert bakan gözlerime bakarak geçmişimi anlamalarını sevmiyordum.
Berfin hanım bu sefer oğullarına döndü "kız kardeşiniz Lavin "deyip sözünü sonlandırdı ve lafa aniden ablam daldı "rütben ne?"diye sordu bu soru Kağan a yönelikti ona döndüm gözlerini kıstı , iyi bir gözlemciydi.

Ne bekliyordun pembe mi? Tabi iyi olacak asker adam!

Lan sen bunlara yürümeye mi başladın,  daha az önce beni tembihliyordun.

Kağan "üsteğmen "dedi tek düze sert sesiyle ve devam etti "senin mesleğin ne?"dedi ablam yüzünde sadece benim farkettiğim bir gururla "kıdemli üsteğmen Gökçe Bozkurt , memnun oldum üsteğmenim "dedi .

İşte en büyük kapak oldu bu .

"Bende memnun oldum üsteğmenim "dedi tekmil vermemişti aralarında sadece bir kıdem vardı.

"Siz neyi oluyorsunuz?"dedi bu sanırım Aras tı ve aşırı patavatsız görünüyordu.

"Manevi ablası olurum "dedi o kadar sert konuştu ki Aras baya bi gerilmişti.

.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

Evveett , nasıl olmuş ?
Beğendiniz mi?
Bu arada abiler maalesef o uyduruk zekaları ile önyargı yapacakmış falan fistan .

Bu arad tanıtım bölmü yapayım mı ?

Neyse babay bebetolarım 🎀😌💗