Bölüm 11

37 17 10
                                    

Evettttt ben geldim aslında burada bir özel bölüm yayınlamıştım 1095 kelime ile rekor kırmıştım ama yanlışlıkla silindi baya sövdüm ama olsun uzatmadan bölüme başlayalım



"Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız.                                                                                                                             Ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz"                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    CAHİT SITKI TARANCI


Koray elimi tutmuştu. Yalanıma ortak olmuş bencillik yapmama izin vermişti. Derin bir nefes aldım Buğra ellerimize bakarken acı hissediyor gibiydi. İlk şoku atlatıp bağırmaya başlayan Ebrar olmuştu "Siz ne saçmalıyorsunuz şaka dimi sevgilim şaka yapıyorsunuz" Koray hayır anlamında başını iki yana salladı "Hayır Ebrar maalesef tüm mal varlığım üzerinize kalmadı her şeyi duydum" dediğinde Ebrar şok içinde annesine baktı annesi ise hiçbir şey demeden sustu 

Pelin ise" owwww abim intikam alıyor sevgilğim iye izleğ" dedi kelimelerin yarısın sarhoşluktan yutarak. Buğra ise sadece birbirine kenetlenmiş ellerimize bakıyordu. Ben... Boşluk hissediyordum  ona ayırdığım zamanın çöp olduğunu düşünüyordum. Koray elimi daha sıkı tutup  "Biz Gizem ile şirkete gideceğiz siz de valizlerinizi toplayıp gidin bir daha da dilenmeye gelmeyin" dedi ve yürüdü o yürüyünce bende yürüdüm ve bir arabanın önünde durduk yolcu kapısını açınca sessizce oturdum o da sürücü koltuğuna oturdu.

Evin önünden son sürat geçtiğimiz anda "İyi oyundu kızıl civciv ve artık bana bir yalan borcun var." Derin bir nefes aldım "Tamam horoz sana bir yalan borcum var. " dediğimde güldü. Ben ise yolu izlemeye başladığımda o konuştu sesi titriyordu "Sence pelin gerçekten hamile mi?" diye sorduğunda "Bilmem ama Buğra benden bulamadığı yüzü onda aramış gibi" dedim sebepsizce Koray'a güveniyordum bu sefer uzun süre konuşmadı 

Uzun bir sessizliğin ardından "Bugün arkadaşım bizi doğum günü partisine çağırdı" dedi ben ise şaşırmıştım "Bizi mi ikimizi" Koray evet anlamında başını salladı "Evet karımı çok merak ettiler" dedi ve güldü "gitmek istemiyorsan" hemen atıldım "Gidelim bana fark etmez" dedim gülümsedi ve tamam anlamında başını salladı

Yolu izlemeye devam ederken gelen bildirimle irkildim

ASLI MÜDÜRÜM AÇMAZSAN AĞZINA SIÇAR isimli kişiden bir mesaj gelmişti    

        Gizem artık bir şeyler bulmuşsundur umarım yazmıştı ve bunu okur okumaz şakaklarıma ağrı girdi ve hemen cevap yazdım                                                                                                                                                                                                                     Evet efendim bulduğumuz bazı ipuçları var 

Yalan da ağzıma yuva yapmış amına koyayım diye geçirdim sonra Koray arabayı park etti ve indik vale vardı ama Koray O her zaman kendi park ediyordu peki ben niye bu detaya takılmıştım. Ofise girdiğimiz anda tüm gözler bize döndü Koray elimi tuttu ve birbirine kenetledi. 

MODADEMİRAY yazılı parlak tabela karşıladı bizi sonra el ele asansöre yürürken aklımdan nedense ela lale el ele gelmişti nedendi mal mıyım ben diye düşündüm sonra da umursamadım asansör büyüktü ama sadece ikimiz vardık. Koray asansöre bindiğimizde elimi bıraktı. İndiğimizde etrafta fazlasıyla güzel kızlar vardı ve fazlasıyla hatta çok fazlasıyla yakışıklı oğlanlar vardı. Dile getirdiğimde "Yakışıklılarmış" bunu neden söylemiştim bilmiyordum "Kocanın yanında da erkek kesmezsin be" dediğinde güldüm "Tamam kocacığım bundan sonra sen yanımda değilken oğlan keserim"  dediğimde ikimizde güldük

Sonunda Koray Demiray yazan kapının önünde durduk                                                                                     "Burası benim odam kızıl civciv istediğin zaman gel sonuçta kocanın odası" deyip güldü ben ise etrafı inceliyordum en sonunda gözlerim Sedat Demiray, Pelin Demiray ve Koray'ın birlikte fotoğraf çekildiği tabloyu buldu güzel sıcak ama eksikti "Baban" dedim "nasıl öldü?" düşündü uzun bir süre hem de sonunda ise  sessizce yanıma yaklaştı kulağıma fısıldayarak  "Ben öldürdüm" o an şok içinde yüzüne baktım ve ben sesim titreyerek "N-nasıl" o ise gayet rahattı "Öldürdüm öldü işte" dediğinde gayet normalmiş gibi davranıyordu sonra daha çok yaklaştı burnunu burnuma değdirdi ve anlını anlıma "Ama bunu kimseye söylemek yok kızıl civciv yoksa korkunç biri olabilirim"


Pelin Demiray'ın anlatımıyla                                                                                                                                         

Buğra, Gizem aradı diye yatakta tek bırakmasının üzerine 16. sigaramı yakıyordum. Buğra benden vazgeçmemeliydi bir şey yapmalıydım aklıma 2 ay önce Buğra ile tanıştığımız gün geldi yanına gittim kucağına oturdum ve efsane bir gece geçirmiştik. Ama şimdi her Gizem aradığında koşarak gidiyordu. Ben ise her seferinde onu bekliyordum. Fakat bilmedikleri bir şey vardı ben sanılan o küçük kız değildim ben her şeyi biliyordum ve kazanan hep ben olurdum. Yataktan çıktım üzerime çıkardığım iç çamaşırlarımı giyindim kapüşonlumu geçirdim bu sefer fermuarını sadece sütyenime kadar çektim ve otelden çıktım

Kapüşonlu kalçamın hemen altında bitiyordu. Bara gitmek için taksiye bindim. Bara vardığımızda indim birkaç eski sevgilime selam verdim. Ve 7-8 şişe bitirdim yavaş diyenleri umursamadım. Nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde eve geldiğimde herkes salondaydı ve ben o an bir karar verdim.

Hamileyim diyecektim ve dedim de hepsi inandı sorgulamadılar bile ...

Şimdi ise benim yüzümden Ebrar ve abim yanii sıradaki kurbanım ayrılmıştı. Bilmiyorlardı ben masumdum onların gözünde ama babamı ben öldürüp silahı abime vermiştim annemin kazasına ben sebep olmuştum Ebrar'ın babası intihar etmemiş ben onu itmiştim ama olay yerindeki MASUM kız çocuğu damgam silinmemişti.

Sıradaki kurbanım abimdi biliyordum ben bir ruh hastasıydım ama elime çocukken kan bulaşmıştı bunlar artık umrumda değildi. Elinize kan bulaşırsa sonsuza kadar orada kalıyordu.

Ve benim kurbanlarım hep ölmüştü canım abim de vurularak ölecekti.



Yıldıza basarsanız çooook mutlu olurum sizi seviyorum...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 31 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Çapkın AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin