Gerçek ailem (erkek versiyon) +13

5.bölüm

~Bu hayatta babana bile güvenmiceksin~

Aklıma geldi öylesine mdmdödödöd

Efe'den

Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım etrafa baktığımda hastane odasındaydım

En son ne olduğunu hatırlamıyordum neden burdaydım?

Neler olduğunu hatırlamaya çalıştığım an kapı açıldı ve içeriye Mert abi ve Emre abi girdi

Emre abi gözüme ışık tutup kontrol ediyordu Mert abi ise elinde dosyalar vardı onlara bakıyordu birde bana,Emre abi yanımdaki sandalyeye oturup Mert abiye bakıyordu burda bir bokluk vardı

'Efe'Mert abi konuşmuştu hadi hayırlısı

'Efendim'diyerek cevap verdim

'Sen hani kriz geçirmiştin ya'sonlara doğru sesi incelmişti

Derin bir nefes aldı ve konuşmaya girdi

'Efe sen şiddet mi görüyordun'Hassiktir olamaz olamaz olamaz...

'H-hayır N-ne alakası var-kekelemiştim dahada çakacaklardı

'Efe bize herşeyi anlatabilirsin'Emre abi konuşmuştu

'Ya öyle birşey yok ben kriz geçirdiğimde kafam gidiyor ve bu sizi ilgilendirmez!' Biraz bağırıp konuştuğum için Mert abi bana biraz sinirli bakıyordu

'Efe bu bizi ilgilendirir ve biz sadece soru sorduk eğer öyle birşey varsa zaten öğrenebiliriz!'oda bana sesini yükselttiğinde Emre abi konuşmaya başlamıştı

'İkinizde sakin olun,Efe şimdi sana bir ilaç vericem ve bunu hergün kullan tmm mı ne zaman içiceğin ilacın üstünde yazıyor sabah ve öğle'nasıl o kadar hızlı konuşmuştu amk

'İyi de ne işe yaricak mesela içmezsem ne olucak?'anlamayarak konuşmuştum

'Bu Kriz ilacı ve bunu içmediğinde kriz geçirebilirsin ve bunu küçük birşey olarak düşünme her an bayılabilirsin,burnun kanayabilir ve kendine zarar verebilirsin anladın mı' yine hızlı konuşmuştu

'Tmm ama benim ilacım var zaten'

'Bu üst düzey ve bu üst düzey olduğu için krizlerinde üst düzey olucak yani daha doğrusu eski krizlerinden daha çok kriz geçiriceksin ve bu seni daha iyi yapar' oyyyy yeni ilaç daha amk

'Offff yeter ama ya 6 tane ilacım var zaten' harbidende yeter

'Neyse ben çıkıyorum Geçmiş olsun bücür'Emre abi bücür ne ya ben bücür müyüm neyse

'Tşk ederim'en azından bunu diyim

Emre abi odadan çıktığında Mert abiyle yalnız kalmıştık,konuşmak için bekliyordu gibi

'Efe kendini iyi hissediyor musun?'ve konuşmuştu

'Neden önemsiyorsun'ciddi sormuştum

'Sen benim kardeşimsin ve her zamanda öyle kalıcaksın ,tmm kabul ediyorum ilk başta ısınamadım ama ben seni artık kardeşim olarak görüyorum eğer sende kabul edersen abin olabilirim' o kadar masum bakıyordu ki kıyamadım

Düşündükten sonra karar vermiştim

'Kabul ediyorum ama bir şartım var'şartım vardı tabikide

'Neymiş o'anlamayan gözlerle baktı bana

'Bana çiğköfte ısmarlicaksın' acıkmıştım ne var hıh

Güzel gülüşüyle cevap verdi'tmm paşam sen ne istersen yaparım ben' sevmiştim lan