Bahane

42 14 74
                                    

Eve gelmiştim saat daha 8'i çeyrek geçiyordu ve hiç uykum yoktu zaten sekizde uyuyan var mıdır ki ?
Üzerimdekileri değiştirerek sabahtan kalma makyajımı da temizledim ve kendime bi kadeh beyaz şarap koydum onu yudumlarken balkonuma çıktım evim oldukça güzeldi bazen mafyada çalışmanın yararlarını da görebiliyordum. 30 katlı bi binanın 19. Katındaydım çünkü burdan manzara harika gözüküyordu tam istediğim türden ne çok küçük ne çok büyük bir görüntü vardı önümde balkonda duran koltuğa kendime attım kadehimi de önümde ki masaya bırakarak kafamı geri yasladım temiz havayı içime çekerek huzura eriyordum adeta- huzur mu huzur ben de ne arar kapımın sanki alıcaklıymışca çalınması ile küfürler sayarak kalktım kimdi bu salak!?

Kapıyı açtım ve önümden hızla içeri giren dazaiye küfür ettim.

~ Ne halt ediyorsun lan!?

- Ah misafirlerine böyle mi davranıyorsun hiko?

~ senin gibi aptallara evet!

- Ah kıricısın

Göz devirip tekrar ona baktım
~Evet ne halt ediyorsun soruma cevap vermedin?

- Ah ben mi telefonunu getirdim.

Dediği şey ile afallayarak ona baktım telefonumu ne zaman ona vermiştim ki?
Ah doğru sabah kunikidayla konuşmak için istemişti geri almamış mıydım ne salaklık ama.

~ ah sağ ol o zaman.

Telefonumu almak için uzattığı eline yaklaştığım sırada elini yukarı kaldırması ile elim de boşa gitmişti boyu benden uzundu bu yüzden sinir bozucuydu.

- Hadi ama hiko kırk yılda bir arkadaşın evine gelmiş ve onu bu şekilde mi ağırlıyorsun?

~ Ne yapmamı bekliyorsun dazai? Ve evime en son 1 hafta önce geldin lanet kaçık.

Yukarıda ki eline uzanmaya çalıştığımda daha da kaçırarak uzaklaştı nefesimi vererek ona baktım.

- Sana telefonunu getiriyorum ve bi kadeh şarap bile ikram etmiyorsun ha?

~ telefonu bahane etmeyi bırakır mısın ah sana onu veren aklımı sikiyim.

- ah senin gibi bi kadına kufür hiç yakışmıyor

İşaret parmağı ile olumsuz bir işaret yaparken hala ona bakıyordum

~ Her neyse bahanelerin bittiyse balkona geçebilirsin gitmiceğin anlaşıldı.

Dazai mutlu olduğunu belli eden bir mırıltı ile balkona doğru yol aldı telefonumu da geçerken koltuğa koymayı unutmadı.

Evimin her yerini zaten biliyordu benden habersiz bile evime girmişliği vardı ve bazen bahaneler ile de bende kalıyordu arada sırada chuuyayla da karsılaşıyorlardı ve karşılaştıklarında her zaman değerli bir eşyamı illa ki kırıyorlardı.

Balkonda oturan ona baktım daha demin benim oturuşum gibi manzaraya karşı oturmuş ve kafasını Koltuğun arkasına yaslamış gözlerini yummuştu elimde ki şarap şişesi ile kadehi masaya bırakarak yanına oturdum kendi kadehimi elime alarak bir yudum aldım ve derin bir nefes çektim.

Kadehimi masaya tekrar bırakmam ile şişeye yöneldim zaten açık olduğu için sadece kadehini doldurdum.

– Çocuk gibisin bir işide kendin yapamaz mısın?

- çocukça olmak hoşuma gidiyor.

Tchlayarak koltuğa iyice yaslandım o ise kadehini eline alarak şaraptan bir yudum aldı.

- chuuyanın burda olmaması nee kadar kötü en kaliteli şaraplardan birisi bu bunu kaçırdığına pişman olacağına eminim.

Dediği şey ile kapalı gözlerimi araladım

Dazai osamu x reader Senin İçin Bu Dünyaya Doğdum BelkideHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin